Πρώτα απ’όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους ενδιαφέρθηκαν, στάθηκαν και στέκονται αλληλέγγυοι. Η προσπάθεια που κάνατε και κάνετε μας συγκινεί και μας δίνει δύναμη.

Από τις 12 Μαΐου βρίσκομαι προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού. Λίγο πολύ τα γεγονότα είναι γνωστά. Το κατηγορητήριο βασίστηκε κυρίως σε καταθέσεις και μαρτυρίες μπάτσων. Η ανακρίτρια έστρωσε τις δικογραφίες βάσει των γνωστών μεθοδεύσεων του κράτους για ανεύρεση ενόχων. Συγκεκριμένα στην δική μου περίπτωση βρέθηκα να έχω στον εισαγγελέα μαρτυρία μπάτσου μέσα στη δικογραφία για κατοχή μολότοφ, κάτι το οποίο μέχρι τότε δεν υπήρχε. Χαρακτηριστική είναι και η φράση του εισαγγελέα: “μα καλά ρε παιδιά, τι μου λέτε τώρα, ότι οι κύριοι αστυνομικοί μας λένε ψέματα; Αφού είναι εκπαιδευμένοι να λένε μόνο την αλήθεια”. Όσο αστεία και να ακούγεται αυτή η φράση, δείχνει ότι το παιγνίδι παίζεται μόνο από την πλευρά τους εκεί μέσα. Αυτό βέβαια μου είναι απόλυτα φυσικό και γι’αυτό δεν περιμένω τίποτα αλλά ούτε και ζητάω τίποτα από την δικαιοσύνη τους.

Από την άλλη το γεγονός ότι μας βάλανε όλους σε διαφορετικές πτέρυγες και προπάντων μακριά από την Α’, δείχνει ότι παρόλες τις απειλές και τα νταϊλίκια των μπάτσων στην ασφάλεια και στον Κορυδαλλό, κατά βάθος φοβούνται μην συσπειρωθούμε. Εγώ προσωπικά έχω κάνει ήδη μία αίτηση μεταφοράς μου στην Α’ πτέρυγα η οποία απορρίφθηκε.

Περιμένοντας την επανεξέταση της υπόθεσής μου στο επόμενο δεκαπενθήμερο, ενημερώνομαι για τις κινήσεις αλληλεγγύης που κάνετε έξω καθώς επίσης ενημερώθηκα και για την αποφυλάκιση του Γιάννη, κάτι το οποίο με χαροποίησε πολύ. Ο αγώνας συνεχίζεται μέσα και έξω από τα κελιά, άλλοτε με νίκες και άλλοτε με ήττες. Το θέμα είναι να συνεχίζεται…

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Η επιστολή δημοσιεύτηκε στις 27 Μάη ΄06.

*