(Αναρχικό Δελτίο, νο 1
6, Ιούνης 2002)Δ
ιώξεις αναρχικών στην Κύπρο για την αλληλέγγυαΣτις 18 Απρίλη πραγματοποιήθηκε στην Έγκωμη της Κύπρου διαδήλωση έξω από το σπίτι του ισραηλινού πρέσβη, ενάντια στη σφαγή των Παλαιστίνιων. Εκείνο το απόγευμα, πολλοί επίσημοι κατέφταναν για τη δεξίωση που παρέθετε ο πρέσβης, για την επέτειο της ίδρυσης του ισραηλινού κράτους. Στη διαδήλωση συμμετείχαν πολλοί εξεγερμένοι, ανάμεσα τους Παλαιστίνιοι και αναρχικοί σύντροφοι. Έξω από την οικία του πρέσβη έγιναν συγκρούσεις με την αστυνομία. Στις συμπλοκές τραυματίστηκαν τρεις αστυνομικοί. Συνελήφθησαν πέντε διαδηλωτές και στη συνέχεια ασκήθηκε δίωξη εναντίον των τριών, ανάμεσά στους οποίους βρίσκονταν και οι αναρχικοί Γιώργος Καρακασιάν και Σωτήρης Μαραγκός. Συγκεκριμένα, ο Γ. Καρακασιάν σύρθηκε από τους μπάτσους μέσα στο χώρο της κατοικίας του πρέσβη, όπου ξυλοκοπήθηκε άγρια. Αφού οδηγήθηκε στο νοσοκομείο και ασκήθηκε δίωξη εις βάρος του, αργότερα αφέθηκε ελεύθερος. Την Τρίτη, 23 Απρίλη,
η κυπριακή αστυνομία τον συνέλαβε ξανά, παρουσιάζοντας ως αιτία την επεξεργασία κάποιας βιντεοσκόπησης των συμπλοκών που είχαν σημειωθεί στη συγκέντρωση.Σύντροφοι από τον Αναρχικό Πυρήνα Κύπρου γράφουν πως βρέθηκαν ανάμεσα στους πολλούς διαδηλωτές εκείνη τη νύχτα "οργισμένοι από τις σφαγές, τις εκτελέσεις, τον καθημερινό εξευτελισμό της αξιοπρέπειας των Παλαιστίνιων αγωνιστών από το αιμοβόρο κράτος του Ισραήλ... Ως αναρχικοί κι αγωνιζόμενοι άνθρωποι μπροστά στη καταπίεση, την εκμετάλλευση, την καταστροφή
κάθε ανθρώπινου συναισθήματος, τους τεχνητούς διαχωρισμούς των καταπιεσμένων, σε μια εποχή όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα θάβονται μαζί με δολοφονημένα πτώματα, αντιπαραθέτουμε την κοινωνική επανάσταση, την εξέγερση και τη συνεχή αντιεξουσιαστική κι αντικρατική δράση, γιατί όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα, τα κράτη και η εξουσία είναι οι μόνοι τρομοκράτες."Μετά από 5 ημέρες κράτησης ο Γ. Καρακασιάν αφέθηκε ελεύθερος στις 27/4, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα υπήρξαν πρωτοβουλίες αντιπληροφόρησης μέσα από το διαδίκτυο που έδωσαν την ευκαιρία να εκφραστεί το ενδιαφέρον και η αλληλεγγύη συντρόφων από άλλες χώρες. Οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στον Καρακασιάν ήταν για "επίθεση σε αστυνομικό διευθυντή, για κατοχή σφαίρας και για επίθεση σε έναν διευθυντή πολυεθνικής εταιρείας, καλεσμένο του ισραηλινού πρέσβη. Τελικά η δίκη για την υπόθεση ξεκίνησε στις 30 Μάη και αναβλήθηκε για τις 14 Ιούνη.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΑΠΟ ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ
Παρέμβαση-σαμποτάζ έγινε το πρωί της 2ας Ιούνη από κύπριους αναρχικούς για αλληλεγγύη στους διωκόμενους συντρόφους τους. Ενώ διεξαγόταν διεθνής διάσκεψη για το Παλαιστινιακό οργανωμένη από το παγκόσμιο και το παγκύπριο συμβούλιο ειρήνης(!) σε ξενοδοχείο στη Λάρνακα, σύντροφοι ανάρτησαν δύο πανό τα οποία έγραφαν: AGAINST WAR - AGAINST PEACE
FOR THE SOCIAL REVOLUTION και το άλλο SOLIDARITY TO THE ANARCHISTS G. KARAKASIAN AND S. MARANGOSΟι σύντροφοι-ισσες εισέβαλαν στην αίθουσα της διάσκεψης διακόπτοντάς την και προκαλώντας αναταραχή ανάμεσα στους σύνεδρους, μοίρασαν προκήρυξη (για τις διώξεις του Καρακασιάν και του Μαραγκού) και αποχώρησαν λίγο πριν έρθουν οι μπάτσοι. Η προκήρυξη που μοιράστηκε είναι η ακόλουθη:
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ
Ενώ ο Παλαιστινιακός λαός σφαζόταν κι εξευτελιζόταν, κι ενώ το ανδρείκελο των ΗΠΑ, ΟΗΕ ήταν κάπου κρυμμένο περιμένοντας εντολή να εμφανιστεί, ο ισραηλινός πρέσβης στην Κύπρο διοργάνωνε πάρτυ για να γιορτάσει την ίδρυση του άθλιου και φασιστικού κράτους του ισραήλ. Οι παραπάνω χαρακτηρισμοί προσδιορίζουν, φυσικά, κάθε κράτος.
