Σε δίκη παραπέμπεται ο Κ. Αβραμίδης σύμφωνα με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών με την κατηγορία της συμμετοχής στην 17Ν. Παράλληλα του επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης κάθε δεκαπενθήμερο στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του. Ο Κ. Αβραμίδης είχε βρεθεί και στο παρελθόν στο στόχαστρο των διωκτικών μηχανισμών όταν πριν δυόμισι χρόνια είχε συλληφθεί αλλά αφέθηκε ελεύθερος.

Σταθερή επιδίωξη των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους είναι να θέτουν αγωνιστές υπό ένα διαρκές καθεστώς ομηρίας με "παρενοχλήσεις", διώξεις, περιοριστικούς όρους και δίκες, όπως στην περίπτωση του Κ. Αβραμίδη, αλλά και μέσα από αυτές τις μεθοδεύσεις να συντηρούν ένα κλίμα τρoμοϋστερίας στην κοινωνία ετοιμάζοντας το έδαφος και για νέες διώξεις αγωνιστών.

Χαρακτηριστικό του τρόπου με τον οποίο μεθοδεύτηκε η παραπομπή του Κ. Αβραμίδη σε δίκη είναι το σκεπτικό του βουλεύματος, το οποίο βασίστηκε σε μια δήθεν ομολογία του ανοιχτά συνεργαζόμενου με τις αστυνομικο-δικαστικές αρχές Σ. Κονδύλη για κάποια σχέση του Αβραμίδη με την οργάνωση, αλλά κυρίως στην ανοιχτή συνδικαλιστική του δράση αλλά και στην αλληλέγγυα στάση του στους φυλακισμένους αγωνιστές στα "λευκά κελιά" του Κορυδαλλού από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους. Και σε αυτό το σημείο φανερώνεται η πάγια επιδίωξη του κράτους να εγκληματοποιήσει όχι μόνο μορφές δράσης αλλά και το ισχυρότερο όπλο των αγωνιζόμενων, την αλληλεγγύη. Χρονικά, η έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος συμπίπτει με την έναρξη της δίκης στο εφετείο των κατηγορούμενων για συμμετοχή στη 17Ν, αλλά και των αθωωθέντων αρχικά Γιάννη Σερίφη και Αγγ. Σωτηροπούλου.

Το κράτος, μέσα από τη δίωξη του Κ. Αβραμίδη στοχεύει όσους στέκονται ανταγωνιστικά στους σχεδιασμούς του, όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα με όπλο τους την αλληλεγγύη.

Δεν θα αφήσουμε κανέναν αγωνιστή βορά στα νύχια του κράτους...

*