Προτιμάμε να ονομάζουμε τη γη που ζούμε "ΑΝΑΤΟΛΙΑ". Χιλιάδες χρόνια πριν ονομαζόταν Μικρά Ασία. Αλλά η λέξη “ανατολία" (η γη απ'όπου ανατέλει ο ήλιος) που έχει τις ρίζες της στα Ελληνικά (του Βυζαντίου), για μας ταιριάζει περισσότερο με τη γη που ζούμε. Γιατί η “Άνα” (μητέρα) που υπάρχει στη λέξη 'ανα-τολία' λατρεύεται ως σύμβολο της Κυβέλης (γνωστή επίσης ως Άρτεμις ή και Παναγία), μητέρα-θεά στη θρησκεία. Στην Ανατολία, η μητέρα (Άνα) είναι ταμπού και είναι σεβαστή ως θεϊκή ύπαρξη, σε αντίθεση με την πατριαρχική κοινωνία που ζούμε.

Σ' αυτό το σημείο θέλουμε να κάνουμε μια σύντομη σημείωση. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε είναι μέρος της Ουραλικής-Αλταϊκής γλωσσικής οικογένειας που εμπεριέχει φιννικά, εσθονικά, μαγιαρικά, (...) και τη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι Αλεούτιοι (μια παράξενη οικογένεια). Δεν χωρίζουμε τις λέξεις σε αρσενικό και θηλυκό (αντί για το he, she, it που χρησιμοποιείται στα αγγλικά, απλά λέμε “ο”. Επίσης δεν χωρίζουμε τα ζώα και δεν χρησιμοποιούμε αρσενικό και θηλυκό για τα αντικείμενα όπως συμβαίνει στις περισσότερες λατινικές γλώσσες της Ινδογερμανικής οικογένειας. Και δεν χρησιμοποιούμε πρόθεμα. Μόνο καταλήξεις για να παράγουμε επίθετα και ρήματα). Ιδιαίτερα όμως μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και την πρώτη δεκαετία της δημοκρατίας, ένας μεγάλος αριθμός γαλλικών λέξεων προστέθηκε στη γλώσσα (τώρα, οι περισσότερες αραβικές λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι Οθωμανοί έχουν ξεχαστεί. Αλλά κάποιες περσικές λέξεις υπάρχουν ακόμα). Δυστυχώς, αυτές τις μέρες του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ, ο κόσμος προσπαθεί πολύ να χρησιμοποιεί αγγλικές λέξεις.

Για να γυρίσουμε πίσω στο θέμα, πρέπει να πούμε πως η διατήρηση αυτών των λέξεων από τις αρχαίες γλώσσες, είναι το καλό σημείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Καθώς η αυτοκρατορία κλείστηκε στην Κωνσταντινούπολη-Ισταμπούλ και δεν ενδιαφέρθηκε για την Ανατολία, ο παλιός πολιτισμός των χιλιάδων χρόνων μπόρεσε να επιβιώσει ως το σήμερα. Υπήρχε μικρή γλωσσική (κατα)πίεση στην Ανατολία. Αυτός είναι ο λόγος που οι κούρδοι, οι λαζοί και οι κιρκάσιοι μπόρεσαν να διατηρήσουν τη γλώσσα τους. Το θέμα της θρησκείας είναι η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Για μεγάλο διάστημα, οι Οθωμανοί δεν πίεζαν τον κόσμο για τη θρησκεία. Όσο περνούσε ο καιρός αυξανόταν η πίεση για τη θρησκεία, κι έτσι οι Λαζοί και οι Κιρκάσιοι υιοθέτησαν το ισλάμ. Οι περισσότεροι αρμένιοι και έλληνες δεν άλλαξαν θρησκεία.

