(Αναρχικό Δελτίο, νο 10, Απρίλης 2001)
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ EΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΗΣ ACTION DIRECTE
Σ
τις 22 Νοέμβρη του 2000, ο σύντροφός μας Jean-Marc Rouillan και πέντε συγκρατούμενοί του απομακρύνθηκαν από την φυλακή Lannemezan. Τους τελευταίους μήνες, πολιτικοί και κοινωνικοί κρατούμενοι κατάφεραν να αναπτύξουν ένα δραστήριο δίκτυο αλληλεγγύης μέσα σε αυτή τη φυλακή υψίστης ασφαλείας.Το Μάη, περισσότεροι από 20 κρατούμενοι αρνήθηκαν για μια βδομάδα σίτιση στη φυλακή για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε τρεις Βάσκους αγωνιστές που κρατούνται στην ίδια φυλακή και οι οποίοι συμμετείχαν σε μια εκ περιτροπής απεργία πείνας που είχε ξεκινήσει η ομάδα τους το Νοέμβρη του 1999. Τον Ιούνιο οργάνωσαν από κοινού γιορτή για την πτώση της φυλακής Khiam στο Νότιο Λίβανο. Στις 28 Σεπτέμβρη, έκφρασαν την αλληλεγγύη τους στον Eric Minetto, κάνοντας τριήμερη αποχή από τη σίτιση στη φυλακή. Εκείνη την ημέρα, ο Eric Minetto συμπλήρωνε 20 χρόνια στη φυλακή και ξεκινούσε απεργία πείνας διεκδικώντας την αποφυλάκισή του, ένα αίτημα που έχει απορριφθεί τέσσερις φορές τα τελευταία πέντε χρόνια. Πρόκειται για τρεις ιδιαίτερες στιγμές μιας αντίστασης που έχει αναπτυχθεί τους τελευταίους μήνες ενάντια σε μια διαδικασία μακροχρόνιας εξόντωσης. Μια βδομάδα πριν τη μεταφορά αυτών των κρατούμενων απο τη φυλακή του Lannemezan, κατασταλτικές δυνάμεις της αστυνομίας παρέλασαν δύο φορές μέσα στη φυλακή με όπλα και ρόπαλα.
Σήμερα, ο Jean-Marc είναι για μια ακόμα φορά σε απομόνωση στη φυλακή Fresnes, και οι πέντε άλλοι κρατούμενοι έχουν διασκορπιστεί σε άλλες φυλακές και βρίσκονται πιθανότατα επίσης στην απομόνωση. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης κάνει λόγο για “αρνητική επιρροή” του Jean-Marc στους συγκρατουμένους του ως αιτία της μεταφοράς του. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το κράτος, το να κάνεις τους κρατούμενους να συνειδητοποιούν τις δυνατότητές τους για αντίσταση συνιστά μια αρνητική επιρροή. Οι υποκινητές απομονώνονται κι έτσι τα προβλήματα εξαφανίζονται.
