Tις ημέρες της συνόδου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, το χειμερνινό θέρετρο του Νταβός βρέθηκε αποκλεισμένο από στρατό και αστυνομία. Στις 27 Γενάρη, ελάχιστοι κατάφεραν να φτάσουν στην πόλη για την προγραμματισμένη πορεία, κι αυτοί μεταμφιεσμένοι σε σκιέρ. Η μικρή διαδήλωση, η οποία είχε απαγορευτεί από τις τοπικές αρχές, δέχτηκε τόνους νερού από τις αντλίες της αστυνομίας όταν επιχείρησε να πλησιάσει το κτήριο της συνόδου. Πολλοί ακτιβιστές είχαν ήδη αποκλειστεί σε γύρω πόλεις και χωριά, όπου προσπαθούσαν να μπλοκάρουν τους δρόμους και τις σιδηροδρομικές γραμμές.

Την ίδια ώρα, στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας διάφορες προσωπικότητες των πολιτικών, κρατικών και συνδικαλιστικών θεσμών που συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, επιχειρούσαν να πλασάρουν τον εαυτό τους ως αντίσταση στη σύνοδο των καπιταλιστών, μέσα από on line συνδέσεις με το Νταβός, όπου θα αντάλλαζαν τα επιχειρήματά τους με τα αφεντικά. Ενδεικτικό για το πώς η συνδιαλλαγή επιχειρεί να αντικαταστήσει, να χειραγωγήσει και να απομονώσει την αυτοοργανωμένη άμεση δράση ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό, είναι το κείμενο της αντικαπιταλιστικής νεολαίας που βρέθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε. Τέλος, αν και τα γεγονότα στην Ελβετία είναι μια στιγμή και ένα μικρό μέρος μόνο της αντίστασης στη μοντέρνα τυραννία της κυριαρχίας, δεν παύουν να εμπεριέχουν το στίγμα της άρνησης στη συνδιαλλαγή, το ρεφορμισμό και την οπισθοχώρηση, αλλά και να τονίζουν την επιθυμία και την ανάγκη ένα αντιεξουσιαστικό κίνημα να εκφράζεται παντού και με όλους τους τρόπους, χωρίς να εκχωρεί κανένα έδαφος στην ιντελιγκένσια της ενσωμάτωσης: θα είμαστε και στις αυθόρμητες συναντήσεις στους δρόμους και στη δημιουργία σταθερών συνθηκών αυτοοργάνωσης και επικοινωνίας των αγωνιστών, στην ανάπτυξη της δράσης και στην έκφραση ενός ανατρεπτικού λόγου για την απελευθέρωση από τη δικτατορία των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών του πλανήτη.

Σ.