(Αναρχικό Δελτίο, νο 19, Δεκέμβρης 2002)
ΚΥΠΡΟΣ: ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΚΑΣΙΑΝ
Ενημέρωση από τον Αναρχικό Πυρήνα Κύπρου
Ενώ οι αντιδράσεις και οι συζητήσεις για το περιβόητο σχέδιο Ανάν συνεχίζονται, οι ανθρωποσφαγές στην παλαιστίνη δε σταμάτησαν ποτέ και το κυπριακό κράτος ετοιμάζεται να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή αθλιότητα, ο σύντροφός μας Γ. Καρακασιάν παραμένει στη φυλακή υπό το καθεστώς της πλήρους λογοκρισίας. Ενώ οι ίδιοι οι ανθρωποφύλακές του τον έχουν αθωώσει από την κατηγορία ότι μοίραζε προκηρύξεις μέσα στη φυλακή, αφού έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι τις είχαν εγκρίνει, συνεχίζουν να του κρατούν όλα τα βιβλία και έντυπα που αυτοί κρίνουν ότι δεν πρέπει να διαβάζει. Ακόμη σε μία προσπάθεια φίμωσής του, ενώ μπορεί να στέλνει κάποιες επιστολές προς τα έξω και το έχει προσπαθήσει, αυτό δεν έγινε ποτέ δυνατό. Επίσης σύμφωνα με τους κανονισμούς της φυλακής θα έπρεπε μέχρι τώρα να βρισκόταν στην ανοιχτή φυλακή αφού πέρασε το συγκεκριμένο χρονικό όριο. Η αίτηση του ακόμα εξετάζεται... [σ. στις αρχές Δεκέμβρη μεταφέρθηκε τελικά στο κτίριο των ανοιχτών φυλακών.]Πολιτικοί και δημοσιογράφοι που έριχναν κροκοδείλια δάκρυα πριν λίγο καιρό για τον τουρκοκύπριο δημοσιογράφο Σενέρ Λεβέντ που κρατείτο στα μπουντρούμια του Ντεκτάς, αποκαλύπτουν τώρα την αηδιαστική τους φύση αφού η σιωπή σε αυτή την περίπτωση είναι καθαρή συνενοχή. Αναρχικός Πυρήνας Κύπρου
ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ Γ. ΚΑΡΑΚΑΣΙΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ
Aπό τις 27/8/2002 βρίσκομαι όμηρος στις φυλακές του κυπριακού κράτους.
Το δικαστήριο με καταδίκασε με ποινή 7 μηνών, επειδή αντιστάθηκα προσφέροντας την αλληλεγγύη μου προς τον αγωνιζόμενο λαό της παλαιστίνης, αλλά κυρίως, επειδή δεν μετανόησα για το "χτύπημα" που έδωσα σε ένα μπάτσο -έναν ταξικό μου εχθρό. Παραδέχτηκα όλες τις κατηγορίες που μου καταλόγισαν οι προστάτες-συνένοχοι των σιωνιστών δολοφόνων. Εν μέρει στην "απολογία" μου ανέφερα ότι "τις κατηγορίες που μου φορτώσατε, τις θεωρώ γελοίες και υπό πλήρη αμφισβήτηση". Η απόπειρα να αφαιρέσω το πηλίκιο ενός μπάτσου μετατράπηκε από τα Μ.Μ.Εξαπάτησης σε απανωτά χτυπήματα, με την τεχνητή επανάληψη της κίνησής μου στην οθόνη, καθώς και από τις
ψευδείς μαρτυρίες μπάτσων. Φυσικά, η προσπάθεια συκοφάντησης και διαστρέβλωσης των γεγονότων της 18ης Απρίλη, έξω από την αιματοβαμμένη έπαυλη του σιωνιστικού καθάρματος, δεν τελειώνει εδώ. Η ραδιοτηλεόραση παρουσίασε τη δράση των αναρχικών και των αγωνιζόμενων ανθρώπων, ως "έκτροπα ντροπής", σε μία περίοδο κοινωνικού αναβρασμού που σηματοδοτείται από διεθνείς κινητοποιήσεις, ενάντια στις ολέθριες ανθρωποσφαγές των κυρίαρχων, που ολοένα και εντείνονται (Αφγανιστάν, Μέση Ανατολή, Ιράκ). Το κυπριακό κράτος, σε μια ακόμη προσπάθεια να διατηρήσει