ΛΟΝΔΙΝΟ 18 ΙΟΥΝΗ '99: Attack to City !

Μετά τις διεθνείς συναντήσεις στο Άμστερνταμ και στην Κολωνία ακολούθησε αυτή στο City του Λονδίνου, μετά από το παρακάτω κάλεσμα. Η συνάντηση στην οποία συμμετείχαν ομάδες από 19 χώρες, είχε μια αναπάντεχη επιτυχία και απρόβλεπτη εξέλιξη όσον αφορά τουλάχιστον τους υπολογισμούς της αστυνομίας, καθώς κατέληξε σε ταραχές και καταστροφές ύψους 2.000.000 στερλινών..


Η ANTIΣTAΣH ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

18 Ιούνη '99, διεθνής μέρα δράσης που στοχεύει στην καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας: στις χρηματιστικές και τραπεζικές περιοχές. Μια μέρα διαμαρτυρίας, δράσης και γιορτής στα οικονομικά κέντρα σε όλο τον κόσμο.

“Η κατάρρευση της παγκόσμιας αγοράς θα είναι ένα τραυματικό γεγονός με συνέπειες πέρα από τη φαντασία. Ωστόσο, το βρίσκω πιο εύκολο να φανταστώ αυτό, παρά τη συνέχιση του παρόντος καθεστώτος”. George Soros, χρηματιστηριακός σχολιαστής και κερδοσκόπος

“Προχωρώντας στην άμεση δράση οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή, μιλούν και επικοινωνούν μεταξύ τους, σπάνε την απομόνωση και την περιχαράκωση αυτής της αλλοτριωμένης κοινωνίας. Αυτές οι επαφές εξαπλώνονται τώρα σε όλο τον κόσμο καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι οι δικοί τους ειδικοί τοπικοί αγώνες είναι μέρος ενός ευρύτερου ζητήματος - της παγκόσμιας οικονομίας”.

“ΦΑΝΤΑΣΟΥ τις εμπορικές περιοχές σε όλο τον κόσμο να γεμίζουν όχι από κέρδος και αρπαγή αλλά από τους ήχους και τους ρυθμούς της γιορτής και της χαράς. ΦΑΝΤΑΣΟΥ την αντικατάσταση του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος από μια ελεύθερη και οικολογική κοινωνία, βασισμένη στην αλληλοβοήθεια και την εθελοντική συνεργασία. ΦΑΝΤΑΣΟΥ να κάνεις τις επιθυμίες σου πραγματικότητα.

Αν η οργάνωση της κοινωνίας και η κυριάρχησή της από αμέτρητες τυραννίες είναι ακατάλληλη και άδικη... πρέπει να σκεφτείς ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις και πώς κινείσαι προς αυτές... Και αυτά δεν είναι ασήμαντα ζητήματα. Απαιτούν οργανωμένα λαϊκά κινήματα, που σκέφτονται τα πράγματα διεξοδικά, που συζητούν, που δρουν, που πειραματίζονται, που δοκιμάζουν εναλλακτικές προτάσεις, που καλλιεργούν τους σπόρους του μέλλοντος στη σημερινή κοινωνία.

Ακτιβιστές από διάφορες ομάδες και κινήματα σε όλο τον κόσμο συζητάνε, δικτυώνονται και οργανώνονται για μια διεθνή μέρα δράσης που στοχεύει την καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας: τα χρηματιστικά κέντρα και τις τραπεζικές περιοχές και τις διοικητικές βάσεις των πολυεθνικών επιχειρήσεων.

Περιβαλλοντολόγοι, εργάτες, άνεργοι, ιθαγενείς, συνδικαλιστές, ομάδες αγροτών, δίκτυα γυναικών, οι χωρίς γη, φοιτητές, ειρηνικοί ακτιβιστές και πολλοί άλλοι συνεργάζονται αναγνωρίζοντας ότι το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, βασισμένο στην εκμετάλλευση των ανθρώπων και του πλανήτη για το κέρδος των λίγων, είναι η ριζική αιτία των κοινωνικών και οικολογικών προβλημάτων. Η κατάληψη και η μεταμόρφωση των οικονομικών κέντρων στις 18 Ιούνη ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο θα γίνουν συνεισφορά και πρακτικό παράδειγμα στη διαδικασία δημιουργίας διασυνδέσεων και εναλλακτικών απαντήσεων στο παρόν κοινωνικό σύστημα.

