Αναρχικό Δελτίο, νο
20, Φλεβάρης 2003)
30 Δεκεμβρίου ‘02. Όπως ανακοινώθηκε επίσημα στην Αυστραλία, 4 "κέντρα υποδοχής μεταναστών" στη δυτική και νότια Αυστραλία πυρπολήθηκαν από τους "φιλοξενούμενούς" τους, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα της μετανάστευσης. Από τις αρχές δηλώθηκε ότι η σύλληψη των υπευθύνων θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, διότι οι τρόφιμοι των κέντρων είναι αλληλέγγυοι μεταξύ τους. "Οι αιτούντες άσυλο που πυρπόλησαν τα κέντρα κράτησής τους, προξενώντας ζημιές που ξεπερνούν τα 8 εκατομμύρια δολάρια θα απελαθούν, αν εντοπιστούν", δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, Ντ. Ουίλιαμς. "Πρόκειται για εμπρηστές. Αυτού του είδους η βία δεν είναι αποδεκτή από την αυστραλιανή κοινωνία. Θα πρέπει να απελαθούν", δήλωσαν οι πολιτειακοί πρωθυπουργοί της Δυτικής Αυστραλίας και της Νότιας Αυστραλίας, και μαζί τους φαίνεται να συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία της αυστραλιανής κοινωνίας.
Το Αυστραλιανό υπουργείο Μετανάστευσης ανακοίνωσε στις 3 Γενάρη ’03 ότι συνελήφθησαν 40 πρόσφυγες οι οποίοι μεταφέρθηκαν από τα διάφορα κέντρα κράτησής τους σε φυλακές της χώρας, αφού θεωρούνται υπαίτιοι των πρόσφατων εμπρησμών. Ο υπουργός Ντάριλ Ουίλιαμς υπερασπίσθηκε της σύλληψης και μεταφοράς στις φυλακές των ‘λαθρο’μεταναστών, χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες σε βάρος τους, λέγοντας ότι “υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία για την ενοχή τους”. Παράλληλα το υπουργείο Μετανάστευσης ανακοίνωσε ότι θα εξεταστούν οι καταγγελίες ‘λαθρο’μεταναστών για “χρήση βίας σε βάρος τους στα διάφορα κέντρα κράτησής τους”. Στο μεταξύ η Αυστραλία θα αντιδράσει με οικονομικές κυρώσεις στις χώρες προέλευσης “λαθρο”μεταναστών, οι οποίες δεν συνεργάζονται με τις αυστραλιανές αρχές για την επίλυση του προβλήματος των προσφύγων. Η κυβέρνηση μελετά τη διακοπή των εμπορικών συναλλαγών και της οικονομικής βοήθειας σε χώρες που οι κυβερνήσεις τους δεν επιτρέπουν τον επαναπατρισμό πολιτών τους, οι οποίοι δεν αναγνωρίζονται από την Αυστραλία ως πολιτικοί πρόσφυγες. Η σκληρή αυτή στάση υιοθετείται μετά την άρνηση γειτονικών και μη κρατών να δεχθούν πίσω πολίτες τους που μπήκαν παράνομα στην Αυστραλία, υπέβαλαν αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου, αλλά οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν. Οι πρόσφυγες κρατούνται στα κέντρα προσφύγων της Αυστραλίας εν αναμονή των αναγκαίων ρυθμίσεων για την επιστροφή τους στις χώρες καταγωγής τους. Το κυριότερο μέρος των κρατουμένων προέρχονται από το Ιράν και το Αφγανιστάν ενώ μεγάλος αριθμός κατάγεται από τη Σρι Λάνκα, το Πακιστάν, την Παλαιστίνη και τη Συρία.
Η στάση της κυβέρνησης Χάουαρντ σκλήρυνε μετά τις τελευταίες στάσεις προσφύγων και τους εμπρησμούς σε πέντε από τα επτά κέντρα κράτησης προσφύγων της χώρας. Το μοναδικό κέντρο κράτησης προσφύγων που δεν έχει υποστεί ζημίες είναι το κέντρο Μέριμπινονγκ, στο ομώνυμο προάστιο της Μελβούρνης. Οι τρόφιμοι των κέντρων διαψεύδουν τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς και δηλώνουν ότι τα κέντρα κράτησης προσφύγων δεν είναι “ξενοδοχεία πολυτελείας”, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση και υπερτονίζουν τα ΜΜΕ. Ο Αυστραλός πρωθυπουργός, Τζον Χάουαρντ, δήλωσε ότι οι εμπρησμοί δεν πρόκειται να υποχρεώσουν την κυβέρνησή του να αλλάξει την πολιτική της στα θέματα ‘λαθρο’μετανάστευσης.
