Στο προηγούμενο φύλλο του Αναρχικού Δελτίου (Μάρτης ‘02, νο14), στο άρθρο για τους 18 μήνες της Ιντιφάντα, πριν την ισραηλινή επίθεση της 29ης Μάρτη, γράφαμε σχετικά:

“... Μετά τις τελευταίες επιθέσεις των παλαιστινίων ο υπουργός Εσωτερικών του Ισραήλ Ελί Γισάι δήλωσε: "Πρέπει να συνεχίσουμε να τους αποκλείουμε στα χωριά και στις πόλεις τους, πρέπει να συνεχίσουμε την πολιορκία", αλλά ήταν φανερό πως η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη πλέον καθώς η στρατηγική του Σαρόν για τη βίαιη υποταγή των παλαιστινίων όχι μόνο δεν απέδωσε τα αναμενόμενα αλλά απέφερε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, ενώ και η στρατηγική του Αραφάτ για συνθηκολόγηση περιέπεσε σε πλήρη ανυποληψία.

Για αυτό άλλωστε και για να ελεγχθεί η εκρηκτική κατάσταση που προοιωνίζεται τα χειρότερα για όλη την περιοχή από τις αρχές Μάρτη έσπευσαν να παρέμβουν οι ίδιες οι ΗΠΑ, αφενός με διπλωματικές αποστολές και νουθεσίες στο Ισραήλ και αφετέρου με την προώθηση απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που θέτει σαν "όραμα" τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ βιάζονται να κλείσουν ή να "παγώσουν" τουλάχιστον το παλαιστινιακό μέτωπο για να ξανανοίξουν το μέτωπο του Ιράκ...”

Ακολούθησαν φρικτά γεγονότα βομβαρδισμού και σφαγής εκατοντάδων μαχητών και αμάχων ενώ αιχμαλωτίστηκαν 4.500 παλαιστίνιοι, πολλοί από τους οποίους οδηγήθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην έρημο του Νεγκέβ, το ισραηλινό “Γκουαντανάμο”... Διαδραματίστηκαν επίσης μια σειρά από μαρτυρικά γεγονότα σθεναρής, έως και απελπισμένης, αντίστασης ανδρών, γυναικών και παιδιών (όπως στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν και την Παλιά Πόλη της Ναμπλούς) που με ελαφρό οπλισμό ή ολότελα άοπλοι, χωρίς τροφή, νερό και φάρμακα παραμένουν αδούλωτοι κάτω από τις ερπύστριες.

Ολόκληρη σχεδόν η Δυτ. Όχθη αποτελεί ένα πεδίο “ασύμμετρου” πολέμου, κατοχής και εθνοκάθαρσης, όμως το πνεύμα της Intifada είναι πάντοτε ζωντανό ανάμεσα στους παλαιστίνιους προλετάριους, αποτελώντας την θρυαλλίδα για την επέκταση εξεγερσιακών γεγονότων σε όλη την περιοχή, όπου τουλάχιστον εμφανίζονται δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης από τα κάτω.

Άλλωστε η ολοκληρωτική επίθεση του Ισραήλ σε βάρος των παλαιστινίων είναι μέρος της ευρύτερης πολεμικής εκστρατείας της Δύσης στη Μέση Ανατολή για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής. Μιας μακρόχρονης εκστρατείας η οποία μετά τις 11 Σεπτέμβρη βαπτίστηκε κατ' ευφημισμό "πόλεμος κατά της τρομοκρατίας". Το επόμενο βήμα άλλωστε είναι η επίθεση στο Ιράκ... Κι όπως δήλωσε o πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Μ. Νετανιάχου: “Το Ισραήλ κατηγορείται από τη διεθνή κοινότητα ενώ κάνει ακριβώς ό,τι έκαναν οι ΗΠΑ στο Αφγανιστάν”...