τις άριστες "διπλωματικές" του σχέσεις με το αιμοβόρο κράτος του Ισραήλ, εκτός του ότι διώκει τρομοκρατώντας όσους εξεγείρονται, εισάγει ισραηλινά συστήματα παρακολούθησης τηλεφώνων, παρέχοντας ακόμα και γήπεδο ως έδρα ισραηλινής ομάδας ποδοσφαίρου, για την διεξαγωγή αγώνων. Στην "απολογία" μου ενώπιον του δικαστηρίου (27/8/02) ανέφερα τα εξής:Η αστυνομία προέβη σε μια σκευωρία, προσθέτοντας τις μέγιστες κατηγορίες εναντίον μου με σκοπό να με ενοχοποιήσει το δυνατότερο. Οι αστυνομικοί είναι τσιράκια του κράτους, της εξουσίας και του σιωνισμού. Δηλώνω υπεύθυνα ότι είμαι ενάντια στο κράτος και ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Όσον αφορά το "χτύπημα" κατά του αστυνομικού διευθυντή, δεν θεωρώ ότι έπραξα λανθασμένα, ούτε και
ζητώ την επιείκεια του δικαστηρίου σας.Έκπληκτος ο δικαστής-δήμιος αρχικά ανέφερε ότι "αυτό δεν αποκαλείται απολογία, ή μάλλον είναι απολογία σε εισαγωγικά" και στη συνέχεια, οργισμένος, με προφυλάκισε μέχρι την ημέρα της απόφασης (4/9) λαμβάνοντας υπόψη και την έκθεση που επρόκειτο να καταγράψει η κοινωνική λειτουργός του γραφείου ευημερίας.
4/9/2002. Πριν να μου επιβληθεί η ποινή, διαβάζοντας ο δικαστής την έκθεση που έδωσα στην κοινωνική λειτουργό, ανέφερε ότι: "σε συνέντευξή του ο κατηγορούμενος εκφράζει την δική του ιδεολογία αφού όπως δηλώνει αγωνίζεται για μια αεθνική-αταξική κοινωνία, με ισότητα και αλληλεγγύη". Πριν καν προλάβει να ολοκληρώσει την πρόταση ο δικαστής, ύψωσα την γροθιά μου προς τη μισητή του έδρα και στη συνέχεια απέναντι στο κοινό
, αντικρίζοντας τους συντρόφους μου που παλέψαμε μαζί, θέλοντας έτσι να διαβεβαιώσω όλους όσους βρίσκονταν μέσα στην αίθουσα, αλλά και όλους αυτούς που καθημερινά βουλιάζουν στα βαλτόνερα της απάθειας και των ψευδαισθήσεων, πως Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΑ ΤΡΟΜΟ-ΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΠΟΤΕ!Τέλος θα ήθελα να δώσω την αλληλεγγύη μου στον σύντροφο Σωτήρη Μαραγκό, ο οποίος δικάζεται για την ίδια υπόθεση, αλλά και σε όσους εξεγείρονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Γιώργος Καρακασιάν,
Η δίκη του Σωτήρη Μαραγκού για τις συγκρούσεις έξω από το σπίτι του ισραηλινού πρέσβη συνεχίστηκε στις 31/11. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης αστυνομικού μάρτυρα, αναρχικός που βρισκόταν στην αίθουσα συνεπλάκη μαζί του, συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή με την κατηγορία της “εξύβρισης δικαστηρίου”. Την επόμενη μέρα αφέθηκε ελεύθερος. Στις 15/12 ο Μαραγκός “απολογήθηκε”, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους βρισκόταν έξω από το σπίτι του πρέσβη εκείνη τη νύχτα. Αρνήθηκε ότι χτύπησε μπάτσο και είπε ότι είχε συμβεί το αντίθετο. Στις 5/12 ολοκληρώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της δίκης και η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί στις 9 Γενάρη.