Εκπρόσωποι της Διεθνούς Αμνηστίας και της Οργάνωσης Στήριξης Προσφύγων δήλωσαν ότι η πολιτική της Αυστραλίας στα θέματα των προσφύγων είναι "πρωτοφανής παγκοσμίως σε σκληρότητα” και οδηγεί τους αιτούντες άσυλο από την Αυστραλία στην απελπισία. "Συλλαμβάνουν πρόσφυγες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, τους κλείνουν σε μια φυλακή, έστω και με κάποιες ανέσεις, στο κέντρο της ερήμου και περνούν χρόνια έως ότου εξεταστούν οι αιτήσεις τους για άσυλο. Οι άνθρωποι αυτοί ήρθαν από το Αφγανιστάν που πρόσφατα βομβάρδισαν οι ΗΠΑ και από το Ιράκ, που πρόκειται να το βομβαρδίσουν, και τους φερνόμαστε απάνθρωπα. Είναι απελπισμένοι", δήλωσε εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας.Ως γνωστόν κατά τον τελευταίο χρόνο έχουν σημειωθεί πολλές και βίαιες εξεγέρσεις στα κέντρα κράτησης προσφύγων της Αυστραλίας. (βλέπε στα Αναρχικά Δελτία νο13, 14 και 15).
Στις 14 Γενάρη '03 τριάντα τέσσερις πρόσφυγες που θεωρήθηκαν ύποπτοι για τους εμπρησμούς στο “κέντρο υποδοχής” της αυστραλιανής νήσου των Χριστουγέννων, απελάθηκαν στη Σρι Λάνκα...
Στις 3 Φλεβάρη ’03 περίπου 4-5 άγνωστα άτομα που φορούσαν κουκούλες εισέβαλαν με αυτοκίνητο στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Woomera τραυματίζοντας 2 φύλακες που προσπάθησαν να τους εμποδίσουν και βοήθησαν 6 πρόσφυγες να δραπετεύσουν. Κατόπιν διέφυγαν όλοι με δύο αυτοκίνητα προς άγνωστη κατεύθυνση. Ο υπουργός μετανάστευσης Philip Ruddock είπε ότι δραπέτευσαν 3 Ιρανοί, 2 Αφγανοί και ένας Ιρακινός κι ότι η ομάδα που βοήθησε τους πρόσφυγες χρησιμοποίησε ένα αυτοκίνητο για να ρίξει τον φράχτη και να φτάσει τους πρόσφυγες, ενώ επίσης επιτέθηκε και χτύπησε αστυνομικούς με γρύλους...
Αργότερα ανακοινώθηκε ότι συνελήφθησαν οι 6 πρόσφυγες που δραπέτευσαν και οι 4 ακτιβιστές που τους βοήθησαν. Κάποιος από τους ακτιβιστές πρόλαβε να δώσει ένα βίντεο σε μέλος του imc μελβούρνης στο οποίο ο ακτιβιστής φορώντας κουκούλα διαβάζει μία ανακοίνωση:
"...η κακομεταχείριση των προσφύγων, ειδικά μετά τις πυρκαγιές του προηγούμενου χρόνου, έχει ανησυχήσει πολλούς καλόψυχους αυστραλούς πολίτες. Οι φυσικές και ψυχολογικές κακώσεις που συμβαίνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης οδήγησαν πολίτες, σαν εμάς, να πάρουμε ακραία μέτρα. Αυτές οι κακώσεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με οποιουσδήποτε διεθνείς νόμους και κανονισμούς όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο γνωρίζουν την απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική της αυστραλέζικης κυβέρνησης και αυτό οδήγησε πολλούς σαν εμάς να πάρουν απεγνωσμένα μέτρα. Καλούμε ολόκληρη την κοινωνία της αυστραλίας να υποστηρίξει την δράση μας και να καταδικάσει την κυβέρνηση Howard. Η κακομεταχείριση των προσφύγων μέσα σε αυτά τα κέντρα είναι φυσική και συναισθηματική, προκαλώντας μόνιμη ζημιά στο σώμα και το μυαλό αντρών, γυναικών, ακόμα και παιδιών.
(...) Όσοι πίστεψαν τον ρητορικό λόγο του Ruddock για ψευδείς ισχυρισμούς των προσφύγων δεν έχουν παρά να δουν τη διεθνή διαδικασία με την οποία γίνονται δεκτές ή όχι οι αιτήσεις ασύλου. Η αλλοίωση του νομικού συστήματος αυτής της χώρας, που αποτρέπει την προσφυγή στο δικαστήριο, υπογραμμίζει την ανομία με την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις της κυβέρνησης. Αν δει κανείς την συνθήκη του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες το 1951, οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά σε αυτά τα κέντρα δεν είναι εγκληματίες. Δεν τους αξίζει να είναι αιχμάλωτοι. Η κακομεταχείριση που υφίστανται σε αυτά τα κέντρα είναι πολλές φορές χειρότερη από τις συνθήκες της χώρας από την οποία προέρχονται. Άνθρωποι σαν εμένα και άνθρωποι μέσα σε αυτά τα κέντρα δεν θα υπομείνουν αυτή την μεταχείριση άλλο. Δεν θα την ανεχτούμε πλέον. Υπάρχουν διεθνείς νόμοι για τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων. Η κυβέρνηση της αυστραλίας επέλεξε να αγνοήσει αυτούς τους νόμους και εμείς επιλέγουμε να αγνοήσουμε την κυβέρνηση.”