Το γεγονός των απανωτών πυροβολισμών στο ψαχνό από οπλισμένους φασίστες αποτέλεσε συνέχεια και κορύφωση της πολύχρονης εγκληματικής δράσης αυτής της συμμορίας (με μαχαιρώματα, άγριους ξυλοδαρμούς και εμπρηστικές επιθέσεις). Η συγκάλυψή του από την αστυνομία και τα ΜΜΕ -που πρόβαλλαν ξανά το σενάριο μιας υποτιθέμενης "βεντέτας μεταξύ αναρχικών και φασιστών" εξομοιώνοντας τον κοινωνικό αγώνα με τη δολοφονική δράση μιας χούφτας παρακρατικών τραμπούκων- αποτελεί δείγμα της μακροχρόνιας υποκίνησης και προστασίας των φασιστικών συμμοριών από το κράτος.

Η αναστολή λειτουργίας της ΧΑ κατόπιν υπόδειξης των κρατικών μηχανισμών δεν αλλάζει αυτή την πραγματικότητα. Αντίθετα, η αυτοδιάλυση της συμμορίας έρχεται σαν αποτέλεσμα της ανησυχίας του κράτους μπροστά σε επαπειλούμενες κοινωνικές αντιδράσεις και μπροστά στην έκθεση των ίδιων των μηχανισμών του, αφήνοντας παράλληλα το δρόμο ανοιχτό για τη συνέχεια της δράσης των παρακρατικών στο σκοτάδι, έτσι ώστε να μην μπορούν να χρεωθούν ούτε οι ίδιοι ούτε το κράτος την ευθύνη των δολοφονικών ενεργειών τους. Ταυτόχρονα, οι τραμπούκοι της Χ.Α. εξακολουθούν να δρουν μέσα από τους κόλπους της "Πατριωτικής Συμμαχίας" -μετωπικής οργάνωσης διάφορων χουντικών και ναζιστών, στη δημιουργία της οποίας η Χ.Α. ήταν συστατικό στοιχείο- φτιάχνοντας και ένα "Μέτωπο Νεολαίας" ως βιτρίνα για την εγκληματική αντικοινωνική δράση τους.

Ανατρέχοντας στις πολυάριθμες επιθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και κλιμακώθηκαν τον περασμένο χρόνο, εύκολα αναδεικνύεται:

• η χρήση των φασιστικών συμμοριών από το κράτος ως ομάδων κρούσης που δρουν παράλληλα με τους επίσημους μηχανισμούς ιδαίτερα σε περιόδους κοινωνικών - ταξικών συγκρούσεων,
• η ενθάρρυνσή τους σε περιπτώσεις που το κράτος δεν θέλει το ίδιο να αναλάβει το κοινωνικό κόστος διευρυμένων κατασταλτικών επιχειρήσεων (όπως έρευνες, ανακρίσεις, συλλήψεις, φυλακίσεις) σε βάρος αγωνιστών, αλλά χρειάζεται μεθόδους τρομοκράτησης και αποδυνάμωσης των αντιστάσεων,
• η σχέση τους με κομμάτια των επίσημων μηχανισμών (χρυσαυγίτες στην αστυνομία και το στρατό) και φυσικά η κάλυψη που τους παρέχεται,
• η εκκόλαψή τους μέσα στο περιβάλλον που δημιουργεί η ίδια η κρατική προπαγάνδα μέσω των ΜΜΕ (εθνικισμός, ρατσισμός, αντιμεταναστευτικές πολιτικές, τρομοϋστερία, εγκληματοποίηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου), και
• η αξιοποίηση της δράσης τους ώστε να εμφανιστεί τελικά το κράτος, με το δημοκρατικό του προσωπείο, ως εγγυήτρια δύναμη της ασφάλειας, και να παρουσιαστεί η καταστολή ως κοινωνικά νομιμοποιημένη απάντηση απέναντι σε μια υποτιθέμενη "βεντέτα" μεταξύ "ακροκινούμενων ομάδων", με σκοπό την απαξίωση και την εξουδετέρωση του αγώνα ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά.

Μερικές από τις σοβαρότερες φασιστικές επιθέσεις την τελευταία δεκαπενταετία ήταν:

Oι επιδρομές κατά των γραφείων της αριστερής Οργάνωσης Σοσιαλιστική Επανάσταση στις 9 Μάρτη και 20 Απρίλη 1992.