Υπάρχουν τόσα πολλά να πούμε και δεν μπορούμε απλά να τα παραλείψουμε, γιατί το να καταλάβεις μια κοινωνία σημαίνει να την αξιολογήσεις από την ιστορία του τόπου που ζει... Ας συνοψίσουμε και ας έρθουμε στη δημοκρατία.Ξέρετε τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ιδρύει την Τουρκική Δημοκρατία μετά τον απελευθερωτικό πόλεμο κι αυτό το κάνει σχεδόν μόνος του, χρησιμοποιώντας τον εξαναγκασμό. Στη συνέχεια προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στη Δύση. Υιοθετώντας το λατινικό αλφάβητο, με την ενδυματολογική μεταρρύθμιση κλπ. Στην πραγματικότητα λέγεται πως σχεδίαζε να αναγκάσει όλη την Ανατολία να γίνει Χριστιανική, αλλά δεν έζησε αρκετά. Δεν θέλουμε να αναλύσουμε αυτό το εκσυγχρονιστικό κίνημα που έχει τις ρίζες του στην καταπίεση, αλλά η χειρότερη αξίωσή του είναι πως όλοι είναι Τούρκοι. Ισχυριζόταν πως όλες οι γλώσσες προήλθαν από την τουρκική (Θεωρία της Γλώσσας του Ήλιου), ακόμα και όλες οι φυλές... Με αυτό τον τρόπο έγινε το πρώτο βήμα για την αφύπνιση του φασισμού. Άνθρωποι που ζούσαν χίλια χρόνια στην Οθωμανική αυτοκρατορία εξορίστηκαν (δεν εγκωμιάζω τους Οθωμανούς, απλά αναφέρω κάποιες καλές συνθήκες που υπήρχαν). Αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αηδιαστικός φασισμός. Τώρα, εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στην Αρμενία, την Ελλάδα και την Τουρκία νοσταλγούν τη γη που γεννήθηκαν, που μεγάλωσαν και τράφηκαν... Το χώμα που κοιμούνται οι πρόγονοί τους... Πρόσφατα, ένας φίλος μου, μου ζήτησε να πάω στο Ιστίπ. Ένα μικρό χωριό κοντά στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο γεννήθηκε η γιαγιά του. Του είπε ότι θέλει να δει το χωριό της για μια φορά πριν πεθάνει. Μου ζήτησε να του φέρω καμιά φωτογραφία ή μία καρτ-ποστάλ. Είναι τόσο δραματικό και οδυνηρό...

(...) Είμαστε όλοι μαζί. Αρμένοι, έλληνες, λαζοί, κούρδοι, κιρκάσιοι, τούρκοι... ποιός μπορεί να ισχυριστεί πως έχει καθαρό αίμα στις φλέβες του; Μόνο ένας ηλίθιος φασίστας. Και τι έγινε αν μπορεί να το αποδείξει; Τι αλλάζει; Μπορεί αυτό να σταματήσει τα δεινά των λαών;

