...Ενώ σε μια ατέλειωτη και αποσιωπημένη σειρά από εκατοντάδες εργατικά “ατυχήματα” σακατεύονται και δολοφονούνται εργάτες, θύματα στο βωμό της ανθρωποβόρας κερδοσκοπίας των αφεντικών.

...Στο μεταξύ εξελίσσεται και επιτείνεται διαρκώς η (νεοφιλελεύθερη) καπιταλιστική επίθεση, επιφέροντας ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση, καταπίεση κι έλεγχο μέσα στις νέες εργασιακές συνθήκες, όπως την “ελαστικοποίηση” της εργασίας, τη σύνδεση μισθού και παραγωγικότητας, την επέκταση της “μαύρης δουλειάς”, την προώθηση του “εθελοντισμού” δηλ. της απλήρωτης δουλειάς κ.ο.κ.

...Χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι αυτή η επίθεση των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών για ακόμη περισσότερη εξουσία και κέρδη δεν γνωρίζει σύνορα, αλλά εξελίσσεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη επιφέροντας μια ατελείωτη σειρά από ανθρωπιστικές και περιβαλλοντικές καταστροφές, και “αντι”τρομοκρατικούς πολέμους ενάντια σε όσους για οποιονδήποτε λόγο αντιστέκονται στην Κυριαρχία.

...Όσο για τα συνδικάτα, αποτελούν καθεστωτικούς και γραφειοκρατικούς θεσμούς και μηχανισμούς με μοναδική αποστολή τη χειραγώγηση και την υποταγή των εργαζόμενων και την απόσπαση της συναίνεσής μας στην κοινωνική και ταξική ειρήνη με τα αφεντικά.

...Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά σε βάρος μας, γινόμαστε στόχος μιας άθλιας ρατσιστικής προπαγάνδας που επιδιώκει να μας διαχωρίζει ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους, έτσι ώστε να σιωπούμε εμπρός στην άγρια εκμετάλλευση και καταπίεση που υφίστανται τα αδέλφια μας οι μετανάστες και οι μετανάστριες, και να συναινούμε στα εγκλήματα που γίνονται πάνω τους από τους μπάτσους, τους συνοριοφύλακες, τα μικρά και μεγάλα αφεντικά.

...Ας μην ξεχνάμε όμως πως στις καπιταλιστικές μητροπόλεις όπου τα πάντα σε τελική ανάλυση ανήκουν κι ελέγχονται από τα ντόπια και τα υπερεθνικά αφεντικά, όλοι οι προλετάριοι είμαστε ξένοι, και πως οι μετανάστες και οι μετανάστριες είναι οι πιο εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι ανάμεσά μας.

...Ας εγκαταλείψουμε λοιπόν τα κόμματα και τα συνδικάτα, ας υπονομεύσουμε την ταξική ειρήνη κι ας προωθήσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση μέσα από την αυτοοργάνωση αμεσο-δημοκρατικών πυρήνων αγώνα σε κάθε εργασιακό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό χώρο, ας προωθήσουμε την άμεση δράση από τα κάτω και τον οριζόντιο συντονισμό μας, ας προωθήσουμε την αλληλεγγύη μας με τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους όλου του κόσμου.

...Το δικό μας Σικάγο θα είναι μια μακριά διαδρομή αντιεξουσιαστικού και αντικαπιταλιστικού αγώνα, μια διαδρομή που έδωσε κιόλας τους ανθούς της εξέγερσης στο Σηάτλ, την Πράγα, τη Γένοβα, τη Βαρκελώνη, που θα ανθίσει κι εδώ και που τα αφεντικά δεν θα αργήσουν να γευτούν τους πικρούς καρπούς της...