Την Τρίτη 12 Νοέμβρη, αστυνομικοί συνέλαβαν τον Άρη Μακρίδη, με την κατηγορία ότι είχε γράψει σε τοίχο σύνθημα αλληλεγγύης στον Γιώργο Καρακασιάν. Στο τμήμα που οδηγήθηκε χτυπήθηκε, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και ύστερα πίσω στα κρατητήρια. Αφέθηκε ελεύθερος την επόμενη μέρα, αφού του αποδόθηκαν κατηγορίες.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ
Η κρατική καταστολή ξεπέρασε πλέον κάθε όριο. Η κυπριακή μπατσαρία δείχνοντας το πραγματικό, μισητό της πρόσωπο έδωσε για ακόμα μια φορά ρεσιτάλ αθλιότητας και αηδίας. Το κοινωνικό πρόσωπο που τόσο εναγωνίως τώρα τελευταία προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω (μετά και τα ρεζιλίκια που έπαθαν με "σκάνδαλα" που ευτυχώς αυτή τη φορά δε μπόρεσαν να καλύψουν, με κατάληξη τις παραιτήσεις του αρχηγού και υπουργού τους, με τους γελοίους φιλοαστυνομικούς συνδέσμους και τα ακόμα πιο γελοία κείμενά τους που μοιράζονται ακόμα και σε
μαθητές δημοτικού!) είναι ακόμα μία κρατιστική απάτη που στόχο έχει τη διαιώνιση των συνθηκών εκμετάλλευσης και επιβολής.Την Τρίτη το βράδυ πραγματοποιήθηκε συνάντηση των συντρόφων στο χώρο του αναρχικού πυρήνα στη Λεμεσό. Στο τέλος της συνάντησης, και ενώ τα πράγματα ήταν ήρεμα, ξαφνικά, δύο σύντροφοι που είχαν φύγει επιστρέφουν ακολουθούμενοι από ένα άτομο με πολιτικά. Βγαίνουμε όλοι έξω και ο τύπος φεύγει φωνάζοντας ότι είναι αστυνομικός. Μετά από λίγο αρχίζουν και καταφθάνουν όλο και περισσότεροι μπάτσοι, κυκλώνουν με αυτοκίνητα το χώρο και δεκαπέντε από αυτούς μπουκάρουν στο στέκι. Αυτός που έτρεχε υποδεικνύει σε ανώτερό του, σύντροφο τον οποίο ισχυρίστηκε ότι είδε να γράφει σε τοίχο συνθήματα για τον φυλακισμένο αναρχικό Καρακασιάν και υβριστικά εναντίον των μπάτσων. Τότε ζητούν από το σύντροφο τα στοιχεία του και να τους ακολουθήσει στο τμήμα. Ο σύντροφος τότε προσγειώνοντάς τους απότομα, τους απαντά ότι δεν είναι υπόχρεος για τίποτα και ότι δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα σ' αυτούς να του πούνε τι θα κάνει. Δημιουργείται μεγάλη ένταση και άλλοι σύντροφοι αφού θυμίζουν στα γουρουνάκια του κράτους ότι δεν έχουν ένταλμα για να μπούνε στο χώρο αυτοί εν μέσω απειλών βγαίνουν έξω, περικυκλώνουν όλες τις εξόδους και ζητούν να τους παραδοθεί ο συγκεκριμένος
σύντροφος. Παράλληλα, από όσα καταλαβαίνουμε, μάλλον αρχίζουν τις διαδικασίες για ένταλμα εισόδου. Δέκα άτομα παραμένουμε στο στέκι συζητώντας για το τι θα γίνει. Αποφασίζουμε τελικά να βγούμε όλοι μαζί, πριν βγει το ένταλμα και να προσπαθήσουμε να διαφύγουμε. Βλέποντάς μας οι μπάτσοι, μας εμποδίζουν να φύγουμε επιμένοντας να τους παραδοθεί ο συγκεκριμένος σύντροφος, ο οποίος ενώ προσπαθεί να ξαναμπεί στο στέκι τον αρπάζουν από το χέρι και προσπαθούν να τον συλλάβουν. Σύντροφοι τρέχουν και αρχίζουν μικροσυμπλοκές αφού προσπαθούμε να τον πάρουμε από τα χέρια των μπάτσικων φασιστοειδών.