(Αναρχικό Δελτίο, νο 14, Μάρτης 2002)

Αναζωπύρωση του εμφυλίου πολέμου στην Κολομβία

Στις 20 Φλεβάρη ο πρόεδρος της Κολομβίας Α. Παστράνα ανακοίνωσε τη διακοπή των "ειρηνευτικών" συνομιλιών, που είχαν αρχίσει το 1998 ανάμεσα στην κυβέρνηση και το αριστερό αντάρτικο των FARC, με αφορμή μια αεροπειρατεία από αγνώστους σε κολομβιανό αεροσκάφος και την απαγωγή ενός γερουσιαστή. Ο στρατός εισέβαλε στην “αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη” στη νότια Κολομβία, όπου έχουν καταφύγει οι αντάρτες των FARC, κι άρχισε σφοδρές αεροπορικές επιθέσεις σε αυτή τη δασώδη ορεινή περιοχή που έχει έκταση 16.000 τετρ. μίλια και κατοικείται από 100.000 ανθρώπους... Όπως δήλωσε ο Παστράνα, οι "ειρηνευτικές" συνομιλίες δεν πήγαν χαμένες, καθώς "έδωσαν χρόνο στο στρατό να εκπαιδευτεί και να εξοπλιστεί καλύτερα", εννοείται από τις ΗΠΑ που έχουν προσφέρει 1,3 δις δολάρια στα πλαίσια του “Σχεδίου Κολομβία”.

Με την αναζωπύρωση του πολέμου -ο οποίος ούτως ή άλλως συνεχιζόταν αμείωτος μέσα από τη δολοφονική δράση των παραστρατιωτικών δυνάμεων-, το "Σχέδιο Κολομβία" μπαίνει σε νέα φάση. Όπως άλλωστε δήλωσε στις 7/2 ο διευθυντής της CIA, Τζ. Τένετ, "Η απειλή της τρομοκρατίας δεν περιορίζεται στην Αλ Κάιντα", προσθέτοντας ότι εκτός από το Ιράκ, το Ιράν, τη Β. Κορέα, τη Σομαλία και την Ινδονησία, και στην Κολομβία υπάρχουν "τρομοκρατικές δυνάμεις" που απειλούν τα αμερικάνικα συμφέροντα. Έτσι μετά τις 11 Σεπτέμβρη, το "Σχέδιο Κολομβία" προβάλλει ξεκάθαρα σαν αυτό που εξαρχής ήταν: όχι ένα σχέδιο δήθεν πολέμου "κατά των ναρκωτικών", αλλά ένα σχέδιο με στόχο την εξουδετέρωση τόσο του αντάρτικου των FARC και ELN, όσο και των αντιστάσεων των ιθαγενικών, μαύρων και αγροτικών κοινοτήτων που αποτελούν εμπόδιο στην “οικονομική ανάπτυξη”, δηλαδή στην απρόσκοπτη λεηλασία των ανθρώπων, της γης και των πόρων της από το πολυεθνικό κεφάλαιο...

1