Με τελευταίες του δηλώσεις, ο πρόεδρος Παπαδόπουλος ήταν αρκετά σαφής στο ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σταματήσει η παροχή ρεύματος προς τις βάσεις, όπως είχαν ζητήσει οι οικολόγοι σε μια προσπάθεια να αποτραπεί η λειτουργία της νέας κεραίας, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση είναι δεσμευμένη με βάση τη συνθήκη εγκαθίδρυσης των βάσεων.

Αφήνοντας για κάποια άλλη στιγμή μια συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο είχε υπογραφεί η συγκεκριμένη συνθήκη, έχουμε να θέσουμε ένα ερώτημα: αφού ο Παπαδόπουλος και η "προοδευτική" του κυβέρνηση έχουν τόσες ευαισθησίες όταν πρόκειται για συνθήκες, οργανισμούς κτλ., πώς έτυχε και κατά τη διάρκεια της δολοφονικής επέμβασης στο Ιράκ, κύρια από ΗΠΑ-Βρετανία, δεν έδειξαν και εκεί την ίδια ευαισθησία, παραχωρώντας στους φονιάδες λιμάνια και αεροδρόμια, καθιστώντας ουσιαστικά τους εαυτούς τους συνένοχους στο τεράστιο λουτρό αίματος που ακόμα και μετά την "απελευθέρωση" συνεχίζεται στο Ιράκ; Και ο λόγος που το ρωτάμε αυτό είναι γιατί η συγκεκριμένη τουλάχιστον επέμβαση ήταν χωρίς καν το πρόσχημα της νομιμοποίησής της από τον κατάπτυστο πλέον από κάθε άποψη ΟΗΕ. Και ας συνεχίζουν να κάνουν πως απορούν μερικοί στο γιατί κτυπήθηκε τόσο άγρια, από την ένοπλη ιρακινή αντίσταση.

Όταν ο εκπρόσωπος των βάσεων δηλώνει κυνικά ότι θα επιτραπεί η κάθε ειρηνική διαδήλωση εναντίον της κεραίας, αλλά ό,τι και να γίνει αυτή θα λειτουργήσει, ξεσκεπάζεται μέσα σε μια πρόταση όλη η απάτη αυτού που αποκαλούμε δημοκρατικό πολίτευμα και διαλύεται αμέσως η "ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε μια κοινωνία όπου έχουμε λόγο στο να αποφασίζουμε για τις ζωές μας".

Μπάτσος των βάσεων, σε κατάθεσή του για τη δίκη συντρόφου που θα γίνει το Νοέμβρη για τα γεγονότα του Μαρτίου, προσπαθώντας να περιγράψει το χαρακτήρα της διαδήλωσης των χιλιάδων ανθρώπων εκείνης της ημέρας, λέει κατά λέξη ότι " η σκηνή φαινότανε καρναβαλίστικη, γιορτινή αν και υπήρχαν μερικοί που ήταν θορυβώδεις(!) και επιθετικοί μέσα στο πλήθος". Έτσι μας βλέπουν δηλαδή σαν μασκαράδες!

Προτείνουμε τη δημιουργία μιας ανοιχτής πρωτοβουλίας έξω από καθεστωτικές λογικές, με κύριο σκοπό-στόχο τις αγγλικές βάσεις θανάτου. Ως άμεσες ενέργειες εισηγούμαστε το ξεκίνημα μιας συστηματικής αντιπληροφόρησης (μέσω αφισών, παρεμβάσεων κτλ.) για το ρόλο τον οποίο διαδραματίζουν οι βάσεις και την αρχή μιας συνέλευσης ώστε να μπορέσουν να παρθούν ουσιαστικές αποφάσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε αποτελεσματικές ενέργειες, έξω από λογικές παραίτησης και απαισιοδοξίας που τόσο έντεχνα τα περισσότερα μέσα μαζικής εξαπάτησης προσπαθούν να καλλιεργήσουν.

Όχι μόνο "για την τιμή των όπλων" όπως αναφέρθηκε, όχι μόνο για την αξιοπρέπεια που φυσιολογικά αναδύεται από κάθε δίκαιο αγώνα αλλά και για τη κάθε στιγμή πραγματικής ζωής που μπορεί να γεννηθεί μόνο από το θάνατο και την καταστροφή κάθε εξουσιαστικής δομής και ύπαρξης.