Τελικά τον απομονώνουν τον χτυπούν και τον βάζουν με τη βία στο περιπολικό. Η επόμενη αντίδραση του συλληφθέντα συντρόφου Άρη Μακρίδη είναι χαρακτηριστική της συνολικότερης αντίληψης και απέχθειας που νοιώθει για κάθε εξουσιαστικό γρανάζι... Ανάμεσα σε δύο μπάτσους στο αυτοκίνητο, αρχίζει ένα εκτονωτικό γέλιο φωνάζοντας ΠΟΥΣΤΟΜΠΑΤΣΟΙ(!) λίγο πριν τον μεταφέρουν στην κεντρική διεύθυνση Λεμεσού. Ας σημειωθεί ότι πριν τον σύρουν στο μπατσικό, κάποιο κρατικό ρομποτάκι τον τραβά από τα μαλλιά και του φωνάζει στα μούτρα ότι θα τον "φάει". Φυσικά ούτε συζήτηση σχετικά με νομικίστικες αηδίες και κρατιστικές βιτρινούλες για αναφορά σε δικαιώματα κλπ. κατά τη διάρκεια της σύλληψής του. Η στάση του συντρόφου μας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης κάθετα αρνητική, η ρήξη με τους νεοχουντικούς ανακριτές της φαρσοκωμωδίας που ονομάζουν δημοκρατία απόλυτη, αρνούμενος ακόμα να αποκαλύψει και το όνομα του! Το μίσος τους για κάθε αγωνιζόμενο τόσο μεγάλο, που αρχίζουν και τον κτυπούν στο προαύλιο του μισητού κατασκευάσματος που ονομάζεται αστυνομική διεύθυνση Λεμεσού μόλις τον κατεβάζουν από το αυτοκίνητο, μια σκηνή που θα επαναληφθεί αρκετές φορές και μέσα σε αστυνομικά "δωμάτια" του κυπριακού "ευρωπαϊκού" κράτους. Τελικά τον αφήνουν "ελεύθερο", βαριά κτυπημένο, ειδικά στο κεφάλι, αφού έχουν εξαντλήσει το δικαίωμα των εικοσιτεσσάρων ωρών κράτησης χωρίς δικαστική απόφαση. Οι κατηγορίες αρκετές, με πιο σοβαρή την επίθεση και το τραυματισμό μπάτσου!!!
Φυσικά κανείς δε θα έχει δει ή ακούσει τίποτα για την άσχημη κακοποίηση του σύντροφου Μακρίδη από τα νεοφασιστικά γουρούνια, όπως και κανένας δεν είχε ακούσει τίποτα για τις στημένες αγοραπωλησίες πολυτελών αυτοκινήτων μεταξύ των μπάτσων, όπως κανείς δεν ήξερε
για τον υπολογιστή παρακολούθησης τηλεφώνων που βρέθηκε "τυχαία" στο αρχηγείο, όπως κανείς δεν ξέρει για τα σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια που γίνονται σε κρατούμενους, όπως κανείς δεν έχει ιδέα για τις καθημερινές κακοποιήσεις εξαθλιωμένων μεταναστών... Ίσως κάποιος να μπορούσε να πει ότι η "δικαιοσύνη" θα αποδοθεί στο δικαστήριο. Για ποια "δικαιοσύνη" όμως μιλούμε; Μήπως για τη "δικαιοσύνη" που θέλει πίσω από ανθρώπινα κλουβιά τον κάθε κατατρεγμένο, τον κάθε "άτυχο", τον κάθε ύποπτο, τον κάθε κοινωνικό αγωνιστή, ενώ οι πραγματικοί εγκληματίες (αφεντικά, κρατιστές, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι) ζουν παρασιτικά ανάμεσά μας ως "ευυπόληπτοι" πολίτες;Ή μήπως για την ίδια δικαιοσύνη που έδωσε προαγωγή στο δικαστικό κάθαρμα που λίγες μέρες πριν καταδίκαζε το σύντροφό μας Γ.Καρακασιάν σε επτάμηνη φυλάκιση λόγω βασικά της άρνησής του να υποκύψει στην εξουσιαστική λογική του υπακούμε και σιωπούμε. Πρέπει να ξέρουν όμως ότι ΔΕΝ ΣΙΩΠΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.
Οι καθημερινές εξακριβώσεις στοιχείων, τα πρόστιμα και οι απειλές, οι "τυχαίοι" θάνατοι από κυνηγητά των μπάτσων και οι εκβιασμοί είναι το μόνο "κοινωνικό" έργο που γνωρίζουν πολύ καλά πώς να επιτελέσουν. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια όμως απαιτεί να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει. Ως αγωνιζόμενοι αναρχικοί νοιώθουμε
βαρύ το χρέος που έχουμε για κάθε ένα κοινωνικό αγωνιστή που δολοφονήθηκε, διώχθηκε, φυλακίστηκε στα μπουντρούμια οποιουδήποτε κράτους. Ενάντια στην εξουσιαστική βαρβαρότητα αντιτάσσουμε τις αρχές της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, την όξυνση του κοινωνικού πολέμου με κάθε δυνατό μέσο.ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΚΑΣΙΑΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΡΗ ΜΑΚΡΙΔΗ
Αναρχικός πυρήνας κύπρου
www.geocities.com/anarxikos_pirinas_kiprou
Το Σάββατο 2 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Πολυτεχνείο της Αθήνας συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στον Γιώργο Καρακασιάν.