Ο Jean-Marc Rouillan έχει ήδη περάσει 7 χρόνια στην απομόνωση. Πρέπει να βγει από την απομόνωση. Αμέσως! Σήμερα, 4 Δεκέμβρη του 2000, η πολιτική κρατούμενη Nathalie Menigon θα αρχίσει να αρνείται σίτιση στη φυλακή. Στις 11 Δεκέμβρη θα αντικατασταθεί από την Joelle Aubron. Πολλοί αγώνες και καταστάσεις μέσα στις φυλακές απαιτούν την αλληλεγγύη μας
. Από τις 27 Νοέμβρη μέχρι τις 3 Δεκέμβρη, η Βάσκα αγωνίστρια Edurne Sanchez del Arco, που βρίσκεται στη φυλακή Bapaume, αρνήθηκε σίτιση στη φυλακή για να εκφράσει την αλληλεγγύη της στους φυλακισμένους συντρόφους της στη Fresnes. Για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στη διασπορά τους σε διαφορετικές φυλακές και την απαγόρευση της μεταξύ τους επικοινωνίας, ορισμένοι από αυτούς τους κρατούμενους έχουν απαιτήσει να μπουν στην απομόνωση. Αγώνες ενάντια στην ίδια πολιτική απομόνωσης έχουν ξεσπάσει στις φυλακές La Sante, Fleury, Villepinte, Lannemezan, Toul, και αλλού. Από τις 30 Σεπτέμβρη, αγωνιστές του Απελευθερωτικού Κινήματος της Βρετάνης έχουν ξεκινήσει εκ περιτροπής απεργία πείνας απαιτώντας την επανένωσή τους και άλλα δικαιώματα σχετικά με την πραγματικότητά τους ως πολιτικών κρατούμενων. Στις 16 Νοέμβρη, Κορσικανοί πολιτικοί κρατούμενοι στη φυλακή La Sante ξεκίνησαν απεργία πείνας επ’ αόριστο απαιτώντας την επανένωσή τους και τη μεταφορά τους στην Κορσική.Απ’ τη μια ομάδα αγωνιστών στην άλλη, τα αιτήματα είναι τα ίδια. Οι πολιτικές διασποράς, απομόνωσης ενός αγωνιστή από τους συντρόφους του ή και εγκλεισμού σε πτέρυγες απομόνωσης αποτελούν εκφράσεις της ίδιας λογικής του Κράτους που στοχεύει στην κατάργηση ή την εγκληματοποίηση της πολιτικής φύσης των συγκρούσεων. Ενάντια σε αυτή τη λογική απαιτούμε:
- το κλείσιμο των μονάδων απομόνωσης
4 Δεκέμβρη 2000, Joelle Aubron και Nathalie Menigon,
Σ
τις 14 Δεκέμβρη, ο Jean-Marc Rouillan μεταφέρεται από την πτέρυγα απομόνωσης των φυλακών Fresnes σε εκείνη των φυλακών του St. Maur και ξεκινά απεργία πείνας διεκδικώντας την άμεση απελευθέρωση του συντρόφου του Georges Cipriani που η υγεία του βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, την παροχή ιατρικής φροντίδας στη συντρόφισσά του Nathalie Menigon -η οποία αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που έπαθε στη φυλακή-, και την άρση των συνθηκών απομόνωσης του ιδίου καθώς και τη μεταφορά του σε φυλακές της Νότιας Γαλλίας ούτως ώστε να βρίσκεται κοντά στον τόπο διαμονής της οικογένειάς του.Στις 19 Γενάρη, οργανώνεται στην Τουλούζη πορεία αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές της Action Directe, ενώ ήδη από τις 8 Γενάρη έχει κατέβει σε απεργία πείνας και η Joelle Aubron. Επίσης, στα τέλη Γενάρη, κρατούμενοι των φυλακών του Lannemezan σε ένδειξη αλληλεγγύης στους δυο απεργούς πείνας αρνούνται για μια βδομάδα τη σίτιση της φυλακής. Η απεργία πείνας τερματίζεται στις 31 Γενάρη, με την άρση των συνθηκών απομόνωσης και τη μεταφορά του Jean M
