ΝΕΑ ΟΡΛΕΑΝΗ
Στο εσωτερικό των αναπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών, η ανισομερής ανάπτυξη και η άνιση κατανομή του κοινωνικού πλούτου, η ανεργία και ο αποκλεισμός τμημάτων του πληθυσμού αποτελούν αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση του καπιταλισμού. Παράλληλα με τις πολεμικές επιχειρήσεις των δυτικών κυρίαρχων στο όνομα της "αντί"τρομοκρατικής εκστρατείας με στόχο την καθυπόταξη και λεηλασία της περιφέρειας, εντείνεται η καταπίεση και η εκμετάλλευση στο εσωτερικό της δύσης. Οι στρατιές των ανέργων, των αποκλεισμένων της δημοκρατίας, των προλετάριων που επιβιώνουν με μισθούς πείνας, των κατοίκων των παραγκουπόλεων, συνθέτουν έναν κόσμο ανέχειας στη σκοτεινή πλευρά της δυτικής ευημερίας.
Ο κυκλώνας Κατρίνα που έπληξε τις πολιτείες της Λουιζιάνα και του Μισσισιπή αποκάλυψε με τραγικό τρόπο ότι ο "τρίτος κόσμος" δεν βρίσκεται μόνο στη νοτιοανατολική Ασία, την Αφρική και τη Νότια Αμερική, αλλά και μέσα στην ίδια την καρδιά του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου. Στην πόλη της Νέας Ορλεάνης, την 1η Σεπτέμβρη του 2005, το πέρασμα του κυκλώνα άφησε πίσω του χιλιάδες νεκρούς, πολλούς περισσότερους τραυματίες και πάνω από 400.000 άστεγους, οι περισσότεροι από τους οποίους φτωχοί μαύροι. Πρόκειται για μια προαναγγελθείσα φυσική καταστροφή, τη μεγαλύτερη στην ιστορία των Η.Π.Α., εξαιτίας της κυβερνητικής αδιαφορίας για την αντιμετώπισή της, της έλλειψης των αναγκαίων συστημάτων προστασίας, της παραπληροφόρησης του πληθυσμού και της οικονομικής αδυναμίας του μεγαλύτερου μέρους του να εγκαταλείψει την πόλη και να καταφύγει σε ασφαλείς περιοχές. Γεγονός που επέφερε ανυπολόγιστο αριθμό θανάτων λόγω της επιλογής του κράτους να μη διαθέσει μέσα μαζικής μεταφοράς για τη μετακίνηση του φτωχού πληθυσμού αλλά να περιοριστεί στις κυνικές δηλώσεις των αξιωματούχων του που προέτρεπαν σε προσευχές μπροστά στην επαπειλούμενη καταστροφή.
Μεγάλο μέρος της Νέας Ορλεάνης είναι χτισμένο στις όχθες του Μισσισιπή και σε υψόμετρο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, προστατευόμενο από φράγματα και συστήματα άντλησης υδάτων τα οποία επί αρκετά χρόνια είχαν εγκαταλειφθεί από το αμερικάνικο κράτος, που διοχετεύει όλο και περισσότερους πόρους στις ένοπλες δυνάμεις, καθώς βρίσκεται σε διαρκή εμπόλεμη κατάσταση σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Η σύγχρονη επέκταση της πόλης, που έγινε σε πρώην ελώδεις περιοχές και βάλτους που αποξηράνθηκαν αν και λειτουργούσαν ως φυσικά φράγματα περιμετρικά του κόλπου, αποτέλεσε τον κύριο τόπο εγκατάστασης του φτωχού μαύρου πληθυσμού που σταδιακά απωθήθηκε από το παραδοσιακό κέντρο. Έτσι ο
