Αναρχικό Δελτίο, νο 41, Οκτώβρης 2006

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ OAXACA
ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟ

 

Για μια ακόμη φορά η φλόγα της εξέγερσης φωτίζει το Μεξικό και όλο τον κόσμο. Αυτή τη φορά, μετά την εξέγερση και την αιματηρή καταστολή στην αγροτική κοινότητα του Ατένκο, 30χλμ από την Πόλη του Μεξικό, στις 4 Μάη 2006 (βλ: Αναρχικό Δελτίο νο40), η εξέγερση ξέσπασε στην πολιτεία της Οαχάκα στο νότιο Μεξικό. Δεν είχαν ακόμα σταματήσει οι διαδηλώσεις των αλληλέγγυων στην πρωτεύουσα και όλη τη χώρα για την απελευθέρωση των συλληφθέντων του Ατένκο όταν, στα τέλη του Μάη, ξεκίνησε η απεργία των δασκάλων στην Οαχάκα. Η Οαχάκα είναι μια από τις φτωχότερες πολιτείες του Μεξικού -γειτονική στην πολιτεία Τσιάπας των εξεγερμένων ιθαγενών Ζαπατίστας-, πλούσια όμως σε φυσικούς πόρους, πολιτισμική κληρονομιά των 16 ιθαγενών λαών της καθώς και σε ιστορία κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Στις 22 Μάη, πολλοί από τους συνολικά 70.000 απεργούς δάσκαλους κατέλαβαν με πορεία την κεντρική πλατεία Ζόκαλο της πρωτεύουσας Οαχάκα όπου έστησαν έναν καταυλισμό από αντίσκηνα κι έναν εναλλακτικό ραδιοφωνικό σταθμό, το radio planton. Ανάμεσα στις διεκδικήσεις τους, μαζί με τις αυξήσεις των μισθών τους και την υποστήριξη των σχολείων με έργα υποδομής, εξοπλισμό και εκπαιδευτικό υλικό καθώς και χορήγηση συσσίτιου για τους φτωχούς αγρότες-μαθητές, ήταν επίσης ο τερματισμός της καταστολής των εργαζόμενων στην εκπαίδευση, η διαλεύκανση υποθέσεων εξαφανισμένων, η απελευθέρωση πολιτικών κρατούμενων.

Λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές στο Μεξικό, στις 14 Ιούνη ο κυβερνήτης Ουλίσες Ρουίζ Ορτίζ του κόμματος PRI -κι εκλεγμένος με νοθεία- έδωσε εντολή για την καταστολή των καταληψιών με αποτέλεσμα τη νυχτερινή επίθεση 3.500 μπάτσων, άγριες συγκρούσεις στην πλατεία Ζόκαλο, τη δολοφονία τουλάχιστον τριών απεργών δασκάλων, δεκάδες τραυματισμούς, εξαφανίσεις συλληφθέντων...

Η σφαγή στο Ζόκαλο ξεσήκωσε την οργή 160.000 διαδηλωτών που βγήκαν στους δρόμους στις 16 Μάη, αλληλέγγυοι στους δάσκαλους, ζητώντας δικαιοσύνη και την απομάκρυνση του τύραννου Ρουίζ. Την επομένη, 365 πολιτικοκοινωνικές οργανώσεις (ανάμεσά τους το ελευθεριακό Λαϊκό Ιθαγενικό Συμβούλιο της Οαχάκα “Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν” - CIPPO), ιθαγενικές κοινότητες και επιτροπές κατοίκων σχημάτισαν τη Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα - APPO συνενώνοντας τις διεκδικήσεις τους για καλύτερες συνθήκες ζωής εργατών και αγροτών, αλλά και για σεβασμό και αναγνώριση της αυτονομίας και αυτοδιεύθυνσης των λαών της Οαχάκα, και την ακύρωση των μεγάλων σχεδίων για την “ανάπτυξη” και το ξεπούλημα του μεξικάνικου νότου στις πολυεθνικές.

