(Αναρχικό Δελτίο, νο 3, Ιούλης 1999)

ΚΟΛΩΝΙΑ `99

Κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης των Ευρωπαίων ηγετών στην Κολωνία πραγματοποιήθηκαν κινήσεις από συλλογικότητες και άτομα που είχαν σα σκοπό να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα σχέδια των "ισχυρών" της γης συνολικά και ειδικότερα σε σχέση με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία. Ορισμένες ομάδες, κυρίως αυτόνομων και αναρχικών προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα άλλο κλίμα. Ένα κλίμα που να απεγκλωβίζει ακόμα και αυτή την "αντι-συνδιάσκεψη" από τα σχέδια των οργανωτών της (φορείς, συνδικαλιστές, κόμματα...). Σχέδια που στόχευαν στην εκτόνωση της δυναμικής, σε μια ειρηνική πορεία και σε συζητήσεις χωρίς κάποια επαναστατική προοπτική και ουσιαστικό ενδιαφέρον, και με προτάσεις-λύσεις που περισσότερο έμοιαζαν να θέλουν να λύσουν τα προβλήματα του καπιταλισμού παρά να τον ανατρέψουν. Οι επιλογές και οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός άλλου κλίματος δε θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οι καλύτερες.

Βέβαια παρόλη τη μη δυναμική χροιά του εχγειρήματος σημειώθηκαν κάποιες κινήσεις ενδιαφέρουσες και ελπιδοφόρες. Ιδιαίτερα στο επίπεδο της επαφής ανάμεσα στα κινήματα και της ανταλλαγής πληροφοριών σε σχέση με τα γεγονότα που συμβαίνουν στις χώρες από όπου προέρχονταν οι συμμετέχοντες. Με την προοπτική της μελλοντικής συνάντησης για ζητήματα βασικά, όπως οι πολιτικοί κρατούμενοι που δεν είναι κάτι που αφορά την κάθε χώρα χωριστά αλλά συνολικά τους αγωνιστές. Οι όροι σίγουρα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση μιας και οι πολιτικές διαφορές ανάμεσα στα κινήματα είναι μεγάλες. Όμως με βάση ορισμένους άξονες, όπως τον κοινό σκοπό, τον αγώνα ενάντια στον κοινό εχθρό, υπάρχει και η δυνατότητα της κοινής πορείας.

Πρέπει ουσιαστικά το επαναστατικό κίνημα, με όλες τις διαφορές του, να αντιτάξει σε πολλά ζητήματα μια δυναμική και μια προοπτική εξίσου ισχυρή με αυτή που ετοιμάζουν τα αφεντικά. Ένα μαζικό πανευρωπαϊκό κίνημα που θα έχει απειλητικές διαθέσεις απέναντι στους κυρίαρχους και θα είναι ικανό να ανταπεξέλθει στα μελλοντικά χτυπήματα που θα δεχτεί και να αντεπιτεθεί.

Ουσιαστικά στις ευρωπορείες δεν δίνεται η δυνατότητα μιας μετωπικής σύγκρουσης με τον εχθρό. Πρέπει να υπάρχει η προοπτική του "μετά" και αυτά τα μαζικά μαζέματα να χρησιμοποιηθούν με ένα τρόπο θετικό για το επαναστατικό κίνημα.

Όπως τα αφεντικά διδάσκονται από τις κινήσεις των αγωνιζόμενων και τις μεταστρέφουν προς όφελος τους, έτσι και οι αγωνιζόμενοι πρέπει να αντιστρέφουν τις κινήσεις των εξουσιαστών προς όφελος των εξεγερμένων.

Ω! Πανέμορφη Ευρώπη σου επιφυλάσσουμε απροσδόκητες εκπλήξεις.

Φ. 