Για κάθε αγωνιζόμενο και για κάθε άνθρωπο με συναισθήματα, αυτό αποτελούσε μία πρόκληση που δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη, καθώς και σοβαρός λόγος για να εκφραστεί η συσσωρευμένη μας οργή. Όχι μόνο προς το σιωνιστικό κάθαρμα αλλά και προς όλους εκείνους που, με την ασφάλεια που τους παρέχει η βολεμένη τους ζωή, εξισώνουν με τόση ευκολία θύματα και θύτες. Ο κάθε άνθρωπος που διαθέτει κάποια αξιοπρέπεια παρευρέθηκε εκεί, όχι απλώς για το θεαθήναι της κοινής γνώμης, αλλά για να αποδείξει ότι η εξέγερση ενάντια στους δολοφόνους του ανθρώπινου γένους και σε όλα αυτά που μας καταπιέζουν είναι μια πραγματικότητα.
Η σύλληψη των δύο συντρόφων Γιώργου Καρακασιάν και Σωτήρη Μαραγκού εκείνη τη νύχτα με τις γελοίες κατηγορίες ότι χτύπησαν μπάτσους, αυτούς δηλαδή που σε χιλιάδες περιπτώσεις ξυλοφόρτωσαν και κακοποίησαν ανθρώπους, (κατά “ανεξήγητο” όμως τρόπο σπάνια φτάνει τέτοια υπόθεση σε δικαστήριο) καθώς και οι πρώτες δίκες που έγιναν στις 30/5/02, σκοπό είχαν ακριβώς να τρομοκρατήσουν αγωνιζόμενους ανθρώπους και να προλάβουν μελλοντικά γεγονότα όπως αυτά που έγιναν.
Οι σύντροφοι που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, σε μια δίκη παρωδία, αντίκρισαν την παντελή απουσία όλων εκείνων που αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί κι επαναστάτες (των οποίων όμως η επαναστατικότητα εξαντλείται σε ψηφίσματα διαμαρτυρίας). Αυτές οι δίκες αποτελούν γελοιοποίηση του κράτους, που ενώ κάνει λόγο για ανθρώπινα δικαιώματα την ίδια ώρα καταστέλλει ανθρώπους που πραγματικά αγωνίζονται γι΄αυτά.
Ο σύντροφος Καρακασιάν πήρε την κλήση του για το δικαστήριο δεκαοχτώ ώρες πριν τη δίκη, στην οποία του απαγγέλθηκαν κατηγορίες τις οποίες δεν παρέλαβε!!! Αφού και οι δύο σύντροφοι αρνήθηκαν τις κατηγορίες, ξεκάθαρα η κατηγορούσα αρχή, χωρίς καν να κρατήσει τα προσχήματα σε μια στημένη διαδικασία, ζήτησε επίσπευση της δίκης
. Έτσι κι έγινε. Ενώ σε όλες τις περιπτώσεις η δίκη ορίζεται σχεδόν μετά την πάροδο τριών μηνών και άνω οι σύντροφοι καλέστηκαν σε δίκη σε δύο μόνο εβδομάδες, θέλοντας έτσι το κυπριακό κράτος να τελειώνει γρήγορα κι ανώδυνα μ΄αυτό το θέμα, μήπως και καταφέρουν και ξυπνήσουν κάποιοι απ΄το λήθαργο της μίζερης ζωής που το κράτος προσφέρει στους υπηκόους του και φυσικά με τα καθοδηγούμενα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.Οι σύντροφοι που δικάζονται στις 14/6/02 δεν είναι μόνοι, γιατί όπως γνωρίζουν, σίγουρα θα έχουν την αλληλεγγύη που αρμόζει σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο. Το μόνο που μπορούμε να αντιπαραβάλουμε στον εφιάλτη που ζούμε σήμερα είναι η καθημερινή και ανυποχώρητη εξέγερση.
ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΚΥΠΡΟΥ