Οι πράξεις για τις οποίες διώκομαι είναι πολιτικές και είναι συνέπεια της ολοκληρωτικής εναντίωσής μου στο υπάρχον πολιτικοκοινωνικό και οικονομικό καθεστώς που υφίσταται παγκόσμια με τις διαφορετικές γεωγραφικές και τοπικές παραλλαγές του.

Παίρνοντας ως δεδομένο αυτό, ως επαναστάτης και αναρχικός, είναι αδύνατο να παραμείνω απαθής και αδιάφορος απέναντι σε κοινωνικούς αγώνες οποιασδήποτε μορφής (αγώνες εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων, τοπικών κοινωνιών), αγώνες οι οποίοι διαταράσσουν την τάξη του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, το οποίο επιβάλλει τον τρόμο, την υποταγή, την εκμετάλλευση και την καταστροφή.

Κατά συνέπεια, η συμμετοχή και η αλληλεγγύη στους κοινωνικούς αγώνες είναι αναπόσπαστη πρακτική της επαναστατικής μου δραστηριότητας.

Η τοποθέτηση του αυτοσχέδιου μηχανισμού στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης στις 6/12/97, για την οποία πήρα ακέραια την ευθύνη, ήταν μια πράξη αλληλεγγύης στον δυναμικό αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού κόλπου (Ολυμπιάδα, Βαρβάρα, Άνω Σταυρός, Σταυρός, Ασπροβάλτα), που αντιστέκονται ενάντια στη βίαιη και πραξικοπηματική, με τη βοήθεια των ΜΑΤ και ΕΚΑΜ, εγκατάσταση βιομηχανίας χρυσού από την καναδική πολυεθνική TVX GOLD στον τόπο τους.

Η επιλογή του εν λόγω υπουργείου ως στόχου έγινε για την άμεση σχέση του και τον εγκληματικό του ρόλο στη συγκεκριμένη υπόθεση της εγκατάστασης βιομηχανίας χρυσού στην περιοχή του Στρυμονικού και είχε κυρίως συμβολικό χαρακτήρα.

Σε περίπτωση έκρηξης της βόμβας στο εν λόγω υπουργείο, ουδεμία πιθανότητα υπήρχε, όχι μόνο γιατί δεν είχα σκοπό αλλά ούτε και αντικειμενικά ήταν δυνατό, να πληγούν περιουσίες και το κυριότερο ζωές πολιτών της περιοχής ή περαστικοί, γιατί το χτύπημα δεν ήτανε τυφλό, εφόσον υπήρχε σαφής προειδοποίηση εκ μέρους μου για την τοποθέτηση του μηχανισμού τουλάχιστο μισή ώρα πριν, και η προειδοποίηση αυτή καθιστούσε τις αρχές υπεύθυνες και ικανές να αποκλείσουν την περιοχή και να μην υπάρχει έτσι κίνδυνος για ανθρώπους.

Έχοντας βαθιά την πεποίθηση ότι το Κράτος είναι η ενσάρκωση του οργανωμένου Τρόμου και της Βίας που εξασκεί πάνω στην κοινωνία συνολικά, θεωρώντας ότι η ίδια η ύπαρξή του αποτελεί έγκλημα σε παγκόσμια κλίμακα κατά των λαών, της ανθρωπότητας και της περιβαλλοντικής ισορροπίας του πλανήτη, είναι δεδομένο ότι ενάντια σε μια τέτοια εχθρική δύναμη, αντιπαρατάσσω την επαναστατική απελευθερωτική αντίσταση ως φυσικό ανθρώπινο δικαίωμα, στη λογική της οποίας εντάσσεται η τοποθέτηση του μηχανισμού στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, καθώς και η κατοχή των όπλων και της αμμωνίτιδας, τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι μου και τα οποία ήταν αποκλειστικά δικά μου.

Επειδή λοιπόν στην πραγματικότητα και όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση, εγκληματίες είναι η TVX, το ελληνικό κράτος και οι συναρμόδιες υπηρεσίες του, το υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης και το ΙΓΜΕ, τα οποία παραβιάζουν το δικαίωμα του αυτοκαθορισμού, του αυτοελέγχου και της αυτοδιαχείρισης των κατοίκων των χωριών του Στρυμονικού όσον αφορά τη ζωή και τον τόπο τους,

επειδή εγκληματίες είναι στην πραγματικότητα οι άνδρες των ΜΑΤ και ΕΚΑΜ, που βιαιοπράγησαν εναντίον των κατοίκων της περιοχής στις 17/10/96 και στις 9/11/97,

επειδή οι πράξεις μου απορρέουν από τα ευγενέστερα πολιτικά κίνητρα και ιδανικά, αυτά της κοινωνικής επανάστασης και της ανατροπής του Κράτους και του υπάρχοντος κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος,

δεδομένου ότι το βαρύ κατηγορητήριο είναι διάτρητο όσον αφορά τον κίνδυνο για πράγματα και ζωές που θα προέκυπτε από την απόπειρα έκρηξης, καθώς και τη διάθεση σε άτομα και ομάδες των όπλων και της ποσότητας αμμωνίτιδας που βρέθηκαν σπίτι μου,

θεωρώ ότι η παράταση της προσωρινής κράτησής μου στις φυλακές είναι έγκλημα, αφ' ενός διότι δεν είμαι εγκληματίας αλλά και η ίδια η ύπαρξη των φυλακών δεν έχει αντικειμενικά καμιά σχέση με την έννοια του "σωφρονισμού" αλλά είναι βασανισμός, μια βιομηχανία παραγωγής εγκλήματος, και αφετέρου δεν είμαι επικίνδυνος για την κοινωνία και τους πολίτες, ούτε ύποπτος φυγής είμαι και σκοπό έχω να παρουσιαστώ στο δικαστήριο, ώστε να εκθέσω εκτενέστερα και αναλυτικότερα τα κίνητρα των πράξεων για τις οποίες διώκομαι.

Δεν είμαι επικίνδυνος γιατί κατείχα τρία πιστόλια και δέκα κιλά δυναμίτη, ούτε γιατί τοποθέτησα έναν εκρηκτικό μηχανισμό που δεν εξερράγη.

Και αυτό αποδεικνύεται από το ότι κανείς αστυνομικός δεν έχει πληρώσει για πλήθος δολοφονίες ή ξυλοδαρμούς πολιτών, διαδηλωτών, απεργών, νεολαίων, λαθρομεταναστών, δραπετών, κρατουμένων, όπως αναφέρω για παράδειγμα στη δήλωση ανάληψης ευθύνης που δημοσιεύτηκε στην "Ελευθεροτυπία" στις 14/2/98.

Αν είμαι για κάτι πραγματικά επικίνδυνος, είναι για το ότι είμαι αναρχικός επαναστάτης και για το ότι η τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού στο υπουργείο Ανάπτυξης ήτανε μια πράξη κοινωνικής αλληλεγγύης, δεδομένου ότι το Κράτος και οι κυρίαρχοι επιδιώκουν και υποδαυλίζουν την κοινωνική απάθεια και το διαχωρισμό, με στόχο τη διαιώνιση του καθεστώτος εκμετάλλευσης.

Στην περίπτωση της παραδοχής αυτής ως στοιχείο της συνέχισης της προσωπικής μου κράτησης, ομολογούνται ουσιαστικά τα χαρακτηριστικά της πολιτικής μου δίωξης.