Την πλύση εγκεφάλου, επιβάλλοντας σε όλους μας να βλέπουμε χωρίς να το θέλουμε τις σιχαμερές τους φάτσες, τα ποιητικά τους σλόγκαν και τις ‘λυτρωτικές δεσμεύσεις’ τους. Τα πολιτικά καθάρματα ανέστειλαν τελικά την ‘επίλυση’ του ζητήματος των πινακίδων, για την ομαλή φυσικά διεκπεραίωση της κρατικής προπαγάνδας.

Στα πλαίσια πάντοτε του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού συστήματος, καλούμαστε να ανεχτούμε όλους αυτούς που με την υποχρεωτική ψηφοφορία μας απειλούν πως αν δεν λάβουν την έγκρισή μας θα υποστούμε τις νομικές κυρώσεις που έχουν ήδη εξαγγείλει. Άλλη μία κοινωνική προσφορά του ‘φιλελεύθερου’ κυπριακού κράτους.

Η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων του κυβερνώντος κόμματος (ΔΗ.ΣΥ), το οποίο ανέκαθεν επαρουσιάζετο ως το εθνικό κόμμα, επικεντρώνεται για μια ακόμη φορά να κάνει λόγο για ‘ξεκάθαρη’ και ‘λειτουργική λύση’ στο εθνικό μας θέμα. Για ‘βιώσιμη’ και ‘λειτουργική λύση’ κάνει λόγο και το ΚΙ.ΣΟΣ. Ο πρόεδρος των Νέων Οριζόντων (Ν. Κουτσού), ο οποίος απέρριψε εξ’αρχής το σχέδιο Ανάν, εμφανίζεται σαν η ‘συνεπής πατριωτική επιλογή’. Ερχόμενος με τη σειρά του ο υποψήφιος της τριμερούς (Τ. Παπαδόπουλος), προσπαθεί να διαψεύσει τις επικρίσεις που του επιδώθηκαν από τον ΔΗ.ΣΥ οτι δεν θα είναι καλός διαπραγματευτής, δεν τον θέλουν οι ξένοι διπλωμάτες κτλ.

Ο πραγματικός ρόλος των πολιτικών είναι να διαχωρίζουν τους ανθρώπους (δεξιοί, αριστεροί, ‘προοδευτικοί’, πατριώτες κ.ά.), καθησυχάζοντας ταυτόχρονα την αγανάκτηση και την οργή των καταπιεσμένων, που σε μερικές περιπτώσεις εκδηλώθηκε απειλητικά για την περιβόητη δημοκρατία τους (απεργίες γεωργών, εργάτες αεροδρομίων το 2001, φοιτητές, αδιόριστοι καθηγητές κ.ά.).

Τη δημοκρατία της διαφθοράς και των σκανδάλων (φανερών και μη)...

Χρηματιστήριο, κτηματολόγιο, ΑΤΗΚ, άδειες οπλοφορίας σε μαστροπούς απο την αστυνομία, συναρμολογημένα αυτοκίνητα, αισχροκέρδεια από την αύξηση του φόρου κατανάλωσης...

Τη δημοκρατία της καταστολής και του ελέγχου...

Αστυνομοκρατία στους δρόμους, έρευνες, πρόστιμα, δολοφονίες ανυπόταχτων μοτοσυκλετιστών που καταδιώχθηκαν από μπάτσους π.χ. Λιοπέτρι, ξυλοδαρμοί ντόπιων και ξένων από μπάτσους, εξευτελισμοί, διώξεις και φυλακίσεις εξεγερμένων...

Τη δημοκρατία στα πλαίσια εναρμόνισης με την Ευρώπη...

Φορολογική μεταρρύθμιση, κονδύλια για χτίσιμο δικαστηρίων και νέων ‘εκσυγχρονισμένων’ φυλακών (οι ‘ανοιχτές’ φυλακές εγκαινιάστηκαν τον Οκτώβρη του 2001), κάμερες παρακολούθησης, πάταξη της ‘λαθρομετανάστευσης’, ευρωστρατός, ευρωαστυνομία...

Να σημειωθεί ότι ενόψει του επερχόμενου πολέμου κατά του Ιράκ, το κυπριακό κράτος έγκρινε τις απαιτήσεις των Αμερικανοβρετανών, παραχωρώντας τον εναέριο χώρο, τα αεροδρόμια και τα λιμάνια για εφοδιασμό. Η συμμετοχή άλλωστε του κυπριακού κράτους στον πόλεμο ‘κατά της τρομοκρατίας’ θεωρείται δεδομένη, λόγω των άριστων διπλωματικών σχέσεων που διατηρεί με τους υπόλοιπους κυρίαρχους-δολοφόνους.

Βλέπετε ότι οι ανθρωποσφαγές των πολέμων (Αφγανιστάν, Παλαιστίνη κ.α.), η δημιουργία περαιτέρω ‘τριτοκοσμικών εδαφών’, η ολέθρια καταστροφή του περιβάλλοντος, για να εξυπηρετούνται τα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας, γίνονται εν καιρώ δημοκρατίας! Όσοι λοιπόν ζητούν την ψήφο σου είναι αυτοί που συμμετέχουν έμμεσα στις μαζικές δολοφονίες.

Το όραμα που μας πουλάνε για ένα καλύτερο αύριο δεν είναι παρά η χειροτέρευση του εφιάλτη που ζούμε σήμερα. Απέναντι στο εκλογικό κοινοβουλευτικό παιχνίδι και την ‘έμμεση αντιπροσώπευση’, προτείνουμε τη συνειδητή ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ (ΑΠΟΧΗ-ΣΑΜΠΟΤΑΖ-ΑΡΝΗΣΗ), σαν στάση προσωπικής αξιοπρέπειας και σαν σημείο του πολύμορφου αγώνα. Να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας, όπου μέσα από αυτοοργανωμένες πρωτοβουλίες χωρίς εκπροσώπους, διαμεσολαβητές και με ισότιμη συμμετοχή όλων μας θα αποφασίζουμε εμείς για τις κοινωνικές ανάγκες μας. Να αρνηθούμε να υποβιβαστούμε σε ψηφοφόρους.

Για μια κοινωνία δίχως κράτη, νόμους, εξουσία και αφεντικά.