Το κράτος και τα αφεντικά εντείνουν την επίθεσή τους απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, στα πλαίσια μιας συνολικής επίθεσης για την επιβολή σκληρότερων συνθηκών εκμετάλλευσης, καταπίεσης και ελέγχου στην κοινωνία.

Ιδιαίτερα μετά την ολοκλήρωση της Ολυμπιάδας και των “μεγάλων έργων”, όπου χιλιάδες μετανάστες χρησιμοποιήθηκαν ως φτηνή και αναλώσιμη εργατική δύναμη, η ωμή κρατική βία, με τις δολοφονίες και τα βασανιστήρια μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα και τα αστυνομικά τμήματα (όπως ο θάνατος νιγηριανού μετανάστη στο αστυνομικό τμήμα της Λαμίας και ο βασανισμός αφγανών προσφύγων στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα), τα πογκρόμ, οι απελάσεις και η διάχυτη τρομοκρατία του ρατσισμού αυξάνονται και θεσμοποιούνται. Το νέο νομικό πλαίσιο δυσχεραίνει την εξασφάλιση άδειας παραμονής για τους μετανάστες, επιβάλλοντάς τους να ζουν σε ένα καθεστώς διαρκούς ομηρίας, και ανοίγοντας ακόμα περισσότερο το δρόμο για τη δράση των κρατικών συμμοριών.

Έτσι, ο Μπαχόζ, που σήμερα ζει στη Θεσσαλονίκη και δραστηριοποιείται στις προσπάθειες αυτοοργάνωσης του αγώνα προσφύγων και μεταναστών, αλλά και ευρύτερα μέσα στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα, βρίσκεται ξανά σε απεργία πείνας από τις 17 Μάη, ζητώντας να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο.

Απέναντι σε αυτή τη μορφή αγώνα που υιοθέτησε ο Μπαχόζ, ως “επιλογή πολιτικής αντιπαράθεσης στο μέτωπο που το κράτος έχει ανοίξει εδώ και χρόνια ενάντια στους μετανάστες και τους πρόσφυγες” και μπροστά στην κινητοποίηση αλληλέγγυων, το κράτος επιχείρησε να “κλείσει” προσωρινά την υπόθεση, προσφέροντάς του “άσυλο για ανθρωπιστικούς λόγους”, διάρκειας ενός χρόνου. Ο Μπαχόζ αρνήθηκε και συνεχίζει την απεργία πείνας, ενώ από τις 15 Ιούνη σταμάτησε να δέχεται αλάτι και ζάχαρη, πίνοντας πλέον μόνο νερό. Στις 19 Ιούνη, εξαντλημένος μετά από 33 ημέρες απεργίας πείνας, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο “Άγιος Παύλος” της Θεσσαλονίκης, όπου παραμένει μέχρι σήμερα, αρνούμενος κάθε θεραπευτική παρέμβαση.

Την ίδια στιγμή, ένας ακόμα κούρδος πολιτικός πρόσφυγας απειλείται με απέλαση. Πρόκειται για τον Γιουζούφ Τεμίζ, ο οποίος συνελήφθη στις 14 Απρίλη, όταν ήρθε στην Ελλάδα για να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Η αίτησή του απορρίφθηκε, παρόλο που ο Τεμίζ, εξαιτίας της αντικαθεστωτικής του δράσης, ήταν για δέκα χρόνια έγκλειστος στις τουρκικές φυλακές όπου βασανίστηκε. Αυτή τη στιγμή κρατείται στο τμήμα αλλοδαπών της Αθήνας για να απελαθεί στην Τουρκία.

Στις 21 Ιούνη σύντροφοι από την ομάδα προσφύγων και μεταναστών Αθήνας ξεκινούν στα Προπύλαια τριήμερη συμβολική απεργία πείνας και από εκεί καλούν σε πορεία αλληλεγγύης στον Μπαχόζ, την Πέμπτη 23 Ιούνη, στις 6μμ.

Η αλληλεγγύη μας στους αγωνιστές Bahoz και Temiz, και σε όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που υφίστανται την πιο άγρια μορφή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, είναι αναπόσπαστο κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για την ανατροπή του κόσμου της εξουσίας, των φυλακών και των συνόρων, είναι αγώνας για αξιοπρέπεια και ελευθερία.

*