Η σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί στον απόηχο της πολεμικής εκστρατείας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Ιράκ, μέσα στη συγκυρία της στρατιωτικής κατοχής και των διαπραγματεύσεων για τη λεηλασία του μέσα από “ανθρωπιστικά” και “αναπτυξιακά” προγράμματα “ανοικοδόμησης”, στα οποία δεν πρωταγωνιστούν μόνο οι στρατιωτικοί επιδρομείς, αλλά και το δήθεν “φιλειρηνικό” τμήμα του ευρωπαϊκού μπλοκ. Κι αν η “μεγάλη ιδέα” της Ευρώπης-υπερκράτους και του φιλόδοξου ρόλου που αναζητά στο παιχνίδι για την παγκόσμια κυριαρχία φάνηκε να δοκιμάζεται από τα επιμέρους συμφέροντα των κρατικών σχηματισμών, αυτό, με δεδομένους τους ενδο-εξουσιαστικούς ανταγωνισμούς όταν το διακύβευμα είναι το μοίρασμα του πλανήτη και την ιεραρχία που διαπερνά τις διακρατικές σχέσεις, δεν αναιρεί τον προσανατολισμό της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης: Την εγκαθίδρυση ενός ενιαίου χώρου εκμετάλλευσης, ελέγχου και καταστολής που λειτουργεί σαν ορμητήριο για την καπιταλιστική επίθεση πέρα από τα σύνορά του, σαν φρούριο για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που επιχειρούν να εισέλθουν στην επικράτειά του, και σαν μια αχανής φυλακή στο εσωτερικό.

Παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό των μεθόδων εκμετάλλευσης, εκσυγχρονίζονται και οι μέθοδοι επιβολής της. Μέσα στο διεθνές οργουελικό σκηνικό της "αντι"τρομοκρατικής σταυροφορίας αποκτούν ολοένα πιο ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, καθώς η θεσμική, η στρατιωτική και αστυνομική βία, η τεχνολογικά υποστηριζόμενη χαρτογράφηση, επιτήρηση και καταστολή είναι η απάντηση στην ανασφάλεια των κυρίαρχων για τις υπαρκτές ή εν δυνάμει απειλές που κυοφορούνται απέναντι στη λαίλαπα της εξουσιαστικής επιθετικότητας. Στην περίπτωση της Ε.Ε. η εξυπηρέτηση των επεκτατικών της βλέψεων προωθείται με τη δημιουργία του Ευρωστρατού, ενώ η περαιτέρω οχύρωση των συνόρων της για τη δολοφονική αντιμετώπιση των μεταναστών υπαγορεύει τη συγκρότηση κοινής μεθοριακής αστυνομίας, τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και την επέκταση του συστήματος ηλεκτρονικής καταγραφής της Σέγκεν, σύμφωνα με τις απατήσεις της διεύρυνσης. Παράλληλα, ο ενιαίος δικαστικός χώρος, η ψήφιση του ευρω-τρομονόμου με την εγληματοποίηση κάθε ανατρεπτικής έκφρασης απέναντι στις δομές εκμετάλλευσης και καταπίεσης, η συνθήκη έκδοσης στον παγκόσμιο χωροφύλακα και ιδιοκτήτη του κολαστηρίου του Γκουαντανάμο -που θα υπογραφεί από την ελληνική προεδρία μετά τη λήξη της συνόδου-, η επιβολή των πιο σύγχρονων και επιστημονικών μεθόδων εγκλεισμού και απομόνωσης, σηματοδοτούν το πέρασμα στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης καταστολής.

