(Αναρχικό Δελτίο, νο 15, Απρίλης-Μάης 2002)

Αίμα και πετρέλαιο: πραξικόπημα στη Βενεζουέλα

Από τη χειραγωγημένη κοινωνική διαμαρτυρία και τις αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία, στο στρατιωτικό πραξικόπημα (11-12 Απρίλη) και το φθηνό πετρέλαιο για τις ΗΠΑ... (Στο βάθος του θολού τοπίου το "Plan Colombia" και η κρίση στη Μ. Ανατολή...) Και 48 ώρες μετά, η αντιστροφή των αιματηρών γεγονότων.

Ο στρατός της χώρας ανέτρεψε τον πρόεδρο Ούγκο Τσάβες κατηγορώντας τον για την έκρηξη βίας που σημειώθηκε το βράδυ της 11ης Απρίλη στους δρόμους τoυ Καράκας κατά τη διάρκεια γιγαντιαίας διαδήλωσης που οργάνωσαν η δεξιά αντιπολίτευση μαζί με εργατικά συνδικάτα ζητώντας την παραίτηση του Τσάβες. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έφθασαν γύρω από το προεδρικό μέγαρο όπου συγκρούστηκαν με 5.000 οπαδούς του Τσάβες και την αστυνομία που επιτέθηκε με χημικά ενώ ρίχτηκαν και πυρά από αγνώστους ελεύθερους σκοπευτές, ακροβολισμένους στις γύρω στέγες. Στα εκτεταμένα επεισόδια που σημειώθηκαν τουλάχιστον 15 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 80 τραυματίστηκαν. Ταυτόχρονα όμως εξελίχθηκε και το πραξικόπημα, με την κάθοδο των τεθωρακισμένων στους δρόμους του Καράκας, την περικύκλωση του προεδρικού μεγάρου και τη σύλληψη του Τσάβες. Ως νέος πρόεδρος ανέλαβε με τα όπλα του στρατού και τη συγκατάθεση των ΗΠΑ ο Πέντρο Καρμόνα, πρόεδρος των επιχειρηματιών της χώρας, ο οποίος δήλωσε ότι μέχρι να διεξαχθούν εκλογές θα κυβερνά με διατάγματα. Ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Α. Φλάισερ, δήλωσε ότι οι "πράξεις που ενθαρρύνθηκαν από την κυβέρνηση Τσάβες προκάλεσαν την κρίση" και ο Τζ. Μπους εξέφρασε τη θλίψη του για την "απώλεια ανθρώπινων ζωών" και την ελπίδα ότι η κατάσταση θα εξομαλυνθεί μετά την "παραίτηση" του Τσάβες.

Η Βενεζουέλα είναι από τις μεγαλύτερες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες -4η στον κόσμο- και ο Τσάβες, ένας εθνικιστής πολιτικός δημαγωγός και στρατιωτικός ο ίδιος, δεν ήταν καθόλου αρεστός στις ΗΠΑ καθώς μεταξύ άλλων είχε προχωρήσει σε μια σειρά από κρατικοποιήσεις, ελέγχοντας και συγκρατώντας ψηλά τις τιμές του πετρελαίου. Να σημειωθεί ότι τα πετρέλαια αυτής της χώρας είναι απολύτως απαιραίτητα για την ενεργειακή επάρκεια των ΗΠΑ (ιδιαίτερα σήμερα με την κρίση στη Μ. Ανατολή) καθώς το 25% των αμερικάνικων εισαγωγών προέρχονται από τη Βενεζουέλα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το πραξικόπημα οι τιμές του πετρελαίου υποχώρησαν κατά 4$ και εξασφαλίστηκε η φθηνή και ελεύθερη ροή του προς τις ΗΠΑ. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι μετά το πραξικόπημα η Βενεζουέλα ανακοίνωσε ότι θα αναστείλει όλες τις αποστολές πετρελαίου προς την Κούβα... Να σημειωθεί τέλος πως είναι απαραίτητη η πλήρης συνεργασία της Βενεζουέλας με τις ΗΠΑ και τη γειτονική Κολομβία για την εφαρμογή του διαβόητου "Plan Colombia" και την καταστροφή του αριστερού αντάρτικου των FARC, τμήματα του οποίου δρουν στην διαμφισβητούμενη παραμεθόριο ζώνη των δύο νοτιοαμερικάνικων χωρών.