Αυτές οι δραστηριότητες έχουν προγραμματιστεί να συμπίπτουν με την πρώτη μέρα της συνάντησης των G7 (οι αρχηγοί των πλουσιότερων εθνών-κρατών) στην Κολωνία της Γερμανίας, όπου οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ θα μας πουν πάλι ότι η προώθηση της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, της “ελεύθερης” αγοράς και της κυριαρχίας των επιχειρήσεων είναι η μοναδική πραγματικότητα. Το 1998 πραγματοποιήθηκαν σε όλο τον κόσμο διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις και άλλες ενέργειες ενάντια σε αυτές τις πολιτικές, πολλές από τις οποίες ήταν συντονισμένες μέσα από διεθνή δίκτυα.

Το 1999 θα δούμε αυτές τις προσπάθειες συντονισμού να αυξάνονται όσο πλησιάζει η 18η Ιούνη, παγκόσμια ημέρα δράσης - θα πραγματοποιηθεί επίσης μια περιοδεία Ινδών ακτιβιστών αγροτών σε όλη την Ευρώπη, μια εκστρατεία ενάντια στον ΠΟΕ, τις τραπεζικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Στο πνεύμα της ενδυνάμωσης των διεθνών δικτύων για την ισότητα, την ελευθερία και την υποστήριξη της οικολογίας, ενθαρρύνουμε όλα τα συγγενή κινήματα και ομάδες να οργανώσουν τις δικές τους αυτόνομες διαμαρτυρίες ή ενέργειες την ίδια μέρα - στις 18 Ιούνη- σε όλον τον κόσμο. Κάθε γεγονός μπορεί να οργανωθεί αυτόνομα, θα μπορούσε να γίνει συντονισμένα σε κάθε πόλη από ένα πλήθος κινημάτων και ομάδων, συνδεδεμένων παγκόσμια μέσα από αλληλογραφία, τηλέφωνα, φαξ, e-mail και διεθνείς συναντήσεις.

Απεργίες, διαμαρτυρίες, πικετοφορίες, καταλήψεις, ενέργειες, πάρτι δρόμου, διαδηλώσεις, αποκλεισμοί, ένα σύνολο διαφορετικών γεγονότων σχεδιάζονται από ένα αναπτυσσόμενο δίκτυο ατόμων, ομάδων, κινημάτων και συμμαχιών. Η συμμετοχή σας -όσο μικρή και αν είναι- είναι αποφασιστικής σημασίας- είναι αναγκαίο να οργανωθούν συναντήσεις, να σχεδιαστούν γεγονότα, να γραφτούν και να μοιραστούν κείμενα, να βρεθούν πηγές εσόδων, να μοιραστούμε γέλιο και κουβέντα. Αν συνεργαστούμε και αν συντονιστούμε μπορούμε να πραγματώσουμε έναν διαφορετικό κόσμο- έχει υπάρξει ποτέ κάτι τόσο αναγκαίο και ταυτόχρονα τόσο πιθανό;”

 

Ακολουθούν αποσπάσματα από άρθρο του Observer (δημοσιεύτηκε στην “Καθημερινή” στις 14/11/99)...

Αυτό που έμοιαζε με ένα περίεργο συνονθύλευμα νεαρών ιδεαλιστών χίπις, ανήσυχων διανοούμενων και υπέρμαχων της υγιεινής ζωής, εξελίχτηκε σε μια μαζικότατη, γεμάτη παλμό, αλλά και εκτεταμένες βιαιότητες διαδήλωση 10.000 ατόμων που κατέλαβαν την χρηματοοικονομική καρδιά της πόλης αιφνιδιάζοντας την αστυνομία”. “...Ήταν μια προειδοποίηση για τις αρχές, οι οποίες άρχισαν να κατανοούν ότι βρίσκονται αντιμέτωπες με μια νέα απειλή για την έννομη τάξη. Στο City, για παράδειγμα, οι διαδηλωτές είχαν προβλέψει την βιντεοσκόπηση της κινητοποίησής τους κατά την οποία σκοτώθηκε ένας ποδηλατιστής. Η βιντεοταινία μεταφέρθηκε ταχύτατα σε στούντιο του Νότιου Λονδίνου και πολλές εικόνες μεταδόθηκαν σε όλο τον κόσμο μέσω του Διαδίκτυου”.

