Πορεία και εκδήλωση καλέστηκε από το κοινωνικό φόρουμ κύπρου (το ακέλ ουσιαστικά) στις 30/3 στις αγγλικές βάσεις ακρωτηρίου. Η πορεία (...) κατέληξε έξω από την είσοδο της βάσης. Η απόσταση μεγάλη, όχι τυχαία αφού είναι πλέον γνωστή η τακτική των διοργανωτών να κουράζουν το κόσμο με αρκετό ποδαρόδρομο ώστε μετά να παρακολουθεί “ήσυχος” τις υποκριτικές ικανότητες του κάθε πολιτικού “ηγέτη” που θα εκφωνήσει τα τυπικά. Μπροστά από την είσοδο της βάσης υπήρχε μια σειρά από μπάτσους με ασπίδες, κράνη και ρόπαλα, μέσα στη βάση αρκετοί άλλοι μπάτσοι μαζί με στρατιώτες όπως επίσης υπήρχε τεθωρακισμένο άρμα σε ετοιμότητα.

Μπροστά από τη πρώτη γραμμή των μπάτσων οι άλλοι μπάτσοι του ακέλ είχαν δημιουργήσει ανθρώπινη αλυσίδα μήπως και χτυπηθεί κάποιος από τους συναδέλφους τους που δουλεύει στις βάσεις! Ενώ εκφωνούσε λόγο ο γενικός γραμματέας του ακέλ Χριστόφιας, σύντροφοι έβαλαν φωτιά σε ομοίωμα στρατιώτη και όταν κάποιος από τους συντρόφους προσπάθησε να το ρίξει μπροστά από την είσοδο της βάσης εμποδίστηκε βίαια από περιφρουρητές του ακέλ, με κίνδυνο να καούν άλλοι διαδηλωτές που βρίσκονταν κοντά μας. Τότε υπήρξε αρκετή ένταση μεταξύ συντρόφων και περιφρουρητών με σπρωξιές και φραστικά επεισόδια. Όταν σύντροφοι ξεσκέπασαν την αθλιότητα που επικρατεί στο δήθεν κομμουνιστικό κόμμα κύπρου - αφού την ίδια στιγμή που λένε όχι στις διευκολύνσεις οι ίδιοι άνθρωποι ανοίγουν και επίσημα λιμάνια και αεροδρόμια μιλώντας για “Σολομώντειες λύσεις”, επιτρέπουν σε ένοπλους ισραηλινούς πράκτορες να μπαίνουν στα γήπεδα (... ούτε η δεξιά, τουλάχιστον επίσημα δε το δέχτηκε αυτό) - τα επιχειρήματα από τα ακελικά προβατάκια “καθηλωτικά”: “γιατί δε πάτε στο ιράκ να πολεμήσετε;” “γιατί με τις ενέργειές σας προσπαθείτε να μας δημιουργήσετε πολιτικό κόστος;” και αρκετές άλλες αηδίες... Και ενώ η ένταση έδειχνε να παίρνει τέλος, οργισμένοι ιρακινοί αρχίζουν να σπρώχνουν τη γραμμή της περιφρούρησης φωνάζοντας συνθήματα. Σε αυτή τη φάση ένας ιρακινός τραυματίζεται από τους ακελικούς “διεθνιστές”. Παγκόσμια πρωτοτυπία και πάλι!!

Και ενώ συμβαίνουν αυτά, σύντροφος τρέχει στο πλάι το οποίο μένει αφύλακτο και αρχίζει να πετροβολά τους μπάτσους. Αρκετός κόσμος κάνει το ίδιο και οι μπάτσοι αρχίζουν να δέχονται βροχή από πέτρες, ξύλα και κομμάτια από τσιμέντο αφού σπάζονται με μανία σύμβολα του αγγλικού στρατού. Εδώ πρέπει να σημειωθεί κάτι που γίνεται πολύ συχνά και πρέπει κάποτε να σταματήσει. Ενώ ο κόσμος οργισμένος επιτίθεται στα ρομποτάκια που φυλάνε τις βάσεις και τους φονιάδες που εξορμούν από εκεί, μερικοί διαδηλωτές προσπαθούν να τους εμποδίσουν προβάλλοντας το γελοίο επιχείρημα ότι οι μπάτσοι είναι “δικοί” μας, δηλαδή κύπριοι!!! Ευτυχώς που σχεδόν κανείς δε τους παίρνει στα σοβαρά.

Οι διοργανωτές τα μαζεύουν όπως-όπως και οι καθοδηγητές προσπαθούν να μαζέψουν όσα προβατάκια “έχασαν το δρόμο” και ενώθηκαν με τους “ταραξίες” και “απροσάρμοστους ονειροπόλους” που πραγματικά πιστεύουν ότι με την ψυχική τους δύναμη και με μοναδικό όπλο την οργή τους για τους πραγματικούς τρομοκράτες αυτού του κόσμου θα μπορέσουν να κλείσουν τις βάσεις του θανάτου. Με αυτή τους την κίνηση άφησαν ουσιαστικά μόνους τους εξεγερμένους αφού και άλλος κόσμος άρχισε να υποχωρεί για να μην παγιδευτεί στις βάσεις αφού οι μπάτσοι ετοιμάζονταν να επέμβουν (...) Όταν οι μπάτσοι άρχισαν να προχωρούν βρήκαν μπροστά τους μερικά μόνο άτομα να προσπαθούν να τους φράξουν το δρόμο (παθητικά περισσότερο) ενώ οι σύντροφοι του πυρήνα στεκόμασταν με ξύλα λίγα μέτρα πιο πίσω αφού πλέον ο συσχετισμός δυνάμεων είχε αλλάξει κατά πολύ και τυχόν μετωπική σύγκρουση με τους μπάτσους θα είχε αποτέλεσμα τον άγριο ξυλοδαρμό και συλλήψεις και άλλων διαδηλωτών (...). Τελικά λίγα λεπτά αργότερα αφού όλο και περισσότερος κόσμος έφευγε οι μπάτσοι προτίμησαν να αφήσουν το χώρο εκεί, να επιβιβαστούν σε λεωφορείο και να παραταχθούν μπροστά από τις κεραίες, φοβούμενοι δολιοφθορές κατά την αποχώρηση των διαδηλωτών. Είχε γίνει και μία σύλληψη, του οικολόγου Παντελή Μεταξά που κατηγορήθηκε για φθορές και αφέθηκε ελεύθερος.