Τελείωσε χθες η διήμερη δίκη του συντρόφου Γιώργου Παπαδόπουλου στις αγγλικές στρατιωτικές βάσεις Ακρωτηρίου. Το κατηγορητήριο αφορούσε επίθεση και κτύπημα σε δύο μπάτσους και συμμετοχή σε παράνομη συνάθροιση. Χαρακτηριστικό της δίκης ήταν τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και ελέγχου που πάρθηκαν, αφού για να περάσεις στο δικαστήριο σου έκαναν έρευνα ακόμα και μέσα στα μαλλιά! Ο σύντροφος Κώστας Μιχαήλ, όταν προσπάθησε να μπει στις βάσεις, τον συνέλαβαν και τον πήραν στα κρατητήρια γιατί εκκρεμούσε εναντίον του ένταλμα για τα ίδια γεγονότα, για τα οποία δικαζόταν ο σύντροφος Παπαδόπουλος. Κατά τη διάρκεια της δίκης, που ας σημειωθεί ότι ο δικαστής ήταν άγγλος και η δίκη γινόταν με μεταφραστή, κατέθεσαν αρκετοί μπάτσοι εναντίον του συντρόφου. Όταν ο σύντροφος προσπαθούσε να μιλήσει, ο δικαστής επαναλάμβανε συνέχεια ότι ασχολείται μόνο με νομικά ζητήματα και ο σύντροφος ανταπάντησε ότι αυτά δεν τον ενδιαφέρουν και ούτε θα ασχοληθεί με αυτά, θα περιμένει να ολοκληρώσουν οι μάρτυρες και θα κάνει μια συνολική τοποθέτηση για την υπόθεση, όπως και έγινε. Τελικά, αν και ο δικαστής είπε ότι σύμφωνα με αυτά που είχε αναφέρει ο σύντροφος δείχνει ότι είναι αμετανόητος και η ποινή θα έπρεπε να ήταν η άμεση φυλάκιση, τον βρήκε φυσικά ένοχο και του επέβαλε ποινή φυλάκισης τριών μηνών και εκατό λίρες πρόστιμο όλα με ανασταλτικό χαρακτήρα για περίοδο τριών χρόνων. Μετά έφεραν με χειροπέδες το σύντροφο Μιχαήλ και αφού διατάχτηκε να πληρώσει πενήντα λίρες του όρισαν ημερομηνία δίκης στις 18 του Φλεβάρη.

Πιο κάτω παραθέτουμε τη δήλωση του συντρόφου Παπαδόπουλου στο δικαστήριο:

"Όπως και κάθε δικαστήριο, έτσι και το συγκεκριμένο αρνήθηκε να δεχτεί τον πολιτικό χαρακτήρα αυτής της δίκης. Όσο και να προσπαθήσει όμως δε μπορεί να αγνοήσει τους λόγους για τους οποίους βρισκόμουνα στα γεγονότα, για τα οποία τώρα κατηγορούμαι. Τα γνωστά γεγονότα της κατασκοπευτικής κεραίας και της δολοφονικής επέμβασης στο Ιράκ, με την καθοριστική συμμετοχή της στρατιωτικής βάσης στην οποία βρισκόμαστε τώρα.

Αγγίξαμε μέχρι στιγμής τη μια πλευρά κατηγοριών που μου καταλογίζεται εμένα που ούτε τις αρνήθηκα ούτε τις παραδέχθηκα. Απλώς αρνήθηκα να τους δώσω τη σημασία που εσείς ζητάτε. Έφτασε όμως τώρα η ώρα να μιλήσουμε για την πλευρά των κατηγοριών που αφορούν εσάς και που είναι ουσιαστικά και ο λόγος που βρίσκομαι εδώ.

Οι βάσεις, μια αποικιοκρατική δύναμη, ένα κράτος εν κράτη, είναι ένα δημιούργημα που όποιος θέλει να ονομάζεται άνθρωπος και αγωνιστής πρέπει συνεχώς να το πολεμά και να επιζητά την καταστροφή του. Οι αγγλικές βάσεις και τα άτομα που τις στελεχώνουν, αγνοώντας πλήρως την ανθρώπινη ζωή, την ανθρώπινη ύπαρξη και δημιουργία, υπάρχουν για ένα και μοναδικό σκοπό. Να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας, της εξουσιαστικής λαιμαργίας και την ανάγκη της να καταστρέφει, να δολοφονεί, να εκμεταλλεύεται ό,τι είναι προς το συμφέρον της.

Η δικαιολογία του "εγώ κάνω τη δουλειά μου" είναι η ίδια δικαιολογία που ακούστηκε σε χιλιάδες σφαγές, σε γενοκτονίες, σε ολοκαυτώματα και είναι πλέον ανάξια σχολιασμού. Κάποιος είπε κάποτε, δε θυμάμαι τώρα ποιος, ότι "όταν σκεφτεί κανείς τη μακραίωνη και σκοτεινή ιστορία του ανθρώπου, θα βρει ότι τα περισσότερα απάνθρωπα εγκλήματα έχουν γίνει εξαιτίας της υπακοής παρά της ανυπακοής".

Για να μπορούν να διενεργούνται τα εγκλήματα, οι σφαγές και οι κατασκοπίες από τη βάση Ακρωτηρίου και Δεκέλειας, χρειάζεται μια αλυσίδα ανθρώπων και μηχανισμών, ταγμένων στην υπηρεσία αυτού που ονομάζουμε κράτος. Χρειάζεται ο πιλότος ο οποίος θα βομβαρδίσει, χρειάζεται η τεχνική υποστήριξη, χρειάζεται ο μηχανισμός της αστυνομίας που θα προστατέψει αυτούς που ανάφερα από κάποιους σαν και μένα και τέλος χρειάζεται η δικαστική εξουσία που θα δικάσει όπως γίνεται τώρα.

Χωρίς να έχουμε ψευδαισθήσεις αγωνιζόμαστε -τουλάχιστον όσοι τοποθετούμε τους εαυτούς μας στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο- για το σπάσιμο και τη διάλυση κάθε ενός κρίκου από αυτή την αλυσίδα. Για μας σημασία δεν έχει τόσο η νίκη ή η ήττα όσο ο αγώνας και η συνέχισή του με κάθε μέσο.

Φτάνω τώρα στο δικό μου κατηγορητήριο προς εσάς, το οποίο σίγουρα είναι ελλιπές, αλλά για αυτή τη στιγμή θα αρκεστώ στο συμβολισμό που το χαρακτηρίζει και το μήνυμα που θέλει να δώσει.

Σας κατηγορώ ότι με τη συμβολή σας, και θέλω να τονιστεί η λέξη συμβολή, στο λεγόμενο εμπάργκο που επιβλήθηκε στο Ιράκ έχετε βοηθήσει στο να σκοτωθούν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο άνθρωποι.

Σας κατηγορώ ότι με τη συμβολή σας, μόνο στην τελευταία επέμβαση των αμερικανο-βρετανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και αν πιστεύετε ακόμα ότι συμβάλατε στην απελευθέρωση της χώρας απλώς παραθέτω ένα μέρος από τη μαρτυρία του Ramzi Kysia, αραβοαμερικανού αγωνιστή, που βρισκόταν πριν λίγο καιρό εκεί. "Σήμερα παρόλο που οι κυρώσεις δεν υφίστανται πια, πάνω από πέντε χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από ασιτία και ασθένειες κάθε μήνα. Πέντε χιλιάδες κάθε μήνα που περνάει. Σε μια από τις εν δυνάμει πιο πλούσιες χώρες του κόσμου, είδα σειρές από θαλάμους γεμάτους με ετοιμοθάνατα παιδιά. Είδα τα διογκωμένα κεφάλια τους, τα ατροφικά κορμιά τους και τις φουσκωμένες από την ασιτία κοιλιές τους. Αυτά τα παιδιά δεν είχαν καν τη δύναμη να κλάψουν. Ο μόνος θόρυβος που μπορούσαν να παράγουν ήταν ένας αδύναμος, ξεψυχισμένος θρήνος και μπορώ να σας πω ότι αν η κόλαση έχει έναν ήχο, τότε τον άκουσα σε εκείνους τους θαλάμους".

Σας κατηγορώ ότι με τη συμβολή σας ευθύνεστε για τους δεκάδες θανάτους από λευχαιμία και άλλα είδη καρκίνου λόγω της ραδιενέργειας που εκπέμπουν οι κεραίες σας.

Σας κατηγορώ ότι με τη συμβολή σας αναγκάσατε την πλειοψηφία των κατοίκων που γειτνιάζουν με τις βάσεις, μέσω του εκβιασμού της επιβίωσης, να εγκαταλείψουν κάθε μορφή αγώνα εναντίον σας και των κεραίων σας.

Το κατηγορητήριό μου θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο μεγάλο αλλά θα σταματήσω εδώ αναλογιζόμενος το συμβολισμό του. Αυτή τη στιγμή κατηγορούμενος εδώ είμαι εγώ και αναγνωρίζοντας την πλεονεκτική θέση στην οποία βρίσκομαι σε σχέση με τα θύματα που περιλαμβάνει το δικό μου κατηγορητήριο η μοναδική συναίσθηση και σκέψη που μου δημιουργείται είναι η με κάθε τρόπο συνέχιση του αγώνα.

Τέλος θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου προς τους επτά φυλακισμένους αγωνιστές των γεγονότων της Θεσσαλονίκης τον Ιούνη και που οι πέντε από αυτούς συνεχίζουν τις πολυήμερες απεργίες πείνας.

*