Χρονικό

29 ΜΑΪΟΥ: Πραγματοποιείται η μεγάλη πορεία 35.000 ατόμων, μια εβδομάδα πριν την έναρξη της συνδιάσκεψης, μετά την απόφαση των γερμανικών αρχών να απαγορεύσουν οποιαδήποτε κινητοποίηση κατά τη διάρκεια των επίσημων συνομιλιών. Στην πορεία παίρνουν μέρος διάφορες αριστερές, ακροαριστερές, κομμουνιστικές, αυτόνομες και αναρχικές ομάδες, κόμματα και συνδικαλιστές από όλο τον κόσμο. Η πορεία κόβεται στη μέση με επίθεση από τις αστυνομικές δυνάμεις. Αφορμή ένα άδειο μπουκάλι που πέταξε διαδηλωτής από το αντιφασιστικό μπλοκ. Προσπαθούν να τον συλλάβουν. Η απάντηση των διαδηλωτών άμεση. Φτιάχνονται γερές αλυσίδες. Η σύλληψη δεν γίνεται εφικτή. Η πορεία συνεχίζεται ενώ στο δυναμκό του δεύτερου μπλοκ προστίθενται και άτομα από το πρώτο που δε δέχτηκαν να συνεχίσουν μαζί του. Η παρουσία των μπάτσων ασφυκτική.

30 ΜΑΪΟΥ: Άτομα και οργανώσεις από διάφορες χώρες της Ευρώπης συναντιούνται στο χώρο της παλιάς Πυροσβεστικής, όπου έχει προκαθοριστεί να γίνουν οι συζητήσεις, η προώθηση εντύπων, κ.α.

31 ΜΑΪΟΥ: Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Πυροσβεστική και πορεία στο κέντρο της πόλης, για τη δολοφονία Σουδανού πρόσφυγα κατά την απέλασή του.

2 ΙΟΥΝΙΟΥ: Πραγματοποιείται Reclaim the streets party. Διαλύεται από την αστυνομία βίαια. Ο κόσμος που σκόρπισε ξανασυγκεντρώθηκε σε άλλο σημείο της πόλης και με πορεία κατευθύνθηκε προς μια κατάληψη. Το πρωί, Ολλανδοί ακτιβιστές καταλαμβάνουν ολλανδικό γραφείο εργασίας. Απομακρύνονται βίαια μέσα σε λίγα λεπτά από αστυνομικές δυνάμεις.

3 ΙΟΥΝΙΟΥ: Πέμπτη. Απελευθερώνονται όλοι οι Ολλανδοί. Γίνεται η πορεία του πιο επαναστατικού κομματιού. Παίρνουν μέρος μόνο αναρχικοί, αυτόνομοι και αντιφασίστες. Μετά το τέλος της συλλαμβάνεται διαδηλωτής γιατί εμποδίζει περιπολικό να περάσει από το σημείο που είναι ακόμα συγκεντρωμένος ο κόσμος. Οι διαδηλωτές επιτίθονται στιγμιαία στους αστυνομικούς. Κρατιούνται σε αλυσίδες και δεν φεύγουν. Απέναντι και γύρω από το πλήθος βρίσκονται τα γερμανικά ΜΑΤ. Το άτομο που συνελήφθη αφήνεται ελεύθερο. Ο κόσμος διαλύεται. Την επόμενη μέρα ξεκινά η ευρωπαική συνδιάσκεψη και η πόλη έχει ήδη οχυρωθεί. Κάγκελα περιφράζουν τα κεντρικά σημεία της πόλης, κλούβες και πεζοί μπάτσοι περιπολούν στους δρόμους, ελεύθεροι σκοπευτές στις ταράτσες των πολυτελών ξενοδοχείων.

4 & 5 ΙΟΥΝΙΟΥ: Πραγματοποιούνται συζητήσεις με διάφορα θέματα, για την καταστολή και τους πολιτικούς κρατούμενους, την οικονομία, την τεχνολογία κ.α. Το καραβάνι των Ινδών καταλαμβάνει τα γραφεία των Πρασίνων. Ξεκινούν απεργία πείνας. Στην κεντρική πλατεία της πόλης το Reclaim the streets party διαλύεται από την αστυνομία. Σπάζονται τα τζάμια δύο περιπολικών και κάποιες βιτρίνες. Ακολουθεί κυνηγητό σ' όλο το κέντρο και γίνονται αρκετές συλλήψεις.

1