(Αναρχικό Δελτίο, νο 17, Σεπτέμβρης 2002)
Β
ΑΡΚΕΛΩΝΗ 20 ΙΟΥΝΗ ΄02Στη Βαρκελώνη, από το πρωί της 20ής Ιούνη μέχρι αργά το βράδυ, απεργοί σχημάτιζαν διαφορετικές ομάδες (αναρχικοί και καταληψίες, αλλά και ομάδες από τα συνδικάτα) και γυρνούσαν στις γειτονιές της πόλης κλείνοντας όσα καταστήματα παρέμεναν ανοιχτά. Στα καφενεία και τα μπαρ ο κόσμος έτρωγε, έπινε και έφευγε χωρίς να πληρώσει φωνάζοντας VIVA HUELGA!
Μια συλλογικότητα αναρχικών, αντιεξουσιαστών, καταστασιακών και καταληψιών, ανάμεσά τους και η ομάδα που υπογράφει DINERO GRATIS (Tσάμπα Λεφτά) κατέβηκαν στην πορεία που είχαν καλέσει τα καθεστωτικά συνδικάτα CCOO και UGT για την ημέρα της γενικής απεργίας με ένα πανό στο οποίο έγραψαν "ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΣΕ ΚΑΛΟΥΝ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ. ΚΑΤΩ Η ΕΡΓΑΣΙΑ!". To πανό, μήκους 15 μέτρων, αναρτήθηκε στο σημείο απ' όπου θα ξεκινούσε η κεντρική πορεία, με τέτοιο τρόπο ώστε τα μπλοκ των συνδικάτων να πρέπει να περνούν από κάτω. Μετά την πρώτη αμηχανία της κεφαλής της πορείας, σημειώθηκαν μικροσυμπλoκές με εργατοπατέρες που επιχείρησαν να κατεβάσουν το πανό.
Περίπου 2.000 άτομα, τα μπλοκ της CNT, της CGT, και μπλοκ διαδηλωτών ενάντια στα συνδικάτα και την εργασία, αποκόπηκαν από την κεντρική πορεία. Στη διαδρομή τους σπάστηκαν βιτρίνες τραπεζών και πολυκαταστημάτων. Οι δύο πορείες συναντήθηκαν στο σημείο που κατέληγε η κεντρική, μπροστά στον καθεδρικό, όπου θα γινόταν συναυλία. Εκεί κορυφώθηκαν οι συμπλοκές και ο πετροπόλεμος με την αστυνομία που έριξε πλαστικές σφαίρες. Σ' εκείνο το σημείο τυλίχτηκε στις φλόγες και το υποκατάστημα της τράπεζας Caixa Catalunya. 28 άτομα συνελήφθησαν, τόσο κατά τη διάρκεια των ταραχών όσο και αργότερα, από ασφαλίτες που παρακολουθούσαν διαδηλωτές που έφευγαν από την πορεία, αλλά και στις παρεμβάσεις κλεισίματος ή απαλλοτρίωσης καταστημάτων που δεν συμμετείχαν στην απεργία. Οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι δύο ημέρες αργότερα (την ημέρα της κεντρικής πορείας στη Σεβίλλη) και για πολλούς από αυτούς, που κατηγορούνται για φθορές και διατάραξη, εκκρεμούν δίκες.
Π
ροκήρυξη DINERO GRATIS:
ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΟΥΣ - ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Αλλά όχι γιατί πιστεύουμε πως ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός. Κατεβαίνουμε στην απεργία για να βρεθούμε με εκείνους που είναι σαν κι εμάς. Κατεβαίνουμε στην απεργία για να πούμε το ίδιο, τόσο στους πολιτικούς των κομμάτων όσο και σε εκείνους των συνδικάτων και στους εμπόρους ψευδαισθήσεων περί ενός άλλου εφικτού κόσμου. Κατεβαίνουμε στην απεργία για να τους πούμε πως ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΕΚΡΟΙ.
Θα έπρεπε να μπορούμε να τους το πούμε με την αυτοοργάνωσή μας, μπαίνοντας στα σούπερ-μάρκετ και απαλλοτριώνοντας τα εμπορεύματα που μας ανήκουν πριν ακόμα παραχθούν. Διαταράσσοντας της τάξη στους θεσμούς που διαχειρίζονται την ήττα μας. Καταλαμβάνοντας τα κτίρια της Generalitat και της Κυβέρνησης, χορεύοντας στα δημοτικά συμβούλια, χρησιμοποιώντας τα γραφεία του υπουργείου εργασίας, των εταιρειών εύρεσης προσωρινής εργασίας και τις τράπεζες ως χώρους για συνελεύσεις γειτονιάς... Καταλαμβάνοντας τα γραφεία των συνδικάτων, αυτών των συνεργατών στην υπηρεσία του κεφαλαίου για την αναπαραγωγή της παρασιτικής ζωής του. Και όλα αυτά με πολεμικές φωνές "ΘΕΛΟΥΜΕ ΛΕΦΤΑ, ΟΧΙ ΔΟΥΛΕΙΑ".
Πρέπει να αντιστρέψουμε το φόβο, να σπάσουμε τον κύκλο της απομόνωσης και του ανταγωνισμού, να εγκαταλείψουμε τις απατηλές πολίτικαλ κορέκτ αηδίες, να βρούμε συνένοχους σε έναν αγώνα παραληρηματικό και χωρίς ψεύτικες ελπίδες.
ΠΟΣΟ ΠΛΗΡΩΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ;
Μέχρι σήμερα μόνοι οι καταληψίες και οι ηρωικοί Ανδαλουσιανοί του PER κατάφερναν να ζούνε στο περιθώριο της εργασίας. Είναι ώρα να δοκιμάσουμε γενικευμένα αυτές τις πρακτικές.
Ας το πούμε ξεκάθαρα, είναι ανυπόφορη αυτή η ζωή στην υπηρεσία της εργασίας, όπου το να ζεις και να δουλεύεις είναι το ίδιο πράγμα, τα ίδια σκατά. Αλλά η δική μας απάντηση δεν μπορεί να περιοριστεί στο να λέμε "αυτό δεν θα μπορέσουν να μας το κάνουν", "σ' αυτό δεν θα υποχωρήσουμε". Πρέπει να μπορέσουμε να τους κάνουμε να νιώσουν εκείνοι το φόβο. Ξέρουμε πως δεν θα αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά μπορούμε στην απεργία να κάνουμε κάτι παραπάνω από το νεκρό περίπατο που μας προτείνουν τα συνδικάτα. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ αλλά ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ: αυτή τη φορά να είναι εκείνοι που θα φοβηθούν, εκείνοι που θα ξέρουν πως δεν είμαστε πεθαμένοι, υποταγμένοι και δειλοί.
Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
DINERO GRATIS, Ιούνης 2002