Για τη συμπαράσταση προς τους συντρόφους του που χρειάστηκαν τη βοήθειά του, ο Ταϊλάν καταδικάστηκε στις 2 Απρίλη σε 12 μήνες φυλάκισης με την κατηγορία της "παράνομης διακίνησης λαθρομεταναστών". Όσο για τους τρεις αγωνιστές, μόλις τελείωσε ο εφιάλτης των τουρκικών λευκών κελιών άρχισε αυτός των ελληνικών φυλακών, όπου κρατούνται για να απελαθούν πίσω στους βασανιστές τους. Παράλληλα, η Γερμανία, χώρα όπου γεννήθηκε ο Ταϊλάν, ζήτησε την έκδοσή του με βάση ένταλμα σε βάρος του για "ένταξη -το 1997- σε τρομοκρατική οργάνωση", το DHKP-C, που όμως δεν είχε χαρακτηριστεί “τρομοκρατικό” από το γερμανικό κράτος μέχρι το 2000. Για να ολοκληρωθεί η κατασταλτική μεθόδευση προστίθεται μια κατασκευασμένη κατηγορία περί συμμετοχής του σε ανθρωποκτονία, χωρίς να αναφέρεται ούτε ποιο είναι το υποτιθέμενο θύμα, ενώ στέλνεται από γερμανικό δικαστήριο και νέο ένταλμα με το οποίο του αποδίδονται επιθέσεις με μολότοφ σε τουρκικές τράπεζες κατά το 1995, πράξεις για τις οποίες έχει ήδη δικαστεί και απαλλαγεί στη Γερμανία. Στις 12 Μάη, το συμβούλιο εφετών Θράκης έκανε δεκτό το αίτημα της έκδοσης, και ο Ταϊλάν κρατείται στις φυλακές της Κομοτηνής ενώ εκκρεμεί η εκδίκαση της υπόθεσης στον Άρειο Πάγο.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Ταϊλάν, που γνωρίσαμε στον αγώνα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατούμενων της Τουρκίας, που ενώσαμε τη φωνή μας διαδηλώνοντας μαζί στους δρόμους όταν ο στρατός και η αστυνομία εισέβαλε στις φυλακές, το 2000, δολοφονώντας τους φυλακισμένους επειδή αρνούνταν να μπουν στα λευκά κελιά, και όλα τα τελευταία χρόνια που 112 κρατούμενοι, σύντροφοι και συγγενείς τους έχασαν τη ζωή τους στην απεργία πείνας.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον Ταϊλάν και στους αγωνιστές που συνελήφθησαν μαζί του, γνωρίζοντας πως το πογκρόμ που εξαπολύουν τα αρπακτικά της δια-κρατικής τρομοκρατίας, εκσυγχρονίζοντας το οπλοστάσιό τους με ευρωτρομονόμους, ευρωεντάλματα και συμφωνίες έκδοσης, οργανώνοντας το διωγμό των πολιτικών προσφύγων και το ανθρωποκυνηγητό κατά των μεταναστών, έχουν σα στόχο την οχύρωση μιας Ευρώπης - φρούριο για όσους επιχειρούν να διασχίσουν κυνηγημένοι τα σύνορά της, και την οικοδόμηση μιας Ευρώπης - φυλακή για όσους διαρρηγνύουν αυτά τα σύνορα με την αλληλεγγύη και την αντίστασή τους. Γνωρίζοντας πως σήμερα οι αγωνιστές καταδιώκονται στο όνομα της ασφάλειας και της "αντι"τρομοκρατίας, γιατί τα αφεντικά αναζητούν τη δική τους ασφάλεια, την υποταγή της κοινωνίας, ώστε να συνεχίζουν ανενόχλητα να τρομοκρατούν με τον πόλεμο και την καπιταλιστική "ειρήνη" του εγκλεισμού σε "λευκά" και "κανονικά" κελιά, των ναρκοθετημένων συνόρων, της καταστολής και του ελέγχου, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

*