Η μακριά παράδοση αυτοοργανωμένων ιθαγενικών και λαϊκών αγώνων στην περιοχή βρήκε τη συνέχειά της στη δημιουργία μιας διευρυμένης και πολύμορφης αυτοοργανωμένης δομής της κοινωνικής βάσης που λειτουργεί μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, και η οποία μεταμόρφωσε την απεργία των δασκάλων σε ένα ευρύ μέτωπο συλλογικοποίησης των αντιστάσεων στο νεοφιλελευθερισμό:

“Η Λαϊκή Συνέλευση είναι πλουραλιστική και προσπαθεί να γίνει ένα σταθερό σημείο ανάλυσης, σκέψης και λήψης αποφάσεων που θα οδηγεί το κοινωνικό κίνημα”.
“Υπήρξε ένα σημαντικό βήμα με το πέρασμα από τις οικονομικές και συνδικαλιστικές διεκδικήσεις σε έναν πολιτικό χαρακτήρα: την εξαφάνιση των αρχών. Αλλά πολύ περισσότερο από την πτώση ενός προσώπου, θέλουμε να ξεκινήσει μια διαδικασία δημιουργίας της δημοκρατίας, για να υπάρξει ένας νέος τρόπος να κάνουμε πολιτική, όπου η λήψη των αποφάσεων θα προέρχεται από το λαό... Ζητάμε μόνο δικαιοσύνη. Μετά από τόσες δολοφονίες που διέπραξε αυτή η κυβέρνηση, το να ζητάς την εξαφάνιση των αρχών είναι δικαίωμα του λαού”.

Αυτή η εξαφάνιση των αρχών, στην οποία αναφέρεται η Λαϊκή Συνέλευση, είναι εδώ και πέντε μήνες μια πραγματικότητα στους δρόμους της Οαχάκα που είναι κατειλημμένοι από τους εξεγερμένους οι οποίοι καλούν τον πληθυσμό σε ξεσηκωμό. Η πολιτεία έχει παραλύσει από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις, χιλιάδες οδοφράγματα έχουν στηθεί στην περίμετρο και στο εσωτερικό της Πόλης της Οαχάκα, τα κτίρια των τριών εξουσιών του κράτους έχουν καταληφθεί όπως επίσης ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί και τα οχήματα των δημόσιων οργανισμών, ενώ έχουν αποκλειστεί οι είσοδοι της πόλης, τα πολυτελή ξενοδοχεία, το τοπικό αεροδρόμιο κ.ά. Ένα καραβάνι 5.000 ανθρώπων, η “Πορεία για την Αξιοπρέπεια των λαών της Οaxaca" ξεκίνησε διανύοντας με τα πόδια 550 χιλιόμετρα από την Πόλη της Οαχάκα προς την Πόλη του Μεξικό, μεταφέροντας το αίτημα της απομάκρυνσης του Ο. Ρουίζ. Μετά από 20 μέρες το καραβάνι έφθασε στην Πόλη του Μεξικό, διαδηλώνοντας στις 16 Οκτώβρη μαζί με διαδηλωτές από το Ατένκο και την Άλλη Καμπάνια των Ζαπατίστας.

Το κράτος κάνει την παρουσία του στους δρόμους της Οαχάκα με τη μορφή παραστρατιωτικών ομάδων οι οποίες μαζί με μπάτσους πραγματοποιούν επιθέσεις σε διαδηλώσεις και σε κατειλημμένα κτίρια με αποτέλεσμα τραυματισμούς, απαγωγές, δολοφονίες αγωνιστών. Η απερχόμενη κυβέρνηση του Βισέντε Φοξ δέχεται ισχυρές πιέσεις από τον νεοεκλεγέντα -με νοθεία στις εκλογές στις 2 Ιούλη- Πρόεδρο Φελίπε Καλδερόν όσο και από επιχειρηματικούς κύκλους “να μην αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς και να καταστείλει σύντομα την εξέγερση” ενώ ο σοσιαλδημοκράτης διεκδικητής της προεδρίας Λόπεζ Ομπραδόρ συστήνει διαπραγματεύσεις.

Από τις 26 Σεπτέμβρη οι εξεγερμένοι της Οαχάκα κήρυξαν την πόλη σε “κόκκινο συναγερμό” ενόψει μιας πιθανής επέμβασης των κατασταλτικών δυνάμεων. Χιλιάδες στρατιώτες βρίσκονται ακροβολισμένοι γύρω της ενώ στρατιωτικά αεροπλάνα και ελικόπτερα πετάνε από πάνω της.

Το κράτος, μπροστά στην απειλή της εξάπλωσης του ξεσηκωμού και σε άλλες περιοχές του Μεξικό, ετοιμάζεται να δείξει τα δόντια του, για να υποτάξει τους εξεγερμένους ανθρώπους οι οποίοι μέσα από την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεών τους όρθωσαν το ανάστημά τους ζητώντας ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή της η ΑPPO αναφέρει:

“Προς τους λαούς του Μεξικό και του κόσμου
2 Οκτώβρη, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!