Όμως, σε μια απρόβλεπτη και δραματική αντιστροφή των γεγονότων, το Σάββατο 13/4, έγινε διαδήλωση 100.000 ατόμων ενάντια στο πραξικόπημα, κι ακολούθησαν νέες συμπλοκές έξω από το προεδρικό μέγαρο, στις οποίες σκοτώθηκαν 45 άτομα. Η άφιξη στην πόλη του σώματος των αλεξιπτωτιστών που παρέμεινε πιστό στον Τσάβες έκλινε τη σύγκρουση υπέρ του. Οι αλεξιπτωτιστές κατέλαβαν το μέγαρο και ο Καρντόνα παραιτήθηκε, όπως επίσης και οι στρατιωτικοί και πολιτικοί που τον υποστήριξαν στο 48ωρο πραξικόπημα, ενώ το πρωί της 14ης Απρίλη ο Τσάβες επέστρεψε πανηγυρικά με ελικόπτερο στο προεδρικό μέγαρο από τη στρατιωτική βάση όπου κρατούνταν, και κάλεσε με διάγγελμα τους χιλιάδες συγκεντρωμένους να γυρίσουν στα σπίτια τους. Τώρα αναλαμβάνει πάλι αυτός, ο “καίσαρας” της Βενεζουέλας...

Μετά την πρώτη έκπληξη και καταπίνοντας τη δυσαρέσκεια της, η σύμβουλος ασφαλείας του Τζ. Μπους, Κοντολίζα Ράις, χαρακτήρισε την επιστροφή Τσάβες ως ευκαιρία να "εξισορροπήσει την κατάσταση", και τον κάλεσε να σεβαστεί τους θεσμούς και να μην επιδοθεί σε "κυνήγι μαγισσών"!...

Και μια σχετική επιστολή αναρχικών από τη Βενεζουέλα (δημοσιεύτηκε στο Αthens imc και αποδόθηκε στα ελληνικά από τους Αλληλέγγυους Αναρχικούς-Solidarios):

Αγαπητοί σύντροφοι,

σε σχέση με την παρούσα κατάσταση, φαίνεται πως είναι αναγκαίο να εκφράσουμε την άποψη εκείνων που δεν επιθυμούν κανένα κράτος, γι’ αυτό θέλουμε να στείλουμε αυτό το μήνυμα, για να εκφράσουμε την κατάπληξή μας για τα γεγονότα που συνέβησαν σήμερα το απόγευμα. (11/4/2002)