Η επίθεση στην ΑΣΟΕΕ, όπου γινόταν αντιφασιστική συγκέντρωση στο προαύλιο της σχολής κατά το μεγάλο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό στις 10 Γενάρη 1992. Μετά την επίθεση στην ΑΣΟΕΕ δεκάδες φασίστες συνοδευόμενοι από την αστυνομία φθάνουν με πορεία έξω από την κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 και εισβάλουν προκαλώντας υλικές καταστροφές.

Το Μάρτη του 1995, φασιστοειδές μαχαιρώνει έξω από κατάληψη στέγης στην Αθήνα τον αναρχικό Γιάννη Σ. που μεταφέρεται στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση. Στις 15 Απρίλη πραγματοποιείται αντιφασιστική πορεία. Κατά την επίθεση της αστυνομίας στους διαδηλωτές, ο Β. Αθανασόπουλος, άντρας των ΜΑΤ που βρισκόταν εκτός υπηρεσίας και είχε σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή, γνωστός ως "Χάρος", κλωτσά στο κεφάλι την αγωνίστρια Μέλπω Κορωναίου ενώ αυτή είναι ήδη πεσμένη στο έδαφος, αφήνοντάς την αναίσθητη, με πολλαπλά κατάγματα. Σήμερα ο Αθανασόπουλος έχει προαχθεί σε αρχιφύλακα.

Τον Απρίλη του 1996, στην πλατεία Κυψέλης 5 μέλη του ΣΕΚ δέχονται άγριο ξυλοδαρμό από χρυσαυγίτες, ανάμεσα στους οποίους αναγνωρίζεται και ο Χ. Κουσουμβρής.

Στις 24 Γενάρη 1998 ο μουσικός Αλέξης Καλοφωλιάς δέχεται επίθεση από χρυσαυγίτες και υφίσταται βαρύτατο τραυματισμό.

Τον Ιούνη του 1998, απέναντι από τα δικαστήρια της Ευελπίδων ομάδα χρυσαυγιτών, με επικεφαλής των Α. Ανδρουτσόπουλο, γνωστό ως "Περίανδρο" επιτίθεται σε 3 αριστερούς. Ο φοιτητής Δ. Κουσουρής τραυματίζεται σοβαρά και για τις επόμενες μέρες χαροπαυλεύει στο νοσοκομείο. Ο Ανδρουτσόπουλος, με την κάλυψη της αστυνομίας θα διαφύγει για 7 χρόνια, μέχρι το Σεπτέμβρη του 2005, οπότε και παραδόθηκε.

Στις 17 Ιούνη 2000 χρυσαυγίτες εισβάλλουν στο μαρξιστικό βιβλιοπωλείο απειλώντας τους εργαζόμενους με μαχαίρια. Λίγη ώρα πριν είχαν επιτεθεί σε μέλη του στην Ομόνοια. Ανάμεσα στους δράστες της επίθεσης αναγνωρίζονται οι Π. Ρουμελιώτης και Γ. Ανδρασκέλας. Ο πρώτος, γνωστός σήμερα με το ψευδώνυμο "Πόρκυ", μέσα στα επόμενα χρόνια μαχαίρωσε μετανάστες, αντιεξουσιαστές και νεολαίους, με τελευταία του επίθεση αυτήν εις βάρος δύο αδελφών στο Μοναστηράκι τον Οκτώβρη του 2005. Ο Ανδρασκέλας υπηρετούσε τότε ως αστυνομικός στο τμήμα της Ομόνοιας και αργότερα μετατέθηκε στο α.τ. Αλίμου.

Στις 15 Νοέμβρη 2002, μια παρέα προσφύγων από το Μπαγκλαντές και ελλήνων αριστερών που φεύγουν από το Πολυτεχνείο δέχεται επίθεση από χρυσαυγίτες κοντά στα γραφεία της συμμορίας. Από τους παρακρατικούς μαχαιρώνεται ο φοιτητής Π. Χρυσός και ξυλοκοπείται μια κοπέλα. Και σε αυτή την επίθεση αναγνωρίζεται ο Κουσουμβρής ως δράστης.

Στις 4 Σεπτέμβρη 2004 την ημέρα του ποδοσφαιρικού αγώνα Αλβανίας-Ελλάδας, και μέσα στο κλίμα της εθνικιστικής υστερίας που επικρατεί, φασιστοειδή σε συνεργασία με την αστυνομία εξαπολύουν πογκρόμ εναντίον των αλβανών μεταναστών, με αποτέλεσμα έναν νεκρό και τριακόσιους τραυματίες μετανάστες. Στις φασιστικές επιθέσεις πρωταγωνιστεί η "γαλάζια στρατιά", παρακλάδι της χρυσής αυγής.

Στις 17 Νοέμβρη 2004, φασιστοειδή ξυλοκοπούν τούρκους και κούρδους αγωνιστές που πραγματοποιούν συμβολική απεργία πείνας στα Προπύλαια σε ένδειξη αλληλεγγύης στον φυλακισμένο τότε σύντροφό τους Σινάν Μποζκούρτ (Ταϊλάν). Το ίδιο βράδυ φασιστοειδή χτυπούν έναν Σύριο πρόσφυγα μέσα σε μαγαζί στην περιοχή του Ν. Κόσμου.

Στις αρχές Γενάρη του 2005, φασιστοειδή πυρπολούν για πολλοστή φορά το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων.

Στις 15 Γενάρη περίπου 30 χρυσαυγίτες επιτίθενται στην κατάληψη Terra Incognita στη Θεσσαλονίκη, τραυματίζοντας ένα άτομο στο κεφάλι.

Στις 20 Γενάρη, μετά τη λήξη πορείας που έχουν καλέσει η χρυσή αυγή και η πατριωτική συμμαχία στην Αθήνα, 20 νεοναζί χτυπούν νεαρό που φορά παλαιστινιακό φουλάρι, τραυματίζοντάς τον στο κεφάλι.

Στις 3 Μάρτη, στο Μοναστηράκι, αναρχικός σύντροφος δέχεται δολοφονική επίθεση από φασιστοειδή που τον τραυματίζουν με έξι μαχαιριές ενώ μια συντρόφισσα τραυματίζεται στο κεφάλι.

Στις 12 Μάρτη, 10-15 φασιστοειδή ξυλοκοπούν μετανάστες στο Μοναστηράκι. Ένας αλβανός μένει αιμόφυρτος στην άσφαλτο. Σοβαρά τραυματίζεται και ένας πακιστανός.

Στις 23 Μάρτη, στην πλατεία Κολιάτσου, φασιστοειδή προσπαθούν να επιτεθούν σε συντρόφους που καταφέρνουν να τρέψουν τους νεοναζί σε φυγή. Η αστυνομία επεμβαίνει χτυπώντας και συλλαμβάνοντας τους συντρόφους.

Στις 30 Μάρτη, ημέρα του ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδας-Αλβανίας, φασιστοειδή που επιβαίνουν σε μηχανάκια και συνοδεύονται από αστυνομικούς της ομάδας Ζ επιχειρούν να φτάσουν έξω από την κατάληψη Villa Amalias εκτοξεύοντας μολότοφ, ενώ τελικά απωθούνται από τους καταληψίες.

Στις 7 Απρίλη συμμορία φασιστών οπλισμένων με λοστούς και μαχαίρια εισβάλλει στη Φιλοσοφική Σχολή Αθήνας, τραυματίζει δύο φοιτήτριες και μαχαιρώνει έναν μικροπωλητή.

Στις 8 Απρίλη, στην οδό Ακαδημίας, ομάδα 10-15 φασιστών μαχαιρώνει δύο συντρόφους και χτυπά συντρόφισσα.

Στις 19 Απρίλη ομάδα 15 φασιστών επιτίθεται με μολότωφ και μαχαίρια στην κατάληψη της Λ. Καραγιάννη. Κατά την επίθεση και τη συμπλοκή που ακολούθησε έξω από την κατάληψη τραυματίζονται από τα μαχαίρια των παρακρατικών ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα.

Στις 3 Μάη, στην Τρίπολη, ομάδα νεοναζί χτυπά με σιδηρογροθιές έναν αριστερό νεολαίο μετά από ενέδρα έξω από το σπίτι του.

Στις 25 Σεπτέμβρη, πραγματοποιείται επίθεση φασιστοειδών στην κατάληψη Villa Amalias με την κάλυψη και στη συνέχεια την απροκάλυπτη συμμετοχή της αστυνομίας, τη νύχτα της εθνικιστικής φιέστας για την κατάκτηση του ευρωμπάσκετ.

Στις 7 Οκτώβρη, ομάδα φασιστοειδών που φώναζαν συνθήματα της παρακρατικής συμμορίας "χρυσή αυγή", επιτίθεται στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη εκτοξεύοντας βόμβες μολότωφ.

Στις 19 Οκτώβρη στο Μοναστηράκι, δυο νεολαίοι (ένας 23χρονος φοιτητής και ο 18χρονος αδερφός του) δέχονται επίθεση από φασιστοειδή, λόγω του αντιναζιστικού συμβόλου που έφερε ο ένας από τους δύο, με αποτέλεσμα το βαρύ τραυματισμό τους. Ο 18χρονος, έχοντας δεχτεί 13 μαχαιριές στο κεφάλι και το σώμα, παραμένει στην εντατική για έναν περίπου μήνα. Ως δράστης αναγνωρίζεται ο Π. Ρουμελιώτης.

Αλλά και μετά την ανακοίνωση αναστολής της λειτουργίας της χρυσής αυγής την 1η Δεκέμβρη για λόγους συγκάλυψης της εγκληματικής δράσης της, οι φασιστικές επιθέσεις σε μετανάστες, νεολαίους και αγωνιστές δεν σταμάτησαν.

Στiς 9 Δεκέμβρη 2005 ομάδα φασιστοειδών επιτίθεται με κοκταίηλ μολότοφ στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πικροδάφνη στο Μπραχάμι.

Στις 11 Δεκέμβρη 2005, γίνεται απόπειρα εμπρησμού των γραφείων της Αναρχικής Αρχειοθήκης στη Θεσσαλονίκη, την ώρα που αυτά είναι κλειστά, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές στο εσωτερικό.Στις 4 Γενάρη 2006, φασιστοειδή σπάνε την πόρτα του αντιεξουσιαστικού στεκιού στην Πάντειο, ενώ η σχολή είναι κλειστή για τις γιορτές, και προκαλούν ζημιές στο χώρο.

Στις 28 Γενάρη 2006 ομάδα χρυσαυγιτών επιτέθηκε σε δύο συντρόφους την ώρα που μοίραζαν προκηρύξεις σε κεντρικό σημείο της Κορίνθου, τραυματίζοντάς τους.

Στις 31 Γενάρη φασιστοειδή επιτέθηκαν με πέτρες στην κατάληψη Santa Barbara στην πλατεία Αγίας Βαρβάρας στα Ά. Πατήσια και αποκρούστηκαν. Την επόμενη μέρα καταληψίες και αλληλέγγυοι πραγματοποίησαν συγκέντρωση μπροστά στο σταθμό των Α. Πατησίων.

Στις 25 Μάρτη στη Θεσσαλονίκη, πριν ξεκινήσει συγκέντρωση της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης ενάντια στις παρελάσεις, ομάδα 30 φασιστοειδών της ”χρυσής αυγής” επιτέθηκε στους λιγοστούς εκείνη την ώρα συγκεντρωμένους, τραυματίζοντας τρεις μαθητές με μαχαίρια.

Το ξημέρωμα της 31ης Μάρτη, παρέα φοιτητών δέχτηκε ξαφνικά δολοφονική επίθεση από τρια φασιστοειδή στην πλ. Ελευθερίας στη Λαμία με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό τεσσάρων ατόμων.

Μετά την φασιστική επίθεση και τον τραυματισμό των μαθητών στη Θεσσαλονίκη, καλέστηκε πορεία στις 31 Μάρτη από αντιεξουσιαστικές, αναρχικές και αριστερές ομάδες. Η πορεία στην οποία συμμετείχαν 400 -500 άτομα κινούμενη κατά των γραφείων της φασιστικής οργάνωσης της Πατριωτικής Συμμαχίας στην οδό Καζαντζάκη, χτυπήθηκε από την αστυνομία με καταιγισμό από χημικά αέρια.

Χωρίς καμία αυταπάτη για το ρόλο του δημοκρατικού κράτους, χωρίς κανέναν εφησυχασμό και υποτίμηση των καταστάσεων εξαιτίας της κατά καιρούς αναδίπλωσης των παρακρατικών ρουφιάνων, να ανατρέψουμε τα σχέδια της κρατικής καταστολής ξαποστέλνοντας τους φασίστες υπηρέτες της πίσω στις τρύπες τους, αναπτύσσοντας την αλληλεγγύη μας και τις κοινωνικές - ταξικές αντιστάσεις.

*