Ιδιαίτερα όσον αφορά τις αντιστάσεις που ξέσπασαν ενάντια στις συνόδους, ως μία μόνο έκφραση των αγώνων κατά της παγκσομιοποίησης της κυριαρχίας, αποτέλεσαν στιγμές κοινωνικής αντεπίθεσης απέναντι στις συμβολικές φιέστες των ισχυρών που αλαζονικά κλείνονται σε αποστειρωμένες ζώνες για να κατοχυρώσουν τις αποφάσεις που αφορούν τη μοίρα του πλανήτη. Έγιναν σημεία συνάντησης εκείνων που καθημερινά αγωνίζονται στα διαφορετικά σημεία της γης όπου υλοποιούνται αυτές οι αποφάσεις και δημιούργησαν ευκαιρίες αλληλεπίδρασης και ξεσπάσματος εξεγερσιακών γεγονότων που έπληξαν την επίπλαστη κοινωνική ειρήνη, τον υποτιθέμενο μονόδρομο της υποταγής.

Η αντιπαράθεση, τόσο με τα αφεντικά του ευρωπαϊκού υπερκράτους όσο και με τη ρεφορμιστική Διεθνή και τα σταλινικά και πατριωτικά κατάλοιπα του παρελθόντος περνάει και μέσα από τους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Μιας πόλης σύμβολο για την καπιταλιστική επίθεση στα Βαλκάνια, μιας ακόμα “κόκκινης ζώνης” αποικιοποιημένης από τις αξίες του εμπορεύματος και του κοινωνικού ελέγχου, την οποία σπεύδουν να περιφρουρήσουν από κοινού οι δυνάμεις καταστολής με τις δυνάμεις των καθεστωτικών της “αντιπαγκοσμιοποίησης”. Ο ανταγωνιστικός προς κάθε ανατρεπτική κίνηση ρόλος τους έχει άλλωστε αναδειχθεί και στις προηγούμενες συνόδους στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας, με την παροχή εγγυήσεων προς το κράτος, τις προσπάθειες περιθωριοποίησης των αυτοοργανωμένων αναρχικών μαύρων μπλοκ σε αρμονία με τις επιδιώξεις της καταστολής, την άμβλυνση των πνευμάτων μέσα από πολιτικάντικους χειρισμούς -όπως η πρωτότυπη απόφαση να κατευθυνθεί η πορεία ενάντια στη σύνοδο για τη διεύρυνση της ΕΕ στις 16 Απρίλη στην Αθήνα προς την αμερικάνικη πρεσβεία!

Η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. υπό ελληνική προεδρία είναι μια ευκαιρία να εκδηλωθούν οι κοινωνικές αντιστάσεις απέναντι στη ντόπια κοινοβουλευτική δικτατορία των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών: Τη δικτατορία του κέρδους πάνω στις ζωές των εργαζόμενων και των ανέργων, των εκατοντάδων απολυμένων και όσων επιβιώνουν στο καθεστώς της “μαύρης εργασίας”, τη δικτατορία που τρέφεται με ιδεολογήματα όπως η αναβάθμιση της εικόνας της χώρας μέσα από την αναρρίχησή της στην κλίμακα των ισχυρών, δηλαδή την αύξηση των ποσοστών λεηλασίας άλλων κοινωνιών και τη μεγαλύτερη υποταγή των εδώ προλετάριων. Τη δικτατορία των ταγμάτων θανάτου στα σύνορα και τις πόλεις, των έκτακτων στρατοδικείων, των λευκών κελιών, της κρατικής τρομοκρατίας.

Είναι μια ευκαιρία να κλονίσουμε τα θεμέλια της Ευρώπης-Φρούριο συντρίβοντας τις αυταπάτες της συναίνεσης στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της. Μια ευκαιρία να αντιπαραβάλλουμε την αυτοοργάνωση και την άμεση δράση απέναντι στη χειραγώγηση και τη διαμεσολάβηση. Μια ευκαιρία να στείλουμε ένα μήνυμα αλληλεγγύης προς όλους τους κολασμένους της γης, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους φυλακισμένους αγωνιστές και όλους όσοι με κάθε μέσο αντιστέκονται στην τυραννία του κράτους και του κεφάλαιου, δείχνοντας πως το πέρασμα από τη διαμαρτυρία στην εξέγερση παραμένει ανοιχτό.

*