Όπως συνήθως, το άθλιο και δυσάρεστο σκοτάδι της εξουσίας περιφρονεί κάθε σεβασμό στη ζωή και την ελευθερία. Το ατέρμονο έγκλημα του Κράτους και όλων των κάθετων συστημάτων αποκαλύπτεται εδώ και τώρα στις διαδηλώσεις που απαιτούν την παραίτηση του προέδρου της Βενεζουέλας. Το πολιτικό σκηνικό ήταν τεταμένο εδώ και μερικές μέρες, όταν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση πετρελαίου, PetrΟleos de Venezuela, κατέβηκαν σε απεργία δείχνοντας την αντίθεσή τους στις αποφάσεις του προέδρου σε σχέση με το προσωπικό. Απαίτησαν την επιστροφή των απολυμένων εργατών και να ισχύσει αξιοκρατία στην επιχείρηση. Γι’ αυτό το λόγο χιλιάδες άνθρωποι κατευθύνθηκαν προς το κυβερνητικό μέγαρο Miraflores, με στόχο να υποχρεώσουν τον Τσάβες να παραιτηθεί. Μαζί μ’ αυτή τη διαδήλωση, όπως συνέβη και σ’ εκείνες που προηγήθηκαν, πραγματοποιήθηκε και μια αντιδιαδήλωση που καλέστηκε από τις επίσημες δυνάμεις, δείχνοντας την κοροϊδία που χρησιμοποιούν όσοι βρίσκονται στην εξουσία. Από τη μια μεριά οι υποστηρικτές του Τσάβες που προωθούν τα εξουσιαστικά μπολσεβίκικα σχέδιά του, και από την άλλη η αντιπολίτευση, αποτελούμενη από τη μεσαία τάξη που βλέπει την εξουσία της να κινδυνεύει, και οι υπήκοοι των φαντασμάτων, εκείνοι οι αχρείοι που την κατάλληλη στιγμή δίνουν το πόστο σε κάποιον συνταγματάρχη (χωρίς να χρησιμοποιούμε κεφαλαία γράμματα και χωρίς ίχνος σεβασμού) που δεν φαίνεται να θέλει να μοιραστεί τη λεία μαζί τους. Τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής είναι εννέα νεκροί (σύμφωνα με τον αστικό τύπο) και δεκάδες τραυματισμένοι από τους ελεύθερους σκοπευτές στις στέγες των κτηρίων και από τους άνδρες της εθνοφρουράς που προσπαθούν να διαλύσουν τη διαδήλωση, καθώς επίσης και από μερικούς πολίτες-φίλους του προέδρου, οι οποίοι συμμετέχουν στη διαδήλωση των επίσημων αρχών, αδειάζοντας τα όπλα τους πάνω στους διαδηλωτές σαν να έπαιζαν κάποιο video game.

Δυστυχώς, ανάμεσα στους ανθρώπους που συμμετέχουν σε αυτή την πορεία, δεν έχουμε βρει καμιά μορφή απάντησης. Ενώ η αντιπολίτευση θέλει να διώξει τον τωρινό πρόεδρο, δεν φαίνεται να έχει κατά νου τι θα έπρεπε να ακολουθήσει. Η μόνη λύση που φαίνεται να προσφέρει είναι η επιστροφή στο παλιό παιχνίδι “φύγε εσύ και αναλαμβάνω εγώ”, πράγμα που καθιστά κάθε είδους αλλαγή δύσκολη. Είναι θλιβερό να βλέπεις πώς μπορούν άνθρωποι να πεθαίνουν σε έναν αγώνα για την εξουσία που χρησιμεύει μόνο στο να τους κρατά υπό έλεγχο.

Ως αναρχικοί δεν είμαστε ούτε υπέρ του Τσάβες ούτε υπέρ οποιουδήποτε άλλου προέδρου. Πιστεύουμε πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, δουλειά μας είναι να δείξουμε στον κόσμο ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτός ο πρόεδρος ή εκείνος που θα έρθει μετά, αλλά το κάθετο σύστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Πρέπει να παλέψουμε για να αναδείξουμε εναλλακτικά συστήματα οριζόντιας οργάνωσης, τα οποία αν και δεν μπορούν ίσως να τεθούν σε πρακτική εφαρμογή σε μεγάλη κλίμακα στο άμεσο μέλλον, θα δημιουργούν μια συνείδηση έτσι ώστε στο μέλλον να μην διαδηλώνουμε για να αντικαταστήσουμε τον τύραννό μας, αλλά να εξαλείψουμε κάθε μορφή κυβερνητικού παράσιτου για πάντα, και να αρχίσει ο καθένας από εμάς να είναι κύριος της ζωής του. Ο δρόμος προς έναν ελευθεριακό κόσμο είναι μια διαδικασία, όχι ένα και μοναδικό γεγονός.

Ούτε στρατός ούτε δεξιοί επιχειρηματίες! Ελέυθερη και αυτοδιευθυνόμενη εξέγερση και οργάνωση από τα κάτω.

Ακρατιστές, άτομα και συλλογικότητες στη Βενεζουέλα

1