Το τουρκικό κράτος ιδρύθηκε το 1923, και μέχρι το 1940 υπήρχε μόνο ένα κόμμα. Στις πρώτες εκλογές, ένα θεσμικό κόμμα, το CHP (Ρεπουμπλικανικό λαϊκό κόμμα) έχασε την κυβέρνηση από το Δημοκρατικό κόμμα (DP). Σαν αποτέλεσμα, άρχισε να χάνεται η προσέγγιση με την Ευρώπη, από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ (χρέωση στο ΔΝΤ και ενσωμάτωση στο ΝΑΤΟ). Ένα κράτος με όχι και τόσο κακή οικονομία άρχισε να μπαίνει στο βούρκο του εξωτερικού χρέους. Και το πρώτο στρατιωτικό πραξικόπημα ήρθε σαν απάντηση σ' αυτή την πολιτική των δεξιών. Ήταν 1960 και ο πρωθυπουργός Μεντερές εκτελέστηκε μαζί με δύο υπουργούς. Το σύνταγμα του 1961 ήταν η εκκίνηση μιας περιόδου που θα οδηγούσε στα κινήματα του 1968. Και πράγματι, στις εκλογές του 1966 το ακρο-αριστερό Τουρκικό Εργατικό κόμμα (ΤΙΡ) μπήκε στο κοινοβούλιο με 15 μέλη (για πρώτη και τελευταία φορά). Οι απεργίες και το αναπτυσσόμενο εργατικό και φοιτητικό κίνημα ήταν οι προάγγελοι της αριστερής εξέγερσης. Το '68 νέοι επαναστάτες (...) που παρουσιάζονταν ως μέλη του Τουρκικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΤΗΚΟ) και του Τουρκικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος/Μετώπου (ΤΗΚΡ/C), ανακοίνωναν πως ξεκινούσαν αντάρτικους ελιγμούς για την επανάσταση. Στο ένοπλο αντάρτικο κίνημα παρεμβλήθηκε το δεύτερο στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά αντί να εξαφανίσει το αντάρτικο, το επιτάχυνε ριζικά. Τρία άτομα που άνηκαν στο ΤΗΚΟ εκτελέστηκαν, ενώ δεν είχαν καν τραυματίσει κανέναν, και οι γερουσιαστές και οι βουλευτές του Κόμματος Δικαιοσύνης (το ΑΡ είναι το πρώην Δημοκρατικό Κόμμα που έκλεισε το 1960) πανηγύριζαν ("3 από εμάς, 3 από εσάς" έλεγαν...) Τη δεκαετία του '70, οι αμερικανοί και η κυβέρνηση στήριξαν τους φασίστες για να φέρουν σε πέρας τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον αριστερών. Φασιστικά κομάντο, εκπαιδευμένα σε στρατόπεδα και έχοντας υποστεί πλύση εγκεφάλου κατά των αριστερών, ξεκίνησαν φόνους και γενοκτονίες αριστερών. Βόμβες σε καφενεία, πυροβολισμοί... μεγάλος αριθμός αριστερών οργανώσεων, υπερέβαιναν τις 80, και οι μεταξύ τους διαφωνίες (καταδόσεις, συγκρούσεις ανάμεσα σε αριστερούς...) όλα αυτά επέφεραν πλήρες χάος στην Τουρκία. Καθώς οι αριστεροί ενεπλάκησαν σε συγκρούσεις μεταξύ τους την εποχή που ήταν πιο δυνατοί, εξασθένησαν και έτσι η κυβέρνηση όπως και οι παρακρατικοί χρησιμοποίησαν αυτό το γεγονός για το τρίτο (υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ) πραξικόπημα. Αυτός ήταν ο πραγματικός φασισμός. Όλα τα δικαιώματα καταργήθηκαν. Πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν στους θαλάμους βασανιστηρίων των αστυνομικών τμημάτων. Σαράντα επτά άνθρωποι εκτελέστηκαν. Εκατοντάδες χιλιάδες στιγματίστηκαν, εξορίστηκαν και διώχθηκαν. Με το νέο σύνταγμα απαγορευόταν να περπατάς στο δρόμο με περισσότερα από 4 άτομα. (Αυτό είναι μόνο ένα καλό παράδειγμα, μπορείτε να υποθέσετε τα υπόλοιπα...). Σήμερα αυτοί οι κανονισμοί εξακολουθούν να εφαρμόζονται.

