Η παραβατικότητα είναι η προσπάθεια να υπάρξουμε πέρα από τα πέπλα της φαινομενικότητας. Η αμφισημία της "σουρρεαλιστικής" γλώσσας επιτυγχάνει δύο πράγματα:
α) την παρέμβαση της ριζοσπαστικής υποκειμενικότητας στους απολιθωμένους κώδικες της οπτικοακουστικής επικοινωνίας.
β) Την αποκάλυψη μιας εκπορνευμένης κουλτούρας στα χέρια των εμπόρων του "πνεύματος". Λοιπόν, ούτε αλήθειες ούτε βεβαιότητες! Αλλά αποσπάσματα, σήματα, στιγμές ανταγωνισμού που στοχεύουν ενάντια σε όλο αυτό που είναι "άμεσα" αντιληπτό.
Συχνά η "σαφήνεια" είναι μόνο μια μάσκα: το κοστούμι του ρόλου.

Πάνω στη σκακιέρα το άλογο προχωράει κατά τρόπο αλλόκοτο. Σε φορά λοξή. Κατά κάποιο τρόπο το άλογο έρχεται σε ρήξη με τις τυπικές συνθήκες του παιχνιδιού ή παίζει με περισσότερη φαντασία από τα άλλα πιόνια. Στην πραγματικότητα το άλογο παίζει λοξά γιατί δεν είναι ελεύθερο, "κινείται πλαγίως, γιατί η ευθεία οδός τού αποκλείστηκε".
(...)

Η κίνηση του αλόγου κάνει κομμάτια την αλαζονεία των ηλιθίων. Η ζωή είναι μια σκακιέρα που η αλαζονεία των ιερέων του γίγνεσθαι την πλημμυρίζει με το αίμα των εξεγερμένων.
Η πίστη των αλλόφρονων αρχιερέων, τα ιδανικά των κλόουν της πολιτικής συσκοτίζουν την κακοποιημένη πραγματικότητα που διερευνά τις επιθυμίες της για κοινωνική αλλαγή.
Τα ελεύθερα πνεύματα, με τους κακούς τρόπους, ακονίζουν τις γλώσσες της οξείας διαμάχης που προεξοφλεί το τέλος του πολιτισμού των ειδώλων.

Η κίνηση του αλόγου είναι η διά/σχιση των ιδεολογικών σχηματισμών. Η πορεία του αλόγου εκφράζει την ανησυχία, αναταράζει, καλπάζει προς τους χώρους της ταραχής και της περιπέτειας. Σπάζοντας τα ηνία του αφεντικού, το άλογο κατακτά τα δύσβατα εδάφη της ασυμφωνίας και σηκώνεται στα πίσω πόδια του, "πετάει" προς τα άγνωστα μονοπάτια της γνώσης.
(...)

Η ελευθερία υφίσταται μετά την εξέγερση. Πάντα. Η αποϊεροποίηση της Γλώσσας σημαίνει το να ανατρέπουμε τη λογική του Κράτους. Πάνω στα οδοφράγματα των νέων μορφών επικοινωνίας παίζεται το τέλος του Κράτους. "Οι επιλογές δράσης δε θα τείνουν πια στο να κτυπήσουν το καθεστώς, αλλά στο να εσωτερικεύσουν νέες εναλλακτικές αξίες· η ελευθερία θα έρθει σαν συνέπεια της ακυβερνησίας περισσότερο, παρά με το θάνατο της κυβέρνησης από τα πάνω" (...). Απονομιμοποίηση της κρατικής συναίνεσης είναι το να δρας λοξά, να αντεπιτίθεσαι στην κυρίαρχη σκέψη, σπάζοντάς την, καθιστώντας την αβλαβή. Ο δρόμος της απελευθέρωσης περνά μέσα από το μυαλό των παιδιών.
(...)