arc Rouillan στις φυλακές της Arles στη Ν. Γαλλία, καθώς και με τη δήλωση του Υπουργείου Δικαιοσύνης για παροχή ιατρικής φροντίδας στο Georges Cipriani και τη Nathalie Menigon.Πρόκειται για μια ακόμα στιγμή του μακροχρόνιου αγώνα των φυλακισμένων επαναστατών της Action Directe ενάντια στις συνθήκες αργού θανάτου που η Γαλλική Δημοκρατία επιφυλάσσει όχι μόνο στους ίδιους και σε όλους τους πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και στους κοινωνικούς κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια. Αρκεί ν’ αναφέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια το “δικαίωμα” της υπό όρους αποφυλάκισης παραμένει στα χαρτιά για τη συντριπτική πλειοψηφία των ισοβιτών κοινωνικών κρατούμενων, ενώ υπάρχουν τρεις πολιτικοί κρατούμενοι καταδικασμένοι σε ισόβια οι οποίοι, ενώ ήδη έχουν εκτίσει το μέρος της ποινής που προβλέπεται για την υπό όρους αποφυλάκισή τους, παραμένουν πάντοτε στη φυλακή: ο Regis Schlecher, αγωνιστής της Action Directe, ο Georges Ibrahim Abdallah, αγωνιστής των Ένοπλων Λιβανέζικων Επαναστατικών Τμημάτων και ο Varoujan Garbidi
an, αγωνιστής του Μυστικού Στρατού Απελευθέρωσης της Αρμενίας.Μάρτης 2001
, ΒερόηΜΗΝΥΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Ο φυλακισμένος επαναστάτης της Action Directe, Jean-Marc Rouillan, έχει ξεκινήσει εδώ και 42 μέρες απεργία πείνας ενάντια στο καθεστώς απομόνωσης που του έχει επιβληθεί και τις εξοντωτικές συνθήκες κράτησης των συντροφισσών του Nathalie Menigon και Joell
e Aubron και για την άμεση απελευθέρωση του συντρόφου του Georges Cipriani του οποίου η υγεία βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Πρόκειται για έναν αγώνα ενάντια στο ίδιο το σωφρονιστικό σύστημα το οποίο στοχεύει στην φυσική και ψυχική εξόντωση όσων έχουν την τόλμη να αντισταθούν στη δικτατορία του Κράτους και του κεφάλαιου.Αυτό που το καθεστώς επιχειρεί να εξοντώσει στο πρόσωπο των αγωνιστών της Action Directe, όπως και κάθε φυλακισμένου επαναστάτη, είναι η βούληση για την ανατροπή ενός ολοκληρωτικού συστήματος που εξωθεί ολόκληρους πληθυσμούς στην οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση και δεν διστάζει να βομβαρδίσει ολόκληρες περιοχές, καταδικάζοντας εκατομμύρια ανθρώπων στον αργό θάνατο από τη μόλυνση και τη ραδιενέργεια.
Σε αυτά τα πλαίσια του άλλοτε συγκαλυμμένου κι άλλοτε απροκάλυπτου πολέμου που τα παγκόσμια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά έχουν εξαπολύσει ενάντια στους εκμεταλλευόμενους εντάσσεται και η στρατηγική εξουδετέρωσης των αγωνιστών, είτε αυτή εκφράζεται με τις πολύχρονες φυλακίσεις και τις τυπικές ή άτυπες συνθήκες απομόνωσης των πολιτικών κρατούμενων στη Γαλλία, είτε με το καθεστώς των FIES στην Ισπανία, τη δημιουργία λευκών κελιών στην Τουρκία, ή την προώθηση “αντι”-τρομοκρατικού νόμου στην Ελλάδα -ενός νόμου ο οποίος στοχεύει στην εγκληματοποίηση ακόμα και της βούλησης για αγώνα ενάντια στην ασφυκτική κυριαρχία του κράτους και του κεφάλαιου.
Όμως όσο παγκόσμια είναι η τάση των αφεντικών για την εξάπλωση της κυριαρχίας τους, άλλο τόσο παγκόσμια είναι η επιθυμία των αγωνιζόμενων ανθρώπων για την ελευθερία, για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και κράτη, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
Γι αυτό κι ο αγώνας του φυλακισμένου επαναστάτη Jean-Marc Rouillan, όπως άλλωστε κι ο αγώνας όλων των εξεγερμένων σε όποια γωνιά του πλανήτη κι αν εκδηλώνεται, είναι και δικός μας αγώνας.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ACTION DIRECTE
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ
Αναρχικοί από την Αθήνα, 23 Γενάρη 2001