μη έρευνα του υγειονομικού, που χαρακτήριζε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι το κτίριο είναι εστία μόλυνσης και στέκι περιθωριακών ατόμων. Αυτό το θεωρούμε τουλάχιστον απαράδεκτο και προκλητικό, τη στιγμή που η πρυτανική αρχή ήταν ενήμερη για την κατάσταση και είχε αρνηθεί την παροχή ρεύματος και νερού. Εδώ και μήνες με δικά μας έξοδα επισκευάσαμε, βάψαμε, φτιάξαμε δικό μας δίκτυο νερού και ρεύματος για να κάνουμε αυτό το χώρο λειτουργικό και βιώσιμο, ο οποίος μέχρι τώρα έχει στεγάσει μία σειρά από πολιτιστικές, κοινωνικές και πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, βιντεοπροβολές κ.α. Έχουμε δημιουργήσει ένα χώρο συνεύρεσης και επικοινωνίας, δημιουργίας, έκφρασης και δράσης.

Αυτό φαίνεται ότι ενόχλησε κάποιους, που θέλουν το κτίριο νεκρό και εγκαταλελειμμένο, που επιβάλλουν την αποξένωση της πόλης, που δεν μπορούν να δεχτούν τις ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες δεν λειτουργούν με βάση το χρήμα, το κέρδος, την ιεραρχία και τον ατομικισμό.

Ως μέσο πίεσης επέλεξαν -όχι τυχαία- την διακοπή της παροχής ρεύματος και νερού· πράγματα απαραίτητα για τις βασικές ανάγκες κάθε ανθρώπου που κάνεις δεν έχει το δικαίωμα να του τα στερεί.