ταξικός και φυλετικός διαχωρισμός απεικονίζεται και στη χωροταξική διαίρεση της πόλης. Οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες σε συνεργασία με τις δημοτικές αρχές της πόλης εξαναγκάζουν τα τελευταία χρόνια τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού να στοιβάζονται κατα μήκος του Μισσισιπή, κατεδαφίζοντας δημόσια συγκροτήματα κατοικιών μαύρων για να ανοικοδομήσουν γειτονιές υψηλών εισοδημάτων και πολυκαταστήματα όπως της Wal Mart. Έτσι εκτοπίζεται το φτωχότερο τμήμα του πληθυσμου από τον παραδοσιακό οικιστικό του χώρο και διασκορπίζεται σε πρόχειρες αυτοσχέδιες κατασκευές στα όρια της πόλης, μένοντας περισσότερο εκτεθειμένο σε έναν ενδεχόμενο κυκλώνα μεγάλης έντασης όπως ο Κατρίνα. Μια διαδικασία που επιπλέον προκαλεί τη διάλυση του κοινωνικού ιστού με συνέπεια να πλήττονται οι σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας που χαρακτηρίζουν την κουλτούρα της κοινότητας των μαύρων της Νέας Ορλενης.Για τα αφεντικά, η διαδικασία μετατροπής τμημάτων της πόλης σε τουριστικά θέρετρα και η εμπορευματική αξιοποίηση της μουσικής της τζαζ και του μπλουζ, αποτελούν μια κερδοφόρα επιχείρηση. Πρόκειται για την εκμετάλλευση ενός πολιτισμού χτισμένου μέσα από τον πόνο της σκλαβιάς και το αίμα του αγώνα για την απελευθέρωση των μαύρων από τις αλυσίδες των λευκών γαιοκτημόνων του νότου καθώς και των αξιωματούχων του βορά που τους διαδέχτηκαν.
Ο ρατσισμός, εξάλλου, ως ιδεολόγημα των κυρίαρχων για τη φυλετική διαίρεση της κοινωνίας και τη διατήρηση των συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης των χαμηλότερων οικονομικών τάξεων, αποτελούσε πάντα δομικό στοιχείο της πολιτικής των κυρίαρχων, στα πλαίσια της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Έτσι, παρότι οι φυλετικοί νόμοι καταργήθηκαν μετά από πολύχρονους αιματηρούς αγώνες, οι αλυσίδες της δουλείας αντικαταστάθηκαν από αυτές της μισθωτής σκλαβιάς, μέσα σε ένα ρατσιστικό περιβάλλον ελέγχου, επιτήρησης και καταστολής. Στη Ν.Ορλεάνη, όπου το 80% του πληθυσμού είναι μαύροι, το 1/3 ζει σε συνθήκες ανέχειας, στερούμενο τα στοιχειώδη, όπως στέγαση και τροφή. Παράλληλα, ο φτωχός μαύρος δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών και των όπλων τους με πλήθος δολοφονιών, κυρίως νέων, από μπάτσους. Οι φυλακές της Angola, μιας πρωην φυτείας σκλάβων όπου οι κρατούμενοι εξαναγκάζονται ακόμη σε χειρωνακτική εργασία, είναι γεμάτες με νεαρούς μαύρους, πολλοί από τους οποίους ειναι καταδικασμένοι να πεθάνουν στη φυλακή λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης.
Η επόμενη μέρα της καταστροφής ανέδειξε την ταξική και φυλετική διαστρωμάτωση του θανάτου. Σε μια πόλη όπου το 28% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και το 84% από αυτούς είναι μαύροι, πολλοί από τους οποίους δεν διαθέτουν όχι αυτοκίνητο, αλλά ούτε καν τα ναύλα να φύγουν από την πόλη, τα θύματα είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους φτωχοί και μαύροι. Η νοτιότερη περιοχή της Νέας Ορλεάνης, το
Ninth Ward, που βρέθηκε ολόκληρη κάτω από το νερό και στην οποία προκλήθηκε η μεγαλήτερη καταστροφή, κατοικούνταν κατά 98% από μαύρους.Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, κι ενώ το μεγαλύτερο μέρος της πόλης βρίσκεται ακόμα κάτω από το νερό, ο θάνατος και οι αρρώστιες απειλούν όσους εγκλωβίστηκαν μέσα στην πόλη και σε υπαίθριους χώρους αναγκαστικής συγκέντρωσης, χωρίς στεγνά ρούχα και τροφή, η καθεστηκυία τάξη αναγνωρίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο στην απειλή της ιδιοκτησίας από το πλήθος των εξαθλιωμένων ανθρώπων. Έτσι οι κρατικοί μηχανισμοί, έχοντας εγκαταλείψει από τις πρώτες μέρες της καταστροφής κάθε επιχείρηση διάσωσης, αφού για τα αφεντικά η ζωή των φτωχών μαύρων δεν έχει ιδιαίτερη αξία, στρέφουν τα όπλα τους ενάντιά τους για τον έλεγχο της πόλης, τη διαχείριση και αξιοποίηση της καταστροφής προς όφελος των σχεδιασμών του κεφάλαιου. (Εξάλλου, όπως δηλώνουν σήμερα αξιωματούχοι του αμερικάνικού κράτους, στην ανοικοδομημένη Νέα Ορλεάνη το ποσοστό των μαύρων, απο 75-80% που ήταν θα πρέπει να περιοριστεί στο 35-4
0%). Η προπαγάνδα των ΜΜΕ που βαφτίζει εγκληματίες και πλιατσικολόγους, ανθρώπους που αγωνίζονται για την επιβίωση, έρχεται να συνδράμει τις κατασταλτικές-δολοφονικές επιχειρήσεις του κράτους. Την ίδια στιγμή, οπλισμένες συμμορίες λευκών τριγυρνάνε με φορτηγάκια και πυροβολούν όποιον μαύρο δουν και τους φανεί να μην ανήκει στη γειτονιά τους. Η βία της αστυνομίας και της εθνοφρουράς εκδηλώνεται με αγριότητα καθημερινά στους δρόμους και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έχουν στηθεί για τους άστεγους, με ατελείωτους ελέγχους, απομόνωση, ξυλοδαρμούς και εκτελέσεις."Η Νέα Ορλεάνη θα θυμίσει την επέμβασή μας στη Σομαλία. […] Θα επιτεθούμε και θα ανακαταλάβουμε την πόλη. Θα αποτελέσει μια στρατιωτική επιχείρηση επανάκτησης του ελέγχου της πόλης". Brigadier General G
ary Jones [Army Times, September 2, 2005].Πρόκειται για την επιβολή της τάξης μέσα από την ωμή καταστολή σε μια κοινωνία που αντιμετωπίζει ακραίες συνθήκες επιβίωσης. Που βιώνει με τον πιο άγριο τρόπο το διαρκές έγκλημα του κράτους και του κεφάλαιου. Που η ελπίδα για την επιβίωση πηγάζει αποκλειστικά από την αυτενέργεια, την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια για την αντιμετώπιση των ασθενειών και την έλλειψη τροφής, στέγης και ρούχων που επέφερε μια φυσική καταστροφή, και από την αυτοάμυνα απέναντι στη βία και το θάνατο που σπέρνει η εξουσία. Που αναδεικνύει συγχρόνως ότι ο πόλεμος που έχουν κηρύξει οι ισχύροι της γης είναι παγκόσμιος και έχει μέτωπα παντού. Τόσο στο Ιρακ, την Παλαιστίνη, στο Αφγανιστάν, στην Τσετσενία… όσο και στις δυτικές μητροπόλεις.
Όπως είπε χαρακηριστικά η κυβερνήτης της Λουιζιάνα Καθλίν Μπλάνκο: "Έχουμε 300 στρατιώτες της Εθνοφυλακής από το Άρκανσο που έφτασαν στην Νέα Ορλεάνη επιστρέφοντας από το Ιράκ, καλά εκπαιδευμένους, ετοιμοπόλεμους κι υπό τις διαταγές μου για να ανακτήσουν τον έλεγχο στους δρόμους της πόλης, η οποία έχει παραδοθεί στο χάος και την αναρχία. (...) Εχουν αυτόματα όπλα Μ-16 που είναι γεμάτα. Γνωρίζουν καλά πώς να πυροβολούν και να σκοτώνουν κι είναι παραπάνω από πρόθυμοι να το κάνουν αν χρειαστεί κι ελπίζω να το κάνουν"!
Μέσα στις συνθήκες ολοκληρωτικού πολέμου που διεξάγουν τα αφεντικά σε κάθε γωνιά του πλανήτη και ενάντια στην εξατομίκευση και τον κανιβαλισμό που προωθούν ως μοναδική επιλογή επιβίωσης για τους κολασμένους, τόσο στην περιφέρεια όσο και στα κέντρα του καπιταλιστικού κόσμου, δεν έχουμε παρά να αντιτάξουμε την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των καταπιεσμένων στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
CΟΝ
*