Ο αναρχικός Γ. Καρακασιάν τον περασμένο Απρίλη, μία περίοδο με μαζικές και συνεχιζόμενες σφαγές σε βάρος του εξαθλιωμένου παλαιστινιακού λαού από τους Σιωνιστές φονιάδες, δε μπορούσε να μείνει απαθής. Αγνοώντας τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής που θέλει τους ανθρώπους εγκλωβισμένους σε προσωπικά αδιέξοδα και που χαρακτηρίζεται από τη λογική της φυτοζωίας (σχολείο, στρατός, δουλειά, σύνταξη, θάνατος) διάλεξε το καθημερινό και αδιάλλακτο αγώνα και ως στάση ζωής αλλά κι ως στάση προσωπικής αξιοπρέπειας.

Η πρόκληση του Ισραηλινού πρέσβη, που αποφάσισε ότι εν μέσω σφαγών μικρών παιδιών δεν θα υπήρχε πρόβλημα να γιορτάσει την ίδρυση του αιματηρού του κράτους, ευτυχώς δεν έμεινε αναπάντητη. Αυτή τη φορά η οργή του κόσμου δεν κατάφερε να αποσυμπιεστεί ούτε από τις δυνάμεις καταστολής ούτε από τους πάντα απαραίτητους για την "ασφάλεια" και "τάξη" περιφρουρητές των διαδηλώσεων. Οι μπάτσοι ήταν φυσικά παρόντες. Σκυλιά πάντα έτοιμα να φυλάξουν τα αφεντικά, τους εκμεταλλευτές και το κάθε απόβρασμα που παρασιτεί σε βάρος των εργαζομένων που προσπαθούν να επιβιώσουν στις όλο και πιο δύσκολες συνθήκες ζωής.

Ο φυλακισμένος σύντροφός μας Γ. Καρακασιάν παρουσιάστηκε στο δικαστήριο φορτωμένος με οκτώ κατηγορίες εκ των οποίων οι τρεις θεωρούνται οι πιο σοβαρές. Θα σταθούμε σε αυτές, όχι γιατί θέλουμε να "δικαιολογήσουμε" οτιδήποτε -άλλωστε οι κοινωνικοί αγώνες δεν μπορούν να "κριθούν" με κανένα τρόπο από τη λεγόμενη "αστική νομιμότητα"- αλλά για να καταδείξουμε την βρωμιά και την υποκρισία όλων αυτών για τους οποίους η λέξη "δικαιοσύνη" αποτελεί καραμέλα όλη μέρα στο στόμα τους. Για να τελειώνουν λοιπόν οι αυταπάτες για το ποιούς τελικά υπηρετεί ο νόμος.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1η: "Πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης σε αστυνόμο" : Αν η συμβολική αρπαγή του πηλίκιου ενός μπάτσου (καταδεικνύοντας έτσι πόσο μισητός υπήρξε ο ρόλος των μπάτσων εκεί) που λίγο αργότερα μιλούσε στις κάμερες μπορεί να ονομαστεί " βαριά σωματική βλάβη ", τότε τι πρέπει να ονομάσουμε την αρπαγή - σύλληψη του συντρόφου από μπάτσους - γορίλες, το ρίξιμό του στην κυριολεξία στο σπίτι του Ισραηλινού καθάρματος, τα απανωτά χτυπήματα σε όλο του το σώμα, από πέντε μπάτσους, φωνάζοντάς του "Γαμώ τις αναρχίες σου", το τράβηγμα σκουλαρικιού από την μύτη με αποτέλεσμα την αιμορραγία; Οι δημοκρατικές "διαδικασίες" δεν σταμάτησαν όμως εκεί. Όταν ο Γ. Καρακασιάν πήγε την άλλη μέρα στο νοσοκομείο να παραλάβει το φάκελο της υπόθεσής του αυτός είχε εντελώς τυχαία εξαφανιστεί...

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2η: "Πρόκληση ζημιάς σε ανεμοθώρακα αυτοκινήτου ο οποίος ανήκε σε καλεσμένο στο εν λόγω πάρτι". Ο συγκεκριμένος "κύριος" ο οποίος τυγχάνει να είναι διευθυντής πολυεθνικής εταιρίας και ήταν φυσικά προσκεκλημένος στο πάρτι της σφαγής, όχι μόνο προειδοποιήθηκε από τον σύντροφο Καρακασιάν να εγκαταλείψει το χώρο, αλλά προσπάθησε και με τη βία να περάσει με το αυτοκίνητό του ανάμεσα από τους διαδηλωτές!!! Αν είναι ποτέ δυνατόν. Πάντως κατά τη γνώμη μας ο λόγος που τη γλίτωσε τόσο φτηνά είναι γιατί οι αγωνιζόμενοι δεν είναι φονιάδες ούτε συνένοχοι σε δολοφονίες όπως οι δικές του γνωριμίες!!! Εδώ όμως ταιριάζει και η φράση "τα καθάρματα μιλούν για υλικές ζημιές κι εμείς για ανθρώπινες ζωές".

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3η: "Κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού." Αυτή είναι η γελοία κατηγορία της κατοχής μιας σφαίρας. Είναι ανάξια κάθε σχολιασμού που απλώς καταδεικνύει ξεκάθαρα την εκδικητικότητα του "πολιτισμένου" και εξευρωπαϊσμένου κυπριακού κράτους όταν πρόκειται να δικάσει κοινωνικούς αγωνιστές και ανθρώπους με αξιοπρέπεια. Ξεκαθαρίσαμε και πιο πάνω ότι η παράθεση των πιο "σοβαρών" κατηγοριών δεν εξυπακούει οποιαδήποτε δικαιολόγησή τους. Άλλωστε η αξιοπρεπέστατη στάση που κράτησε ο σύντροφος Καρακασιάν στο δικαστήριο (που είναι κάτι το πρωτόγνωρο για τα κυπριακά δεδομένα) και ότι δε ζήτησε οποιαδήποτε επιείκεια δείχνει ακριβώς ποιά είναι τα "αισθήματα" των αναρχικών για τη λεγόμενη "αστική δικαιοσύνη".

Εμείς ως σύντροφοι του αναρχικού Γιώργου Καρακασιάν σίγουρα λυπούμαστε που αυτή τη στιγμή βρίσκεται αιχμάλωτος στις φυλακές του εχθρικού προς την κοινωνία κυπριακού κράτους, αλλά και συγχρόνως έχουμε τη χαρά να ξέρουμε ότι ο σύντροφός μας παραμένει δυνατός και γνωρίζει την επίδραση που θα έχουν μελλοντικά οι πράξεις του και η στάση αυταπάρνησης που διατηρεί, στον επαναστατικό χώρο του νησιού αλλά και γενικότερα σε μελλοντικούς αγώνες.

Η αλληλεγγύη μας μέχρι τη μέρα απόφασης της ποινής (4/9/02 αλλά και αργότερα) θα πάρει εκείνες τις διαστάσεις που πρέπει, ώστε να καταλάβουν όλοι οι εκφραστές της εξουσιαστικής αθλιότητας ότι η επίθεση που έχουν εξαπολύσει εναντίων των αναρχικών και άλλων αγωνιζόμενων ανθρώπων δεν θα είναι πάντα χωρίς κόστος. Για μια ζωή ελεύθερη, για μια ζωή όπου όλοι θα μπορούν να απολαμβάνουν τα πάντα, μέσω της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΚΑΣΙΑΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΩΤΗΡΗ ΜΑΡΑΓΚΟ ΠΟΥ
ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΙΣ 19/9/02