38 χρόνια πριν, εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανθρώπων πήραν τους δρόμους για να διαδηλώσουν ενάντια σε μια δεσποτική και αυταρχική κυβέρνηση και για το καλό της δημοκρατίας που χρειαζόταν τόσο πολύ η χώρα, γράφοντας μια από τις ενδοξότερες σελίδες στην ιστορία του μεξικάνικου λαού - η αντίδραση του κράτους ήταν η καταστολή. Το φοιτητικό κίνημα του '68 παραμένει σημείο καμπής στη σύγχρονη μεξικάνικη ιστορία, εντυπωμένο στη συνείδηση όλων - ακόμη και οι σημερινοί πολιτικοί απορρίπτουν και καταδικάζουν τις δολοφονίες, που διέπραξαν οι ορδές του Ντίαζ Ορντάζ.

Το μακελειό τότε υλοποιούσε το "δικαίωμα του Κράτους να ασκήσει βία", για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια όχι του Ντίαζ Ορντάζ ή του Ετσεβερία, αλλά του σημερινού υπουργού Εσωτερικών Κάρλος Αμπασκάλ Καρράνζα τα οποία είπε λίγες μέρες πριν, αναφερόμενος στον τρόπο επίλυσης της σύγκρουσης στην Πόλη της Οαχάκα.
Αδέρφια και Αδερφές:

Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προετοιμάζει ένα μακελειό ενάντια στο λαό της Οαχάκα. Εκατοντάδες στρατιωτικές μονάδες είναι ήδη στο κρατίδιο, εκατοντάδες μπουλντόζες έχουν καταφθάσει, ελικόπτερα, πολεμικά πλοία και αεροπλάνα, ακόμη και ένα βομβαρδιστικό! Αυτή είναι η απάντηση από μια φασιστική κυβέρνηση σ' έναν επαναστατημένο και αξιοπρεπή λαό. Νομίζουν πως μ’ αυτό τον τρόπο θα γονατίσουν τη Λαϊκή Συνέλευση των Λαών της Οαχάκα (APPO), ότι με αυτό τον τρόπο θα τρομάξουν το λαό της Οαχάκα, νομίζουν ότι θα επιβληθούν για μια ακόμη φορά, με κάθε κόστος, σε ένα λαό που έχει ήδη αφυπνιστεί. Θέλουν να δώσουν τέλος στον αγώνα και την αντίσταση του λαού της Οαχάκα έτσι ώστε να φέρουν εις πέρας τα οικονομικά σχέδια που υποσχέθηκαν στα ιμπεριαλιστικά αφεντικά τους.

Η ΑΡΡΟ απαντά διακηρύσσοντας ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τη ζωή μας για το καλό της δημοκρατίας και της πολιτείας μας, ότι η αποπομπή του τύραννου Ρουίζ Ορτίζ δεν είναι αρκετή για διαπραγμάτευση, και ότι οι γιανκίστας στην εξουσία προσπαθούν τώρα να πνίξουν τον αγώνα του λαού της Οαχάκα στο αίμα: αλλά μακάρι το αίμα μας να πνίξει τους προδότες φασίστες, και να γίνει λίπασμα για τη δημοκρατία στη χώρα μας.

Εμείς, ο λαός της Οαχάκα, είμαστε ειρηνικοί εκ φύσεως, η διαβίωσή μας είναι απλή (...) όταν όμως ο νόμος μας καταπιέζει εμείς ψάχνουμε τρόπους να τον κάνουμε να μας σεβαστεί - αντιστεκόμαστε για πάνω από 500 χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, η αντίσταση και ο αγώνας έγιναν μέρος του uso y costumbres [στμ: το ιθαγενές σύστημα κολλεκτιβιστικής διακυβέρνησης που υπάρχει στις περισσότερες κοινότητες της Οαχάκα], και οι φασίστες που κυβερνάνε την πολιτεία μας και τη χώρα δεν μπορούν να κάνουν τίποτα μπροστά σ’ αυτή την παράδοση. Ακριβώς όπως έγινε με την αποτυχημένη προσπάθεια να άρουν τον αποκλεισμό μας στις 14 Ιούνη στο Ζόκαλο, μια επίθεση των ομοσπονδιακών δυνάμεων απλά θα συγκέντρωνε περισσότερους ανθρώπους στην πολιτεία μας, με εκατοντάδες κοινότητες να είναι ήδη σε επιφυλακή για μια κατασταλτική αντίδραση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

