(Αναρχικό Δελτίο, νο 10, Απρίλης 2001)
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
Σε ό,τι αφορά εκείνο το σχόλιο του περιοδικού “Contact” (Δεκ. 2000) που στρέφεται γενικώς και αορίστως κατά του ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ θα πρέπει καταρχήν να υπογραμμίσουμε το εξής: ο κρονόληρος συντάκτης του κατέφυγε σκόπιμα στην αοριστολογία γιατί δεν μπορούσε ν’αναφερθεί συγκεκριμένα σ’αυτό που προκάλεσε την εκνευρισμένη αντίδρασή του τη συγκεκριμένη στιγμή. Κι αυτό είναι η έκδοση του Αναρχικού Δελτίου για την Πράγα (βλ. Holidays in Prague, Οκτ. 2000) και ειδικότερα εκείνο το σημείο, στο πρώτο υστερόγραφο, όπου αναφέρεται το γεγονός και η αιτία της πλήρους αποστασιοποίησης που αντιμετώπισαν μερικοί τύποι (κι ανάμεσά τους προφανώς ο σχολιαστής) εκ μέρους των συντρόφων που συγκρότησαν το μπλοκ στην “μπλε” πορεία:
“... ΥΓ.1: Να σημειώσουμε ότι στη “μπλε” πορεία υπήρξε και συμμετοχή ενός μπλοκ με δεκάδες αναρχικούς και αναρχικές από την Ελλάδα που αξιοποίησαν προηγούμενες εμπειρίες και συνεισφορές και έδρασαν μαζί με συντρόφους απ’ όλο τον κόσμο, σαμποτάροντας τα σχέδια των κρατιστών και των καπιταλιστών. Στην πορεία φωνάζονταν συνθήματα και υπήρχαν πανώ που έγραφαν “Global Resistance against Capital and State”, “Freedom to Political Prisoners Maziotis - Seisidis - Lesperoglou” και “The greek state murders social fighters and immigrants - We don’t forget the Ana
rchist Cr. Marinos”. Αυτό το τελευταίο υποδήλωνε ότι ορισμένοι τύποι που βαρύνονται με την απαξιωμένη στάση τους απέναντι στη δολοφονία του Χ. Μαρίνου, τον Ιούλιο του 1996, ήσαν ανεπιθύμητοι στο μπλοκ και φυσικά κρατήθηκαν μακριά”.Να υπογραμμίσουμε επίσης ότι η υπόμνηση των γεγονότων της κρατικής τρομοκρατίας, της αιχμαλωσίας και της εξόντωσης αγωνιστών αποτελούν συγκεκριμένες αιχμές και σημεία αναφοράς του κοινωνικού αγώνα ενάντια στην εξουσία. Βεβαίως για τους συγκεκριμένους τύπους η μνήμη ειδικά του Χ
. Μαρίνου θα έπρεπε να περιπέσει στη λήθη, διότι θα υπενθυμίζει στο διηνεκές την ανάξια στάση που επέδειξαν στο όνομα μιας καταγέλαστης “τιμής και αξιοπρέπειας” απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής τον Ιούλη του ’96... Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά τους.Κατόπιν αυτών, οι εκκλήσεις και οι σπασμοί του οργίλου τιμητή μας, πρεσβευτή αν όχι Πρύτανη της σύγχυσης και της απαξίας που αποκαλύφθηκαν πανηγυρικά τον Ιούλη του ’96, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.
“Mείρακες”