Αυτές τις μέρες παριστάνουν πως αλλάζουν τέτοιους κανονισμούς ώστε να φαίνονται αρεστοί στην Ε.Ε. Στην πραγματικότητα, αυτό που γίνεται είναι ότι αλλάζουν τους κανονισμούς αυτούς με άλλους, ειδικούς κανονισμούς, ακόμα χειρότερους. Πολίτες εξακολουθούν να δικάζονται από στρατιωτικά δικαστήρια (κυρίως αρνητές στράτευσης και αντιμιλιταριστές, ακόμα και γνωστοί δημοσιογράφοι) και υπάρχουν ακόμα τα δικαστήρια κρατικής ασφάλειας (DGM). (Στόχος τους είναι η διατήρηση της αδιάσπαστης ακεραιότητας του κράτους. Η κυβέρνηση κρατούσε μυστική την ύπαρξη του ΡΚΚ για χρόνια. Ξαφνικά άρχισαν να τους αποκαλούν "διασπάστες" και στη συνέχεια τρομοκράτες). Ειδικά στο Κουρδιστάν, χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν, κι ακόμα εξαφανίζονται, αλλά όχι με την ίδια συχνότητα όπως παλιά. Φυσικά, οι εξαφανίσεις δεν είναι μόνο για τους Κούρδους, είναι μια πιθανότητα για τον καθένα. Δεν έχει καμία σημασία αν μένεις στην Ισταμπούλ ή στην Άγκυρα. Τα βασανιστήρια είναι συχνά και αν δεν έχεις κάποιον να σε υποστηρίξει, το λιγότερο είναι να φας ξύλο. Επιπλέον, αν είσαι στιγματισμένο άτομο, δεν μπορείς να φανταστείς το επίπεδο των βασανιστηρίων. Δεν μπορείς να ξεφορτωθείς το κράτος ακόμα και μετά τη φυλακή. Διώκεσαι συνέχεια και σε συλλαμβάνουν και για το πιο μικρό περιστατικό. Τις περισσότερες φορές, οι αριστεροί αντιμετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις. Η Τουρκία είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση οικονομικά και κοινωνικά, και ο κόσμος πιστεύει ότι ευθύνεται ο κομμουνισμός. Νομίζουμε πως αυτό συμβαίνει εξαιτίας της πλύσης εγκεφάλου μετά το '80. Το θέμα της ημέρας για τα ΜΜΕ αλλάζει τόσο γρήγορα και σπεκουλάρεται τόσο καλά, που οι περισσότεροι δεν θυμούνται το θέμα της προηγούμενης μέρας... Αν δεν μπορούν να παρουσιάσουν κάτι, τότε ένας καθηγητής, δημοσιογράφος ή αρχηγός της αστυνομίας εκτελείται για να δημιουργηθεί κάποιο θέμα. Αντίθετα απ' ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, το ελληνικό και το κυπριακό πρόβλημα δεν χρησιμοποιούνται ως θέμα από τα ΜΜΕ. Δημιουργούν θέματα για να αποσπούν την προσοχή του κοινού. Κατά τ'άλλα τίποτα δεν άλλαξε στην Τουρκία. Οι δολοφόνοι μένουν άγνωστοι για πολύ καιρό. Μόνο όταν το κοινό ξεχάσει τη δολοφονία, τότε το κράτος συλλαμβάνει έναν αριστερό ή έναν φονταμενταλιστή ως ένοχο, αλλά είναι τόσο λίγοι εκείνοι που ξέρουν ότι αυτό είναι ψέμα... Αν το κράτος θέλει να σε κατηγορήσει για κάτι, δεν χρειάζεται καμία απόδειξη. Το κράτος μπορεί εύκολα να φτιάξει αποδείξεις και μπορεί να σε κάνει να συμφωνήσεις μέσα από βασανιστήρια. Αν δεν συμφωνήσεις, το κάνουν να φαίνεται στα χαρτιά σαν να συμφώνησες...

Τώρα έχουμε κυβέρνηση του ΑΚΡ, το οποίο αποκαλούμε μουσουλμανο-δημοκρατικό (γιατί παριστάνουν πως είναι κάτι σαν τους Χριστιανοδημοκράτες της Ευρώπης).

Είναι τόσο απαραίτητο το πετρέλαιο για την Τουρκία; Στην πραγματικότητα, όχι. Γιατί υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα στην τιμή πώλησης και την τιμή αγοράς πετρελαίου. Που σημαίνει πως κάποιος βγάζει πολύ καλά λεφτά απ' αυτό. Δεν έχει σημασία πόσο πετρέλαιο θα βρει κανείς. Πάντα οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι. Φαίνεται πως οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να θυσιάσουν την Τουρκική Δημοκρατία. Γιατί για τις ΗΠΑ έχει μείνει μόνο ένας σοβαρός εχθρός, το Ιράν, και γι'αυτό το σκοπό μπορεί να χρησιμοποιήσει το Ιράκ. Ή, στο μέλλον, αν δεν μπορεί να βρει κάποιον άλλο εχθρό για να πολεμήσει, μπορεί να επιτεθεί στην Τουρκική Δημοκρατία. Οι ΗΠΑ μπορούν να παίξουν οποιοδήποτε παιχνίδι και μπορούν να κάνουν τα πάντα στην Τουρκική Δημοκρατία με τις δυνάμεις που έχουν στο Ιράκ. Αυτός είναι και ο λόγος που η Τουρκική Δημοκρατία προσπαθεί να μπει στην Ε.Ε. Αλλιώς ξέρει ότι θα είναι μόνη της.