Εν μέσω της άφιξης μονάδων της ομοσπονδιακής αστυνομίας (PFP), του στρατού και του ναυτικού, ο λαός της Οαχάκα αντέδρασε ειρηνικά, φτιάχνοντας όλο και περισσότερα οδοφράγματα, τόσα που στην πρωτεύουσα μόνο είναι πάνω από 3.000. Μια από της απαιτήσεις του Αμπασκάλ στις συνομιλίες ήταν ακριβώς η απομάκρυνση των οδοφραγμάτων, αλλά πώς στο διάολο μπορεί να ζητά κάτι τέτοιο όταν κρατάνε ακόμη τον τύραννο Ρουίζ στην εξουσία; Δεν γνωρίζει ότι τα οδοφράγματα εμφανίστηκαν στην πόλη λίγη ώρα αφότου "τάγματα θανάτου" που τα απάρτιζαν οι καλύτερες μονάδες της αστυνομίας και δολοφόνοι που τους προσέλαβε ο Ρουίζ γάζωσαν με ΑΚ-47 (καλάσνικωφ) και RI-15 τα οδοφράγματα; Δεν συνειδητοποιεί ότι τα οδοφράγματα υψώθηκαν για να προστατευθούμε από τους δολοφόνους του τυράννου που σκότωσαν τον αδερφό μας Λορέντζο Σαν Πάμπλο, νωρίς το πρωί της 22ης Αυγούστου; Για το λαό της Οαχάκα, τα οδοφράγματα είναι μέρος της ίδιας της ζωής και όσο ο τύραννος μένει, τα οδοφράγματα δεν θα απομακρυνθούν.

Για αυτούς τους λόγους έχουν πολλαπλασιαστεί σ’ αυτή τη φάση τα οδοφράγματα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας ξαφνικής επίθεσης από τις δυνάμεις του "Ανώτατου Διοκητή" Προέδρου Βινσέντε Φοξ Κουεζάντα. Τα οδοφράγματα υψώθηκαν σύμφωνα με το νόμιμο δικαίωμα του λαού μας, και όλων των ανθρώπων, για την υπεράσπιση της ζωής μας.

Καταδικάζουμε τη διπροσωπία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που από τη μία λέει ότι διαπραγματεύεται, αλλά ταυτόχρονα στρατιωτικοποιεί την πολιτεία μας και προσπαθεί να δημιουργήσει τις αναγκαίες πολιτικές συνθήκες για να επιβάλει την καταστολή. Χθες ο σύντροφός μας Πέδρο Γκαρσία, φοιτητής της σχολής Νομικής και Κοινωνικών επιστημών του UABJO, επικεφαλής της Φοιτητικής Επιτροπής και μέλος της Επαναστατικής Νεολαίας του Μεξικό - Επαναστατικού Λαϊκού Μετώπου(JRM - FPR), απήχθη. Την ίδια στιγμή ομάδες ελικοπτέρων πετούσαν για άλλη μια φορά πάνω από την πόλη.
(...)
Ναυτικά αγήματα ξεκίνησαν ήδη από το λιμάνι της Σαλίνα Κρουζ και κατευθύνονται από τον ισθμό της Οαχάκα με ταχείς ρυθμούς προς την πρωτεύουσα. Οι στρατιωτικές δαγκάνες κλείνουν. Είμαστε εδώ, αποφασισμένοι και αξιοπρεπείς.

Προς τους λαούς του Μεξικό και του κόσμου:

Κάνουμε έκκληση για να δημιουργηθούν κινήματα σ’ όλες τις πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της Πόλης του Μεξικό, πορείες, απεργίες, αποκλεισμοί αυτοκινητόδρομων κλπ. Στους λαούς όλου του κόσμου κάνουμε έκκληση για διαμαρτυρίες σ’ όλες τις Μεξικάνικες πρεσβείες και προξενεία που να καταγγέλουν τη σχεδιαζόμενη από τη Μεξικάνικη κυβέρνηση σφαγή ενάντια στον λαό της Οαχάκα. (...)

Σύντροφοι, δεν ξεχνούμε ποτέ τη 2α Οκτώβρη 1968! Ο καλύτερος φόρος τιμής στους νεκρούς αδερφούς και τις νεκρές αδερφές μας είναι να προσφέρουμε το αίμα μας για να γεννηθεί η χώρα για την οποία αγωνίστηκαν και πέθαναν.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ !
ΖΉΤΩ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΟΑΧΑΚΑ !
ΖΗΤΩ Η ΚΟΜΜΟΥΝΑ ΤΗΣ ΟΑΧΑΚΑ ! ”

Solidarios, Αθήνα 19/10/206

Πηγές: Μέρες εξέγερσης - αναρχικό φυλλάδιο από αλληλέγγυους/ες, Σπείρα Αλληλεγγύης - Σπόρος Αντίστασης, athens.indymedia.org

 

*