“...Αυτό που χαρακτήρισε τη διαδήλωση του Ιούνη ήταν ότι υπήρξε η βιαιότερη της τελευταίας δεκαετίας και σηματοδότησε μια αλλαγή στη φύση των μαζικών διαμαρτυριών. Οι σημερινές διαμαρτυρίες δεν έχουν καμία σχέση με τις θορυβώδεις πορείες του '70 ή τις καθιστικές διαμαρτυρίες των μαθητών και φοιτητών του ‘80. Ούτε καν με τις ταραχές και τις συγκρούσεις των οικονομικής φύσης διαμαρτυριών (...)”. “Οι μαζικές διαδηλώσεις για την άρση του Poll-Tax στο Λονδίνο στα τέλη της δεκαετίας του '80, για παράδειγμα, έλαβαν διαστάσεις εκτεταμένων ταραχών, αλλά οι βιαιότητες δεν ήταν προγραμματισμένες. Αντιθέτως, η βία σήμερα είναι δεδομένη. Άνθρωποι που στο παρελθόν τάσσονταν εναντίον της βίας, σήμερα την υϊοθετούν ως το μόνο μέσον για να γνωστοποιήσουν το αίτημά τους. “Πρέπει να δούμε τη νέα πρακτική στην ευρύτερη διάστασή της” λέει ένας στρατευμένος σε ομάδα εναντίον των γενετικώς μεταλλαγμένων τροφίμων. “Και η πραγματική βία είναι η ύπαρξη τόσων λιμοκτονούντων σε όλο τον κόσμο όταν τα τρόφιμα περισσεύουν”.

“Χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες του Διαδίκτυου, ακτιβιστές από όλο τον κόσμο συντονίζουν τις ενέργειές τους στον κοινό στόχο: Μόνο η διάλυση του “συστήματος” -που είναι ο παγκόσμιος καπιταλισμός- θα οδηγήσει στην επίτευξη των διαφορετικών επιδιώξεών τους (...)”.

“Ένα επιπλέον στοιχείο που χαρακτηρίζει τις νέες διαμαρτυρίες είναι η στενή συνεργασία ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες, όσον αφορά τους στόχους τους, σε όλο τον πλανήτη. Μέσω του Διαδίκτυου, οι ομάδες των ακτιβιστών έχουν άμεση επαφή μεταξύ τους, ανακαλύπτοντας όλο και περισσότερο ότι αυτά που τους ενώνουν είναι περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Και το Διαδίκτυο επιτρέπει την καλύτερη οργάνωση των κινητοποιήσεών τους και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο. Ίσως για αυτό κανείς δεν μιλάει για ηγεσία (...) Οι ομάδες λένε ότι δεν υπάρχει ηγεσία, η αστυνομία λέει το αντίθετο. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου ανάμεσα: Η δομή των ομάδων δεν επιτρέπει την ύπαρξη κάποιου γενικότερου ελέγχου, αλλά είναι βέβαιο πως κάποιοι άνθρωποι επιβάλλονται εξαιτίας της πείρας, της αξιοπιστίας και της προηγμένης σκέψης τους (...) Είναι κάποια πρόσωπα ανώνυμα, χαμένα μέσα στο πλήθος, άγνωστα στην αστυνομία και κυρίως στα ΜΜΕ”.

“Ενόσω όμως οι διωκτικές και δικαστικές αρχές εξακολουθούν να ασχολούνται με τα παρεπόμενα εκείνης της απρόσμενης μαχητικής συσπείρωσης, ομάδες οικολόγων μαχητών, αναρχικών, “διεκδικητών των δρόμων” και διαμαρτυρόμενων για το χρέος του Τρίτου Κόσμου, ετοιμάζονται για νέες κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο. Τα ΜΜΕ ασχολούνται κυρίως με τη μεγάλη διαδήλωση που έχει προγραμματιστεί για τις 30 Νοέμβρη στο Σηάτλ, όπου θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος του ΠΟΕ.

Αλλά οι ακτιβιστές ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις όλο τον επόμενο χρόνο...

30 ΝΟΕΜΒΡΗ 1999: Στο Σηάτλ, στην ετήσια σύνοδο του ΠΟΕ, οι διαδηλωτές θα προσέλθουν προετοιμασμένοι για επεισόδια, αλλά εξίσου προετοιμασμένη για να τους υποδεχθεί θα είναι και η αστυνομία.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2000: Στη Γενεύη, όπου η συνεδρίαση της επιτροπής Γεωργίας του ΠΟΕ, η οποία θα αποφασίσει τους κανονισμούς που θα διέπουν τα γενετικώς μεταλλαγμένα τρόφιμα.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2000: Η μεγάλη διαδήλωση στο Σίτι του Λονδίνου, όπου οι κύριοι στόχοι θα είναι οι μεγάλες εταιρείες βιοτεχνολογίας.

16 ΙΟΥΝΗ 2000: Επέτειος της επιτυχημένης συγκέντρωσης του περασμένου χρόνου...”.

1